Ανακρίνοντας τον Karim Rashid

Ο Karim Rashid (ή αλλιώς Dj Kreemy) δεν είναι εκκεντρικός. Είναι απλώς ο εαυτός του. Ο πιο επιτυχημένος και διάσημος σχεδιαστής της Αμερικής μιλά για τη ζωή του και αποκαλύπτει ότι εκτός από τα υπέροχα projects που ετοιμάζει για το 2010 σκέφτεται να μεγαλώσει την οικογένειά του, αφού αυτός και η σύζυγός του Ivana σκέφτονται να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί!

Όταν ήταν παιδί το μόνο που έκανε ήταν να σχεδιάζει και να ζωγραφίζει. «Ο πατέρας μου ήταν σκηνογράφος στην τηλεόραση και ζωγράφος. Έτσι μεγάλωσα σε ένα ιδιαίτερα καλλιτεχνικό περιβάλλον. Όταν είσαι νέος και βλέπεις μολύβια και μπογιές παντού και τον πατέρα σου μονίμως να ζωγραφίζει, σίγουρα προσπαθείς να μιμηθείς αυτό που βλέπεις».
Έμπνευσή του είναι η ζωή. «Το ότι είμαι ζωντανός και βρίσκομαι σε διαρκή επικοινωνία με τον κόσμο με εμπνέει. Επίσης, η κοσμική ζωή, η ανθρώπινη συμπεριφορά, η τεχνολογία, τα πολιτικά συστήματα ανά τον κόσμο όλα αυτά με κάνουν να δημιουργώ. Δεν με εμπνέει ούτε η ιστορία ούτε το παρελθόν».
Στην Ελλάδα έγινε γνωστός από την ανακατασκευή του ξενοδοχείου Semiramis στην Αθήνα. «Ξεκίνησα το συγκεκριμένο πρότζεκτ το 2000 και μου πήρε τέσσερα χρόνια για να το ολοκληρώσω. Ο στόχος ήταν να είναι έτοιμο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και καταφέραμε να το παραδώσουμε 2 εβδομάδες πριν από την έναρξή τους. Θυμάμαι την πρώτη μου επίσκεψη εκεί. Είχα πάει στο πίσω μέρος του, εκεί που είναι η πισίνα, και είχα νιώσει απίστευτη θλίψη...δεν ήξερα τι να κάνω με αυτό τον χώρο. Έλεγα “Θεέ μου! Πώς θα καταφέρω να βάλω χρώμα σε όλο αυτό;»
Αποκαλύπτει, ωστόσο, ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη του φορά στην Ελλάδα. «Σχεδίασα λίγο καιρό πριν ένα μπουκάλι για νερό. Ήταν υπέροχο. Όμως τελικά δεν προχώρησε και δεν θα παρουσιαστεί».
Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκε μόλις για λίγες ώρες με αφορμή τα εγκαίνια της Almeco για την οποία, μάλιστα, έχει σχεδιάσει και ο ίδιος προϊόντα.
Δηλώνει ότι η ζωή του είναι πολύχρωμη. «Τρελαίνομαι για τα χρώματα. Και το χρώμα είναι αυτό που μου λείπει όταν ταξιδεύω. Για παράδειγμα εδώ που είμαστε (σ.σ. Στη Θεσσαλονίκη) λείπει πολύ το χρώμα. Όπου κι αν κοιτάξεις κυριαρχεί το γκρι και το καφέ. Αυτό είναι κάτι που δεν μ' αρέσει. Το χρώμα είναι σαν τη μυρωδιά. Σκεφτείτε ο κόσμος να είχε μόνο τέσσερις μυρωδιές. Στη φύση υπάρχουν 10.000 χρώματα».
Αγαπημένο του χρώμα είναι το ροζ. «Βγάζει συναίσθημα, είναι χαρούμενο και μου δίνει θετική ενέργεια, με κάνει να νιώθω ζωντανός. Προσπαθώ μέσα από τη δουλειά μου να κάνω το ροζ ουδέτερο χρώμα, να μην έχει γένος. Προσπαθώ να το κάνω πιο...αρρενωπό!».
Θεωρεί ότι η διακόσμηση και το design μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. «Το design έχει τη δύναμη να αλλάζει τις ανθρώπινες συμπεριφορές, να κάνει τον κόσμο καλύτερο και πιο έξυπνο. Να λύνει όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Μπορεί να βρει λύσεις για τα πάντα. Προσωπικά μπορώ να σχεδιάσω “πράσινα” ξενοδοχεία, ένα αθλητικό παπούτσι που θα είναι το πιο άνετο σε ολόκληρη την ιστορία κτλ.».
Η επιτυχία έρχεται μέσα από σκληρό αγώνα, σύμφωνα με τον ίδιο. «Δούλεψα πολύ σκληρά για να φτάσω εδώ. Όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη τα έβγαζα πέρα με 12.000 δολάρια τον χρόνο. Μπορείτε να το φανταστείτε; Έπρεπε να επιζήσω. Ο αγώνας για την επιβίωση είναι κομμάτι της εξέλιξης. Σε κάνει δυνατότερο. Σε αναγκάζει να γίνεις καλύτερος στη δουλειά σου. Και τελικά τα κατάφερα».
Η επιτυχία δεν έχει... κόστος. «Βγαίνω έξω συνέχεια, ταξιδεύω και όλοι μου δίνουν τα πάντα. Γι' αυτούς αυτό σημαίνει ότι είμαι επιτυχημένος. Αυτό φυσικά δεν βγάζει νόημα γιατί όλα τα παραπάνω κοστίζουν και μάλιστα πολύ ακριβά. Όλοι μου στέλνουν δώρα, δωρεάν ρούχα, παπούτσια...Όταν όμως είσαι διάσημος και επιτυχημένος μπορείς να τα αγοράσεις και από μόνος σου όλα αυτά. Αυτή είναι η ειρωνεία».
Κάποτε αντιδρούσε στη ζήλια των συναδέλφων του, τώρα την αγνοεί. «Έχω ωριμάσει πια. Λατρεύω αυτό που κάνω και ξέρω ότι είμαι πολύ καλός σ' αυτό. Εγώ δεν είμαι εδώ γι' αυτούς, αλλά για τον κόσμο. Όταν σχεδιάζω ένα ρολόι το κάνω για χιλιάδες ανθρώπους όχι για τους σχεδιαστές. Δεν έχω ανάγκη να αναγνωριστώ σε μουσεία ή γκαλερί. Θέλω να αλλάξω την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων. Αυτό μ' ενδιαφέρει».
Η τέχνη δεν είναι ελίτ. «Οι καλλιτέχνες πιστεύουν ότι είναι πιο καλλιεργημένοι και ανώτεροι από εμάς τους υπόλοιπους. Εγώ το μισώ αυτό. Σιχαίνομαι τη λέξη class που δημιούργησαν οι Βρετανοί».
Το αγαπημένο του project είναι το ρολόι που σχεδίασε για την Alessi, που κοστίζει μόλις 70 ευρώ και έχει πουληθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. «Υπάρχουν κάποια projects που πραγματικά ξεχωρίζω. Όμως για να είμαι ειλικρινής κάθε φορά το προϊόν στο οποίο δουλεύω αποτελεί και το αγαπημένο μου πρότζεκτ».
Δεν νιώθει υπερήφανος για τον εαυτό του όταν σχεδιάζει κάτι απρόσιτο οικονομικά για τους περισσότερους ανθρώπους. «Κάποτε είχα σχεδιάσει για μία ιταλική εταιρία έναν καναπέ και όταν είδα την τιμή που του έδωσαν ένιωσα αμήχανα. Κόστιζε χιλιάδες ευρώ. Αυτό εμένα δεν με αντιπροσωπεύει».
Μέσα στο 2010 θα έχει ολοκληρώσει, μεταξύ άλλων, ένα sex shop και ένα ξενοδοχείο στο Βερολίνο, ένα κοσμηματοπωλείο στη Σιγκαπούρη, ένα νέο ρολόι και ένα laptop έκπληξη. Σε προσωπικό επίπεδο ο πρόσφατα παντρεμένος Karim Rashid έχει βάλει πλώρη και για την απόκτηση του... απογόνου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ DAR ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009

