Ακίνητα στα αζήτητα!

"ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ"
ΖΗΤΑ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΣΙΤΩΝ

Άδεις βιτρίνες, ενοικιαστήρια σε καταστήματα που «ζητούν» ενοικιαστή. Αυτή είναι η εικόνα που κυριαρχεί κατά μήκος των κεντρικότερων δρόμων της πόλης, που άλλοτε άνθιζαν οικονομικά και έσφυζαν από ζωή. Σήμα κινδύνου εκπέμπουν έμποροι και μεσίτες, σύμφωνα με τους οποίους, οι βασικότεροι παράγοντες για το υπάρχον αρνητικό κλίμα που διαμορφώνεται στην αγορά της πόλης είναι η γενικότερη κρίση στην αγορά, η έλευση και καθιέρωση των μεγάλων εμπορικών κέντρων και η έλλειψη χώρων στάθμευσης που αποτρέπουν τους οδηγούς να επισκεφθούν τις τοπικές αγορές της Θεσσαλονίκης.

Της Σοφίας Τουντούρη

Να βάλουν… νερό στο κρασί τους καλεί ο σύλλογος μεσιτών τους ιδιοκτήτες ακινήτων, καθώς τα τελευταία χρόνια οι τιμές έχουν σκαρφαλώσει στα ύψη με αποτέλεσμα οι χώροι να παραμένουν ξενοίκιαστοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. «Θα πρέπει οι ιδιοκτήτες των ακινήτων να προσαρμόσουν τις τιμές των μισθωμάτων στα δεδομένα της εποχής. Συναντάμε πολύ συχνά μισθώματα πολύ ακριβά για την περιοχή και τα μέτρα. Για μένα πολλές φορές οι οικονομικές απαιτήσεις των ιδιοκτητών είναι υπερβολικές και σ’ αυτές οφείλονται τα ξενοίκιαστα καταστήματα», δήλωσε στη «Σ» ο πρόεδρος του Συλλόγου Μεσιτών Θεσσαλονίκης, κ. Μιχάλης Αναγνώστου.
Αποκαρδιωτική είναι η εικόνα σε κεντρικούς δρόμους όπως η Τσιμισκή, η Μητροπόλεως και η Λ. Νίκης όπου δεκάδες καταστήματα μένουν ξενοίκιαστα για πολλούς μήνες. Η κατάσταση δεν διαφοροποιείται όμως και στην ανατολική Θεσσαλονίκη και κυρίως στις οδούς Β. Όλγας και Εθν. Αντιστάσεως. «Σε περιοχές της ανατολικής Θεσσαλονίκης, ίσως δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμη συνθήκες ωρίμανσης της αγοράς. Κάποτε υπήρχαν αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, έπιπλα και είδη υγιεινής εκεί. Τώρα τα περισσότερα από αυτά τα καταστήματα έχουν μετακομίσει εκτός Θεσσαλονίκης», επισήμανε στη «Σ» ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, κ. Κώστας Χαντζαρίδης.

Στα 150 ευρώ το τ.μ.!

Η οικονομική κρίση φαίνεται να μην επηρεάζει κάποιους ιδιοκτήτες οι οποίοι δεν διστάζουν κάθε χρόνο να αυξάνουν την τιμή του μισθώματος και να ζητούν ιδιαίτερα αυξημένο «αέρα». «Οι ιδιοκτήτες φαίνεται πως έχουν καλομάθει. Πρέπει, όμως, να βάλουν λίγο νερό στο κρασί τους!» τόνισε ο κ. Αναγνώστου.
Σύμφωνα με έρευνα της «Σ» κατάστημα 68 τ.μ. επί της οδού Βογατσικού (κάθετη στην οδό Μητροπόλεως) ενοικιάζεται 10.000 ευρώ τον μήνα, που μεταφράζεται στα 150 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο! Μάλιστα, ο ιδιοκτήτης του για να το ενοικιάσει ζητά και επιπλέον αέρα 200.000 ευρώ. Εντοπίσαμε, επίσης, κατάστημα 350 τ.μ. στην οδό Μαρτίου να ενοικιάζεται στα 35.000 ευρώ τον μήνα, δηλαδή 100 ευρώ το τ.μ. Ενοίκιο 14.000 μηνιαίως ζητά ιδιοκτήτης καταστήματος 140 τ.μ. (100ευρώ το τ.μ.) στην οδό Τσιμισκή, ενώ στον ίδιο δρόμο εντοπίσαμε κατάστημα μόλις 25 τ.μ. να ενοικιάζεται στα 5.000 ευρώ τον μήνα (200ευρώ το τ.μ.)!
Διαφοροποιημένη είναι η εικόνα στα εμπορικά κέντρα, καθώς οι τιμές εκεί κυμαίνονται σε χαμηλότερα επίπεδα. Σε μεγάλο εμπορικό κέντρο στην περιοχή της Θέρμης, η τιμή του τετραγωνικού μέτρου για ενοικίαση κυμαίνεται στα 55 ευρώ. Ένα κατάστημα, δηλαδή, 50 τ.μ. ενοικιάζεται περίπου στα 2.500 ευρώ τον μήνα, μίσθωμα που εξαρτάται από τη χρήση και το σημείο του καταστήματος μέσα στο εμπορικό κέντρο.

