Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

Θησαυρός...

Σήμερα το πρωί ξύπνησα με όρεξη για... ανακατατάξεις!
Ξεκίνησα από τη βιβλιοθήκη μου γιατί κάθε άλλου... είδους ανακατάξεις χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να πραγματοποιηθούν!
Έτσι όπως διάβαζα τους τίτλους των βιβλίων μου, έμεινα σε ένα πολύ αγαπημένο μου...Τον "Αλχημιστή"...Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που το είχα ανοίξει. Σ'αυτό το σημείο θα πρέπει να σας πω ότι έχω τη συνήθεια να σημειώνω πάνω στα βιβλία, φράσεις που με εκφράζουν, που με εντυπωσιάζουν, ανάλογα πάντα με την περίοδο και τη διάθεσή μου. Έτσι όπως το ξεφύλλιζα και έβλεπα τις υπογραμμισμένες- αγαπημένες μου φράσεις (συμπεριλαμβανομένης φυσικά της κλισέ πλέον: "όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πραγματοποιήσεις") στάθηκα σε κάτι που μου είχε "ξεφύγει".

"Ο κάθε άνθρωπος πάνω στη γη έχει ένα θησαυρό που τον περιμένει.
Όταν έχουμε τους μεγάλους θησαυρούς μπροστά μας δεν το παίρνουμε είδηση"

Έτσι είναι...Έχει απόλυτο δίκιο ο Coelho...Αναλωνόμαστε σε υποθέσεις και λανθασμένα συμπεράσματα, στεκόμαστε στο αρνητικό παραμερίζοντας τις περισσότερες φορές το ειλικρινές, το θετικό. Όλοι μας περιμένουμε τον θησαυρό μας, κάποιοι -πιο τυχεροί- τον έχουν ήδη βρει. Ο "θησαυρός" για τον καθένα μεταφράζεται διαφορετικά. Αναζητήστε τον δικό σας...Ανοίξτε όμως καλά τα μάτια σας. Ίσως ο "θησαυρός" να βρίσκεται δίπλα σας, στις απλές καθημερινές στιγμές σας, στα άσχημα και στα δύσκολα, στις χαρές και τις επιτυχίες σας, ίσως είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας...ίσως και όχι...

Δεν έχασα την ευκαιρία. Πήρα το στιλό και υπογράμμισα τη φράση.
Μέχρι βέβαια την επόμενη φορά που θα ξεφυλλίσω και πάλι τον "Αλχημιστή"...

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Αυτό που θέλουν οι γυναίκες...

"Της γυναίκας η καρδιά είναι μία άβυσσος, πότε η κόλαση και πότε ο παράδεισος" λέει το άσμα και εγώ με τη σειρά μου έρχομαι να συμφωνήσω...Θα μου πείτε, τι μας λέει τώρα αυτή Πέμπτη βράδυ. Είναι πολύ απλό. Οι σχέσεις στην εποχή μας περνούν κρίση. Ναι, ναι έτσι είναι. Και όποιος διαφωνεί να έρθει να μου το πει...Το συζητούσα αυτό χθες βράδυ με τις φίλες μου και αποφάσισα να το μοιαρστώ τις μη ταξινομημένες σκέψεις μου μαζί σας...
Μία βόλτα στα μπαρ το βράδυ της Παρασκευής, για παράδειγμα, νομίζω πως θα σας πείσει όλους. Γυναίκες και άντρες μόνοι χωρισμένοι σε...στρατόπεδα, να συζητούν για τις νέες τάσεις της μόδας και το Sex and the City οι μεν, να σχολιάζουν την πορεία της Εθνικής μας στην Αυστρία οι δε. Επαφή; Καμία! Αναρωτιέμαι γιατί; Τι είναι αυτό που μας κάνει τόσο απόμακρους, τόσο δειλούς; Ακόμη και στις πιο χαλαρές μας στιγμές; Τι φταίει που οι γυναίκες σήμερα βγάζουν προς τα έξω έναν χαρακτήρα τύπου "Look but don't touch";Μήπως όλες αναζητούν τον "τέλειο" άντρα με το πακέτο: χρήμα- ακριβό αυτοκίνητο-επαγγελματική καταξίωση; Τέρμα τα ψέματα. Όλες αυτό ψάχνουν. Και αυτό είναι το λάθος που κορυφώνει την κρίση στις σχέσεις για την οποία όλοι πια μιλάνε αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα για να την σταματήσει.
Αγαπητοί μου άντρες, αν θέλετε να κερδίσετε (εφήμερα) την καρδιά μιας γυναίκας ΔΟΥΛΕΨΤΕ ΣΚΛΗΡΑ, αγοράστε με δάνεια σπορ αμάξι, φορτώστε τις πιστωτικές για να ψωνίσετε ακριβά ρούχα και καταχρεωθείτε στις τράπεζες για να κερδίσετε ή μάλλον για να "αγοράσετε" την καρδιά της ενδιαφερόμενης. Μα πού οδεύουμε επιτέλους; Η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει πια;
Μ' αυτες τις μπερδεμένες σκέψεις σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου. Άργησα λιγάκι αλλά είμαι κι εγώ εδώ!
Θα χαρώ να μοιραστείτε μαζί μου κι εσείς τους προβληματισμούς σας για αυτό το θέμα. Να περνάτε καλά και να...αγαπάτε αληθινά!