On the rocks

Ο Σκωτσέζος Master του whisky, Malcolm Murray,
μιλά για το Uisge beatha ή αλλιώς… «Το νερό της ζωής»

«Οχτώ κόκκοι βύνης στον καλόγερο Τζον Κορ, με διαταγή του βασιλιά, για να κατασκευάσει το νερό της ζωής». Η φράση αυτή αποτελεί την πρώτη επίσημη αναφορά στο σκωτσέζικο ουίσκι και μετρά ήδη 600 χρόνια. Βρέθηκε γραμμένη σε πάπυρο στο θησαυροφυλάκιο της Σκοτίας το 1494. Από τότε μέχρι σήμερα το αγαπημένο ποτό των διάσημων αστέρων του Χόλυγουντ, δεν δείχνει να απειλείται από την οικονομική κρίση, καθώς παραμένει σταθερή αξία για τους λάτρεις του σωστού way of living. «Δεν έπρεπε ποτέ να αλλάξω το Scotch για το Μartini» είχε δηλώσει κάποτε ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ… επιβεβαιώνοντας γιατί το… «νερό της ζωής» εξακολουθεί να αποτελεί την αγαπημένη συνήθεια των γνήσιων bon viveurs παγκοσμίως συνοδευόμενο πάντα από εξαιρετικής ποιότητας πούρα.

Ο Global Brand Ambassador του Dewar’s, Malcolm Murray μας μυεί στα μυστικά του σκωτσέζικου ουίσκυ!