Τα κυρίαρχα προβλήματα

Η έλευση των εμπορικών κέντρων και οι αυξημένες τιμές των ενοικίων σε συνδυασμό με τη γενικότερη κρίση στην αγορά είναι τα κύρια αίτια που αναγκάζουν τους εμπόρους να βάλουν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους. «Όλοι οι παράγοντες επηρεάζουν και δημιουργούν αυτό το κακό γενικό κλίμα. Από τη μία η εμφάνιση των μεγάλων εμπορικών κέντρων τα τελευταία χρόνια και από την άλλη η δυσκολία που αντιμετωπίζει η αγορά», ανέφερε ο κ. Αναγνώστου.
Σύμφωνα με τους εμπόρους του κέντρου κυρίαρχο πρόβλημα είναι η απουσία θέσεων στάθμευσης, καθώς αυτό λειτουργεί ως αποτρεπτικός παράγοντας για τους περισσότερους Θεσσαλονικείς. Η αποκέντρωση αποτελεί έναν ακόμη λόγο για την παρακμή που σημειώνεται στο κέντρο της πόλης. Τα χαμηλότερα ενοίκια, αλλά και η ευκολία εύρεσης θέσης στάθμευσης είναι οι λόγοι που οι Θεσσαλονικείς επιλέγουν τα καταστήματα που βρίσκονται εκτός της πόλης. «Η αποκέντρωση δεν είναι κακή. Στις αγορές της ανατολικής Θεσσαλονίκης ακόμη δεν υπάρχουν τα χαρακτηριστικά που μπορούν να κρατήσουν τους καταναλωτές, να κάνει δηλαδή τις αγορές αυτές αναζητήσιμες», τόνισε ο κ. Χαντζαρίδης.

Τα μικρομάγαζα έχουν… πεθάνει

Παρακμή γνωρίζουν και τα λεγόμενα μικρομάγαζα, τα καταστήματα της γειτονιάς όπως τα αποκαλούμε, καθώς και σε αυτή την περίπτωση σε παράπλευρους δρόμους και στενά, τα καταστήματα μένουν στα αζήτητα. «Τα μικρομάγαζα έχουν… πεθάνει! Στην οδό Παρασκευοπούλου ή στην οδό Αγ. Τριάδος, για παράδειγμα, τα μικρά καταστήματα δεν νοικιάζονται πλέον γιατί έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Οι καιροί επιτάσσουν μεγαλύτερα καταστήματα ειδικά μετά την εμφάνιση των πολλών σούπερ μάρκετ στις γειτονιές», τόνισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Μεσιτών Θεσσαλονίκης, κ. Μιχάλης Αναγνώστου.

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σήμερα στη Θεσσαλονίκη" στις 7.10.2008)

Η μονογονεϊκότητα είναι γένους θηλυκού

Το 43% το μονογονεϊκών οικογενειών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας

Τουλάχιστον 350.000 άνθρωποι στη χώρα μας μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους. Το φαινόμενο της μονογονεϊκής οικογένειας έχει κάνει αισθητά την εμφάνισή της στην Ελλάδα, η οποία προς το παρόν φαίνεται αδύναμη να καλύψει τις ανάγκες της. Σύμφωνα με στοιχεία, στη χώρα μας το 43% αυτών των οικογενειών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ενώ επικεφαλής τέτοιων νοικοκυριών κατά 90% τόσο στη χώρα μας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, είναι γυναίκες.

Της Σοφίας Τουντούρη

Μπορεί η μητέρα που αγωνίζεται για να μεγαλώσει μόνη το παιδί της, στις μέρες μας, να μην αντιμετωπίζει την κατακραυγή του κόσμου, καθώς πλέον η ηθική έχει αποσυνδεθεί από την προσωπική ζωή του καθένα, ωστόσο έρχεται αντιμέτωπη με μια σειρά δυσκολιών για να καταφέρει να επιβιώσει στην σύγχρονη κοινωνία. Το θέμα αυτό παραμένει στο περιθώριο της δημόσιας συζήτησης, ενώ αποτελεί πια κοινωνική πραγματικότητα, καθώς μέσα σε τριάντα χρόνια οι μονογονεϊκές οικογένειες έχουν αυξηθεί από 11% σε 21,9% του συνόλου των οικογενειών. «Η κοινωνική πολιτική στην Ελλάδα δεν είναι σε θέση να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες αυτών των οικογενειών και δεν βρίσκεται σε καθόλου καλά επίπεδα» δήλωσε στη «Σ» η κ. Δήμητρα Κογκίδου, καθηγήτρια ψυχολογίας του ΑΠΘ. Απών είναι συνήθως ο πατέρας, αφού στο 91% των μονογονεϊκών οικογενειών στη χώρα μας, την ευθύνη έχει η μητέρα και μόλις στο 9% ο πατέρας. Η δεύτερη περίπτωση προκύπτει κυρίως από χηρεία ή όταν ο πατέρας έχει κερδίσει την επιμέλεια των παιδιών επειδή είναι οικονομικά ισχυρότερος ή σε περίπτωση που η μητέρα αντιμετωπίζει προβλήματα που δεν της επιτρέπουν την ανατροφή του ή των παιδιών της. Πολλά από τα μέτρα κοινωνικής πολιτικής, καθώς και οι αναθεωρήσεις που εμπεριέχουν περικοπές δαπανών, μειώνουν τη δυνατότητα των γυναικών να μεγαλώνουν παιδιά ως μόνες μητέρες και το δικαίωμα επιλογής διαφορετικών μορφών οικογενειακής οργάνωσης. Το ερώτημα που γεννάται είναι αν τελικά η κοινωνική πολιτική σέβεται το δικαίωμα των ατόμων να επιλέγουν οικιοθελώς αυτή τη μορφή οικογένειας.