της Σοφίας Τουντούρη

Εξαιρετικά φιλικός, πρόσχαρος και ντυμένος ως γνήσιος Σκωτσέζος με το παραδοσιακό kilt, ο Malcolm Murray εμφανίστηκε με μία μικρή καθυστέρηση στο ραντεβού μας. «Χίλια συγνώμη», μου είπε ευγενικά «σου υπόσχομαι να σου παραχωρήσω την καλύτερη συνέντευξη που έχω δώσει ποτέ» μου υποσχέθηκε για… αντάλλαγμα και –φυσικά- το εκμεταλλεύτηκα. Αφορμή της επίσκεψής του στην πόλη μας ήταν το πρωτοποριακό πρόγραμμα μύησης στον κόσμο του ουίσκι που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας από την Dewar’s Academy of Whisky και πραγματοποιήθηκε στη «μεταμορφωμένη» σε σκωτσέζικο πύργο Αποθήκη Γ’ στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης. «Έρχομαι για τέταρτη φορά στη Θεσσαλονίκη, αλλά κάθε φορά με κρατούν τόσο απασχολημένο που δεν προλαβαίνω να δω τίποτα» μου εξηγεί και συνεχίζει: «Είμαι πολύ τυχερός γιατί με αυτή τη δουλειά έχω βρεθεί σε απίστευτα μέρη. Έχω επισκεφθεί την Όπερα στο Σίντνεϊ, το Σινικό Τείχος και πρόσφατα μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το Λας Βέγκας».

Whisky and cigar:
Men’s favourite habit
«Η καλύτερη στιγμή της ημέρας είναι όταν επιστρέφω σπίτι ή στο ξενοδοχείο –όταν βρίσκομαι σε κάποιο ταξίδι- και απολαμβάνω το αγαπημένο μου Dewar’s 12 ετών ανάβοντας ένα πούρο. Τα Villagers και τα Romeo and Juliet είναι τα αγαπημένα μου» αναφέρει. Τον ρωτάω εάν το ουίσκι είναι αποκλειστικά αντρική υπόθεση. Γελώντας μου ξεκαθαρίζει πως: «Δεν είναι!». Οι γυναίκες το προτιμούν σε κοκτέιλ. «Γιατί δεν το δοκιμάζετε με λίγο νερό ή πολύ πάγο; Ακόμη και με λίγη κόλα. Στην Αμερική το πίνουν on the rocks, στην Κίνα με πράσινο τσάι ενώ στην Ασία το προτιμούν με γάλα καρύδας». Τον ρωτάω εάν έπινε από μικρός ουίσκι και με όλη του την ειλικρίνεια μου εκμυστηρεύεται ότι δεν του άρεσε η γεύση του στην αρχή. «Ξεκίνησα από μικρός να πίνω μπίρα και μία ημέρα ένας φίλος μου με έβαλε να δοκιμάσω ουίσκι. Δεν μου είχε αρέσει τότε πολύ η γεύση του και μου πρότεινε να βάλω λίγο νερό. Τότε μου άρεσε πολύ. Ο καθένας μπορεί να πιει το ουίσκι όπως ο ίδιος επιθυμεί, δεν υπάρχουν νόμοι»

Blended or malt?
«Φυσικά blended! Είμαι λάτρης του blended whisky και δεν το αλλάζω με τίποτα γιατί εκτιμώ το έργο και τη σημαντική προσφορά του master blender. Έχω φοβερό πάθος με το ουίσκι και ειδικά με το blended. Πιστεύω ότι κάνω την πιο κατάλληλη δουλειά!». Υπάρχουν κανόνες στον τρόπο που πίνεται το ουίσκι. Αν θέλουμε να απολαύσουμε όλες τις λεπτές γεύσεις και τα αρώματα που περιέχονται σε μια καλή φιάλη τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα ποτήρι όπως αυτό του κονιάκ. Χαμηλός πάτος, και στενό άνοιγμα για να συγκεντρώνει όλα τα αρώματα. Όσον αφορά στον τρόπο για να αναδύονται τα αρώματα και οι γεύσεις του, ο Malcolm Murray προτείνει: «Βασικός κανόνας για να απολαύσουμε σωστά ένα ποτήρι σκοτσέζικου ουίσκι είναι να προσθέσουμε σε αυτό λίγες σταγόνες εμφιαλωμένου νερού. Έτσι απελευθερώνονται οι γεύσεις και τα αρώματά του και πέφτει όσο χρειάζεται η περιεκτικότητά του σε αλκοόλ. Άλλωστε, οι σκωτσέζοι ειδικοί εκτιμούν πώς η περιεκτικότητά του σε αλκοόλ θα πρέπει να κυμαίνεται στο 23% όταν το πίνουμε, την ώρα που η περιεκτικότητά του στη φιάλη βρίσκεται στο 43%».

Whiskey or… whisky?
Ο τρόπος που γράφεται η λέξη whisky εξαρτάται από την προέλευσή του. Οι Σκωτσέζοι το γράφουν whisky ενώ οι Αμερικανοί προσθέτουν και ένα “e”. Irish, American or Scotch whisky? Η απάντηση δεδομένη, καθώς ο Malcolm είναι γνήσιος Σκωτσέζος. «Πάνω σ’ αυτό όμως θα ήθελα να σου πω μία ιστορία που μπορεί να σου φανεί λιγάκι αστεία. Υπάρχει από το 1990 μία νομοθετική ρύθμιση που προστατεύει την προέλευση του σκωτσέζικου ουίσκι και ορίζει συγκεκριμένες παραμέτρους για την παραγωγή του. Ακόμη και αν φτιάξεις ένα ουίσκι με τα ίδια ακριβώς υλικά που χρησιμοποιούνται στα σκωτσέζικα αποστακτήρια, δεν μπορείς να το αποκαλέσεις Scotch εάν το φτιάξεις εκτός Σκοτίας. Θα πρέπει πρώτα να «κλείσει» 3 χρόνια στη Σκωτία και μετά να βγει στην αγορά ως Σκωτσέζικο Ουίσκι. Το ίδιο ισχύει και με το ιρλανδικό».

Kilt is not a skirt!
Πρόκειται για την καρό, μάλλινη φούστα που αποτελεί την παραδοσιακή ενδυμασία των Σκωτσέζων. Έκανα το λάθος να αποκαλέσω το kilt φούστα, στην προσπάθειά μου να του εξηγήσω ότι δεν υπάρχει ελληνική λέξη που να αντιστοιχεί σ’ αυτό. «Πρέπει να απολογηθείς! Οι φούστες είναι μόνο για τις γυναίκες, εμείς φοράμε kilts εδώ και πολλούς αιώνες» είπε χαμογελώντας. Του θύμισα ότι οι γνήσιοι Σκωτσέζοι λέγεται ότι δεν φορούν τίποτα κάτω από το … kilt. «Ένα θα σου πω: Εάν στη Σκοτία ένας άντρας πιαστεί να φοράει εσώρουχο κάτω από το kilt θα καταδικαστεί σε φυλάκιση 3 μηνών. Από κει και πέρα για το αν υπάρχει κάτι κάτω από το δικό μου kilt, είναι μία έκπληξη. Το γνωρίζουμε μόνο εγώ και η γυναίκα μου!».

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ADORE ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009

Συνέντευξη με την Έλενα Ράπτη

Το να είσαι όμορφη σίγουρα ανοίγει πόρτες, εάν θέλεις να κάνεις καριέρα στη showbiz. Στην πολιτική, όμως, η ομορφιά μπορεί να σταθεί εμπόδιο. Η Έλενα Ράπτη απέδειξε ότι πέρα από μία εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση διαθέτει και λόγο. Και τα κατάφερε. Γι’ αυτό κέρδισε την εμπιστοσύνη των πολιτών και των συναδέλφων της στη Βουλή.

Της Σοφίας Τουντούρη

Η συνέντευξη με την Έλενα Ράπτη ήταν μία ευχάριστη διαδικασία. Τόσο για μένα όσο και για την ίδια, θέλω να πιστεύω. Απλή, ευγενική και ειλικρινής με το βλέμμα πάντα εστιασμένο στον συνομιλητή της κερδίζει τη συμπάθεια από τα πρώτα μόλις λεπτά της συνομιλίας. Ο ξύλινος πολιτικός λόγος δεν της ταιριάζει, γι’ αυτό και δεν τον έχει χρησιμοποιήσει ποτέ. Αντίθετα, μιλά έξω από τα δόντια, μάχεται για τα πιστεύω της και δεν φοβάται να πει την αλήθεια. Άλλωστε, κοιτώντας μόνο μπροστά τα έχει καταφέρει περίφημα μέχρι σήμερα. Προσπαθεί να περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στη Θεσσαλονίκη γιατί θεωρεί την επαφή της με τον κόσμο σημαντική. Μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις καταφέρνει να παρακολουθεί και μαθήματα στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στον κλάδο του Ελληνικού Πολιτισμού. Μάλιστα, την ημέρα που πραγματοποιήσαμε τη φωτογράφηση μόλις είχε τελειώσει την εξεταστική της. Όσο για τις καλοκαιρινές της διακοπές, δεν τις έχει προγραμματίσει ακόμη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με την «Αγάπη» ετοιμάζει έρευνα για το περιβάλλον σε διάφορα σημεία της Θεσσαλονίκης μέσα στον Ιούλιο. Από κει και πέρα σίγουρα θα την πετύχουμε σε κάποια παραλία της Χαλκιδικής. Και σίγουρα δεν θα είναι μόνη.

Το γυναικείο μυαλό είναι απαραίτητο στον χώρο της πολιτικής που καλώς ή κακώς συγκεντρώνει περισσότερο άντρες συναδέλφους σας;
Το «θηλυκό» μυαλό είναι απαραίτητο παντού. Και αυτή είναι ομολογία των ίδιων των ανδρών.

Το ότι είστε γυναίκα και μάλιστα πολύ όμορφη και νέα σας έχει ανοίξει πόρτες στην καριέρα σας;
Η ομορφιά μπορεί να ανοίξει μια πόρτα. Για κάθε όμως επόμενο βήμα μετρούν οι ικανότητες και οι αρετές.

Εκλεγήκατε δημοτική σύμβουλος στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Θεσσαλονίκης σε ηλικία 22 ετών. Οι συνάδελφοί σας, σας αντιμετώπισαν διστακτικά; Πώς το χειριστήκατε όλο αυτό τότε;
Νομίζω πως αρχικά υπήρχε από κάποιους συναδέλφους ένα μείγμα διστακτικότητας και αμφισβήτησης. Έχω την αίσθηση πως αυτή είναι η ενστικτώδης αντίδραση της πολιτικής σε κάθε τι νέο. Πρόσωπο ή ιδέα. Αγωνίζεσαι για να πείσεις, για να καθιερωθείς.