Από την πλευρά τους, οι πολιτκοί φορείς της χώρας στηρίζουν τη θέση ότι το κράτος πρέπει να στηρίζει τις οικογένειες ανεξαρτήτως μορφής δίνοντας το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής. Ακόμη και η στάση των φορέων της χώρας επιβεβαιώνει με σαφήνεια τα νέα δεδομένα που λαμβάνουν χώρα και στην Ελλάδα. Η οργάνωση της οικογένειας έχει διαφοροποιηθεί και κατά γενική ομολογία οι μονογονεϊκές οικογένειες απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα.

Κοινωνικός αποκλεισμός και φτώχεια

Η εικόνα που προκύπτει από τα μονογονεϊκά νοικοκυριά σε όλες τις χώρες της Ε.Ε είναι ότι εμπίπτουν στα νοικοκυριά με το χαμηλότερο εισόδημα. Σύμφωνα με την κ. Κογκίδου, οι μονογονεϊκές οικογένειες με μόνο γονιό γυναίκα κινδυνεύουν να αποκλειστούν κοινωνικά και να παραμείνουν σ' αυτή την κατάσταση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα εξαιτίας της συνδυασμένης επίδρασης πολλών παραγόντων. Υπάρχουν διαφορές στο εισόδημα των μονογονεϊκών οικογενειών ανάλογα με το φύλο του μόνου γονιού αλλά και τον τύπο της μονογονεϊκότητας. Οι μόνοι πατέρες, ως επί το πλείστον, βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από τις μόνες μητέρες. Από τις μόνες μητέρες η λιγότερο ευνοημένη ομάδα είναι οι ανύπαντρες μητέρες, οι οποίες συχνά δεν έχουν βοήθεια από το οικείο περιβάλλον, καθώς αυτή η περίπτωση δεν είναι ηθικά αποδεκτή. Το 43% των μονογονεϊκών νοικοκυριών στη χώρα μας ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, ποσοστό που ξεπερνά κατά πολύ τον μέσο όρο που ισχύει στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. «Ο κίνδυνος διολίσθησης στον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια είναι πολύ μεγάλος, ιδιαίτερα στις οικογένειες όπου επικεφαλής είναι η μητέρα, καθώς η θέση των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι σαφώς δυσμενέστερη» ανέφερε στη «Σ» η κ. Κογκίδου και κατέληξε «η κοινωνική πολιτική στην Ελλάδα καταδικάζει τις οικογένειες στον κοινωνικό αποκλεισμό». Το γεγονός ότι οι απαραίτητες και βασικές ανάγκες έχουν πλέον αυξηθεί επιβεβαιώνει τα παραπάνω στοιχεία, δεδομένου ότι οι προσδοκίες είναι πολύ περισσότερες σε ότι αφορά την εξασφάλιση ενός καλύτερου και ποιοτικότερου επιπέδου ζωής.

Η κοινωνία δεν εξασφαλίζει τις απαραίτητες συνθήκες διαβίωσης στις μονογονεϊκές οικογένειες, καθιστώντας τον αγώνα για την επιβίωση διαρκή και σκληρό. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στα ταξιδιωτικά πρακτορεία δεν υπάρχει κανένα ταξιδιωτικό πακέτο κατάλληλο για έναν ενήλικα και ένα παιδί, πρόταση που σαφέστατα είναι ασύμφορη και ακριβή για έναν γονιό. Το ίδιο ισχύει και για τα ξενοδοχεία καθώς διάταγμα ορίζει πως είναι υποχρεωτικό το δίκλινο δωμάτιο για τέτοιες περιπτώσεις. «Αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα που αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Δυστυχώς δεν είναι το μοναδικό και υπάρχουν πολλά περισσότερα» τόνισε η κ. Κογκίδου.

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σήμερα στη Θεσσαλονίκη")