Σήμερα έχετε διαγράψει την πορεία σας και φαντάζομαι δεν έχετε την ανάγκη να αποδείξετε τι πραγματικά αξίζετε…
Αν το μέτρο της επιβράβευσης του αγώνα ενός πολιτικού είναι η επανεκλογή του, συμφωνώ. Η προσπάθεια όμως δεν σταματά. Γιατί απλά δεν σταματούν τα προβλήματα. Δοκιμαζόμαστε κάθε μέρα στην κρίση των πολιτών.

Πώς είναι να συνυπάρχετε σε καθημερινή βάση με τόσους άντρες;
Θα έπρεπε να είναι κάπως;

Φλερτ με συνάδελφό σας υπήρξε ποτέ; Πώς το αντιμετωπίσατε;
Όχι δεν μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο.

Στην Α' Θεσσαλονίκης δεν είστε πλέον η νεότερη σε ηλικία βουλευτής. Σας κακοφαίνεται καθόλου αυτό;
Αντιθέτως. Η νεότητα είναι ένα προνόμιο που μεταβιβάζεται στους επόμενους. Κανείς δεν μπορεί να την κρατήσει για πάντα. Έχει σημασία όμως, όσο την έχει να την κρατήσει λαμπερή.

Βλέπουμε πολλούς συναδέλφους σας σε Ελλάδα και εξωτερικό να χρησιμοποιούν το facebook ως μέσο επικοινωνίας με τους πολίτες. Εσείς δεν έχετε δημιουργήσει ακόμη τον προσωπικό σας λογαριασμό. Το κάνετε από άποψη ή ακόμη δεν έχει βρεθεί ο χρόνος για κάτι τέτοιο;
Σκοπεύω να το κάνω το αμέσως επόμενο διάστημα, χωρίς αυτό να αλλάζει την άποψή μου ότι πιστεύω περισσότερο στην αξία της πιο άμεσης επικοινωνίας.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η επανεκλογή σας στην Α' περιφέρεια Θεσσαλονίκης ως βουλευτής είναι βέβαιη. Πώς κερδίσατε την αγάπη και τον σεβασμό των ψηφοφόρων σας;
Με την αγάπη μου και το σεβασμό μου σε καθέναν από αυτούς. Αυτό έμαθα, και καμιά πολιτική φιλοδοξία δε θα με έκανε να το αλλάξω.

Τι θυσίες έχετε κάνει για να τα καταφέρετε;
Πολλές, μεγάλες και μικρές. Ελάχιστος προσωπικός χρόνος, κουραστικές μετακινήσεις, ένταση και άγχος. Υπάρχουν κάποιες θυσίες που αξίζουν για την πολιτική. Όλες όμως οι θυσίες αξίζουν για τους πολίτες.

Ασχολείστε με τα κοινά από μικρή ηλικία. Είχατε την ευκαιρία να εργαστείτε και κάπου αλλού;
Εργάστηκα για τέσσερα χρόνια με αντικείμενο τα οπτικοακουστικά μέσα.

Εάν αύριο είχατε συνέντευξη με έναν εργοδότη για μία θέση εργασίας ποια στοιχεία του χαρακτήρα σας θα του παρουσιάζατε προκειμένου να τον πείσετε ότι αξίζετε πραγματικά τη θέση;
Τη μεθοδικότητα, την επιμονή, την εργασιομανία μου και την πειθαρχία για την υλοποίηση των στόχων.

Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σας;
Σημαντικό, όπως παίζει στη ζωή όλων.

Έχετε επιτυχημένη καριέρα και με τον σύντροφό σας αποτελείτε το "τέλειο ζευγάρι". Έχετε νιώσει ποτέ ότι σας ζηλεύουν;
Εγώ δεν πιστεύω σε έναν τέλειο κόσμο. Η λέξη «τέλειος» αποτελεί από μόνη της μια υπερβολή. Δεν χρειάζεται κάτι να είναι τέλειο για να λειτουργεί καλά. Χρειάζεται απλά να είναι ανθρώπινο, ρεαλιστικό, καλό. Δεν ξέρω αν κάποιος με ζηλεύει. Δεν έχω εισπράξει το συναίσθημα αυτό. Ίσως γιατί δε θεωρώ πως διαφέρω σε κάτι από τις χιλιάδες Ελληνίδες.

Ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας είναι στα άμεσα σχέδιά σας;
Σήμερα πιο κοντά από χθες.

Μέχρι σήμερα τα έντυπα σας έχουν “παντρέψει και χωρίσει” δεκάδες φορές. Σας ενοχλεί να βλέπετε ανυπόστατα δημοσιεύματα για την προσωπική σας ζωή;
Όταν είσαι μέρος της δημοσιότητας υπάρχουν δυο ζωές. Αυτή που γράφουν τα έντυπα πως ζεις και αυτή που πραγματικά ζεις. Θα ήταν λοιπόν υπερβολή να ξοδέψεις και μια τρίτη για να επιβεβαιώνεις ή να διαψεύδεις τα δημοσιεύματα.

Πόσο δύσκολο είναι να χειριστεί κανείς τόση δημοσιότητα;
Εξαρτάται από τις αντοχές του. Αρχικά με τη δύναμη της υπομονής και μετά με τη δύναμη της συνήθειας.

Δεν είναι λίγες οι φορές που σας έχουν παρομοιάσει με τη συνάδελφό σας Εύα Καϊλή, αν και εσείς προϋπήρχατε στην πολιτική σκηνή. Πώς σας φαίνεται αυτή η σύγκριση;
Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του προσωπικότητα, το δικό του έργο, μια ξεχωριστή διαδρομή. Κανένας δεν μοιάζει με τον άλλον.

Ο δρόμος σας φαντάζομαι δεν ήταν στρωμένος μόνο με ροδοπέταλα. Δυσκολίες αντιμετωπίσατε;
Για να είμαστε ακριβείς δεν ήταν ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα. Για ότι πέτυχα, έδωσα αγώνα. Με δυσκολίες, με προκαταλήψεις, με απογοητεύσεις, με δυσπιστία. Υπήρξαν νίκες και ήττες. Και έφτασα σήμερα εδώ επειδή οι πρώτες ήταν περισσότερες.

Είστε πάντα κομψή και καλοντυμένη. Υπάρχει κάποιος που σας συμβουλεύει για το ντύσιμό σας;
Ο καθρέφτης μου.

Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας σας;
Η δουλειά, η δουλειά και η δουλειά.

Εκτός από τις καθημερινές υποχρεώσεις αφιερώνετε μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς σας και στη φιλανθρωπία. Μιλήστε μας για την “Αγάπη”. Πώς ξεκίνησε η ιδέα για τη σύσταση μίας φιλανθρωπικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης;
Η Κοινωνική Οργάνωση «Αγάπη» διανύει τον ένατο χρόνο της κοινωνικής της προσφοράς. Αποτυπώνει την προσπάθεια, μιας μικρής ομάδας στην αρχή και εκατοντάδων μελών στην συνέχεια, να αλλάξουμε έστω και μέρος από την εικόνα της κοινωνίας μας. Για μας, η δημιουργία και η πρόοδος έχει αξία και περιεχόμενο μόνον όταν υπολογίζει και τους άλλους. Με εκδηλώσεις, με έρευνες, με δημόσιες συζητήσεις, με εκστρατείες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης των πολιτών κινητοποιούμε την κοινωνία. Για τη δωρεά οργάνων σώματος και τις μεταμοσχεύσεις, την ενδοοικογενειακή βία, την ασφάλεια στο διαδίκτυο, την προστασία του περιβάλλοντος, την παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων, τη νεανική παραβατικότητα, τις ανθρωπιστικές αποστολές, την οικονομική ενίσχυση άπορων οικογενειών, καθώς και παιδιών με ανίατες ασθένειες και πολλά άλλα. Το έργο μας στα 9 χρόνια της κοινωνικής μας δράσης είναι μεγάλο. Η οικονομία του χρόνου δεν επιτρέπει την αναφορά σε όλες τις δράσεις. Μπορούν, όμως, οι πολίτες να το γνωρίσουν επισκεπτόμενοι το δικτυακό τόπο της κοινωνικής μας οργάνωσης www.koagapi.gr ή τα γραφεία μας στη Θεσσαλονίκη, Εγνατίας 121, 2310 203202. Ο εθελοντισμός κρύβει όλο το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής.

Πιστεύετε ότι είναι υποχρέωση του καθενός μας να προσφέρουμε;
Αυτή είναι η βάση μιας αλληλέγγυας κοινωνίας. Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε έναν καλύτερο κόσμο. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά χωρίς να αφήσουμε πίσω κανέναν.

Τι προβλέπει το μέλλον για την Έλενα Ράπτη;
Η μαγεία της ζωής θα χάνονταν αν μπορούσαμε να προβλέψουμε το μέλλον. Και η μαγεία της συνέντευξης θα χάνονταν αν ήξερα και σας έλεγα.

(ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ADORE ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009)

Επίσκεψη στη Γαλλική Πρεσβεία

Ευγενικός, φιλόξενος, κρατώντας όμως χαμηλό προφίλ ο Γάλλος Πρέσβης Cristophe Farnaud είναι η απόλυτη εξήγηση του γιατί το savoir vivre είναι γαλλικής καταγωγής.

Συνέντευξη στη Σοφία Τουντούρη

Φτάσαμε λίγα λεπτά αργότερα από το καθορισμένο μας ραντεβού στη Γαλλική Πρεσβεία. Η αιτία δεν ήταν ούτε το μποτιλιάρισμα της πρωτεύουσας ούτε το φορτωμένο μας πρόγραμμα. Η αιτία ήταν το νεοκλασικό κτίριο στον αριθμό 7 της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας που δέσποζε τόσο επιβλητικά μη επιτρέποντάς μας να πάρουμε το βλέμμα μας από πάνω του. Το ίδιο κτίριο στο εσωτερικό του “έκρυβε” στοιχεία που θύμιζαν άλλη εποχή. Λίγα λεπτά αργότερα ο Γάλλος Πρέσβης Cristophe Farnaud χαμογελαστός κατέβαινε τις σκάλες για να μας συναντήσει. Αν και ο χρόνος που είχαμε στη διάθεσή μας ήταν περιορισμένος ο ίδιος έδειχνε να απολαμβάνει τη διαδικασία. Όσο, άλλωστε, κι εμείς.

Είστε πρέσβης της Γαλλίας στην Ελλάδα από το 2007. Ποιες εντυπώσεις έχετε αποκομίσει από τη διαμονή σας στην Ελλάδα μέχρι σήμερα;
Οι εντυπώσεις μου για την Ελλάδα είναι άριστες και πολύ δυνατές. Πρόκειται για μια καταπληκτική χώρα όσον αφορά την κουλτούρα της, την ιστορία της, την ομορφιά των τοπίων της αλλά και τη ζεστασιά των κατοίκων της. Το να διαμένει κανείς στην Ελλάδα είναι συναρπαστικό και ευχάριστο τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Έχουμε πολλά κοινά και πολλά να κάνουμε μαζί. Χαίρομαι πολύ για αυτό!
Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος ενός πρέσβη για τις σχέσεις ανάμεσα σε δύο χώρες;
Ο ρόλος ενός πρέσβη έγκειται στο να επιτυγχάνει να προχωρούν, μέρα με τη μέρα, οι σχέσεις ανάμεσα στις δυο χώρες, σε όλους τους τομείς. Στην Ελλάδα, για τον Γάλλο Πρέσβη, αυτό έχει μια ιδιαίτερη σημασία, καθώς και μεγάλο ενδιαφέρον, διότι οι δεσμοί μεταξύ των δυο χωρών είναι άριστοι. Επιπλέον, διανύουμε μια από τις πιο δυνατές περιόδους αυτής της σχέσης, ειδικά μετά την επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου, Νικολά Σαρκοζί, στην Αθήνα τον περασμένο Ιούνιο.Ακόμη, η επίσκεψη του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στο Παρίσι στις 9 Απριλίου ενδυνάμωσε τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Υπάρχει μια πραγματική αλληλεγγύη μεταξύ των δυο χωρών και των δυο λαών. Μια ανάγκη να πραγματοποιήσουμε περισσότερα για την Ευρώπη, για τον πολιτισμό, για τη συνεργασία των λαών, για την οικονομία, για την άμυνα.
Βλέπετε η οικονομική κρίση να επηρεάζει Έλληνες, Γάλλους και ολόκληρη την Ευρώπη στον ίδιο βαθμό; Αν όχι τι είναι αυτό που διαφοροποιείται σε κάθε χώρα;
Η οικονομική κρίση είναι παγκόσμια και αγγίζει όλες τις χώρες. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο ελπίζουμε ότι οι κυβερνήσεις θα αναζητήσουν από κοινού τις λύσεις που θα συνεισφέρουν στην ολοένα και καλύτερη ομαλοποίηση των διεθνών οικονομικών κύκλων ή στην υποστήριξη της πραγματικής οικονομίας. Η Σύνοδος των G 20 στο Λονδίνο έδειξε ότι υπάρχει αυτή η θέληση. Όσον αφορά την Ελλάδα, η Γαλλία είναι αλληλέγγυα με την Αθήνα.
Τι περιλαμβάνει ένα εικοσιτετράωρο σας;
Χωρίζεται σε διάφορες δραστηριότητες που αφορούν τόσο τα θέματα της πρεσβείας όσο και τις συναντήσεις στο εξωτερικό με τους αρμόδιους πολιτικούς και οικονομικούς φορείς, με καλλιτέχνες και φοιτητές. Το πρόγραμμα ποικίλλει απίστευτα. Ένας πρέσβης ασχολείται τόσο με την προώθηση του Φεστιβάλ των Γαλλόφωνων Ταινιών, όπως αυτού που μόλις τελείωσε και που σημείωσε μεγάλη επιτυχία όσο και με την έκθεση που αφορά στη βιοτεχνολογία ή στην ανάπτυξη της διαστημικής μας συνεργασίας. Όσον αφορά στο πολιτικό επίπεδο, έχουμε καθημερινά συζητήσεις και επαφές με το υπουργείο Εξωτερικών για τα ευρωπαϊκά θέματα, τα Βαλκάνια καθώς και για άλλα θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως για παράδειγμα για όσα αφορούν τη Μεσόγειο.
Ποια είναι η εικόνα της Ελλάδας στη Γαλλία;
Άριστη. Οι Γάλλοι αγαπούν την Ελλάδα και την επισκέπτονται εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Και αυτό συμβαίνει χάρη στα πολλά πλεονεκτήματα που παρουσιάζει η Ελλάδα. Προσφέρει μια εξαιρετική ποιότητα ζωής. Είναι μια μοντέρνα χώρα, πολύ όμορφη και συγχρόνως δυναμική στην οποία οι Γάλλοι γεύονται τη φιλοξενία.
Τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε στην Ελλάδα;
Η ζεστή και φιλική φιλοξενία εντυπωσιάζει τη Γαλλία, καθώς και το ότι όλες οι γενιές των Ελλήνων συγχέονται μεταξύ τους. Η Ελλάδα και κατ' επέκταση οι Έλληνες είναι για μένα ένας λαός που μπόρεσε να διατηρήσει στο ακέραιο την αξία της φιλοξενίας και του ανοιχτού πνεύματος. Ένας λαός- θεμέλιο για την Ευρώπη και πάντα υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ιδέας.
Εντοπίζετε διαφορές στον τρόπο ζωής ανάμεσα στις δύο χώρες;
Σίγουρα. Η Ελλάδα αποτελεί μια κατεξοχήν μεσογειακή χώρα. Η Γαλλία ως χώρα διαθέτει μεσογειακά στοιχεία αλλά διαθέτει επίσης και στοιχεία από τη Βόρεια Ευρώπη. Αυτό δημιουργεί μια διαφορετική ισορροπία. Παρόλα αυτά, αυτό που με εντυπωσιάζει είναι η κοινή μας ευαισθησία. Παρατηρεί κανείς ανάμεσα στις δυο χώρες την ίδια διάθεση για φιλοξενία, το ίδιο εορταστικό πνεύμα, τις ίδιες πνευματικές ανησυχίες για τα θεατρικά δρώμενα, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία. Έτσι εξηγείται η ομοιότητα μεταξύ των δυο χωρών.
Ανέκαθεν η Ελλάδα και η Γαλλία είχαν στενές σχέσεις. Αυτοί οι δεσμοί κορυφώθηκαν με τη δήλωση του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί :“Ελλάς- Γαλλία: Νέα Συμμαχία”.

Πώς προβλέπετε να εξελιχθούν αυτές οι σχέσεις; Υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης των ελληνογαλλικών σχέσεων;
Αυτή η «καινούρια συμμαχία» χρειάζεται για να μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε καλύτερα από κοινού τις προκλήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του σύγχρονου κόσμου, καθώς και για να υλοποιήσουμε αυτήν την ώθηση σε όλους τους τομείς. Η δύναμη αυτής της διακρατικής σχέσης έγκειται στο ότι στηρίζεται σήμερα από πολλούς στυλοβάτες: Στην πολιτική, καθώς είμαστε κοντά σε όλα τα θέματα, κυρίως σε όσα αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης, στην οικονομία καθώς η Γαλλία είναι στο εξής ο πρώτος επενδυτής και ο πρώτος ξένος εργοδότης σε αυτή τη χώρα: Σε περίοδο κρίσης, αυτό δεν είναι αμελητέο! Τέλος, σε ο,τι αφορά το πολιτιστικό επίπεδο η επιτυχία του Φεστιβάλ Γαλλόφωνων Ταινιών στην Ελλάδα ή επίσης η έκθεση του Αγίου Όρους και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στο Petit Palais του Παρισιού αποδεικνύουν ξεκάθαρα τη δυναμική των ανταλλαγών μας.
Έχετε επισκεφθεί πολλές τοποθεσίες στην Ελλάδα. Υπάρχει κάποια που ξεχωρίσατε;
Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι αυτή η ελληνική διαφορετικότητα, που δεν είναι τόσο γνωστή στους ξένους. Πολύ συχνά, οι τουρίστες σκέφτονται να επισκεφθούν τον Παρθενώνα και τη Μύκονο. Είναι καταπληκτικά μέρη, αλλά υπάρχουν και πολλά περισσότερα. Η βόρεια Ελλάδα είναι αξιοθαύμαστη. Ενδεικτικά αναφέρω τη βυζαντινή κληρονομιά της Θεσσαλονίκης, την θαυμαστή Βεργίνα και το Δέλτα του Έβρου που μου άρεσε πολύ.
Πόσοι Γάλλοι ζουν στην Ελλάδα;
Η γαλλική κοινότητα, η οποία είναι δυναμική και ισχυρή, μεγαλώνει συνεχώς. Σήμερα, 8.700 Γάλλοι είναι εγγεγραμμένοι στο προξενείο της Αθήνας και γύρω στους 1.500 στο προξενείο της Θεσσαλονίκης. Τα νούμερα αυτά που σας αναφέρω είναι πολύ χαμηλότερα από τα πραγματικά, καθώς πολλοί Γάλλοι ζουν στην Ελλάδα χωρίς να είναι εγγεγραμμένοι στα προξενεία μας.
Η χώρα μας είναι δημοφιλής προορισμούς για τους Γάλλους; Για τη φετινή χρονιά τι προβλέπετε όσον αφορά στον τουρισμό;
Η Ελλάδα αποτελεί για τους Γάλλους ένα προνομιούχο προορισμό εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Υπολογίζεται ότι οι Γάλλοι τουρίστες που επισκέπτονται κάθε χρόνο την Ελλάδα είναι περίπου 1 εκατομμύριο. Δεν έχουμε συγκεκριμένες ενδείξεις για τις προβλέψεις όσον αφορά τον τουρισμό για το 2009. Η τάση είναι πτωτική σε παγκόσμια κλίμακα αλλά στη Γαλλία υπάρχει πάντα μια ισχυρή προτίμηση για την Ελλάδα τόσο για τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, όπου υπάρχουν κρατήσεις, όσο και για τα νησιά και για τα μεγάλα αρχαιολογικά μνημεία της χώρας.
Ποια προβλήματα εντοπίζετε στην ελληνική καθημερινότητα; Υπάρχει κάτι που σας ενοχλεί;
Αγαπώ πολύ την Αθήνα. Σίγουρα, πολλοί είναι εκείνοι που σχολιάζουν το κυκλοφοριακό πρόβλημα. Αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτό έχει βελτιωθεί πολύ από την πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα – πριν από 20 και πλέον χρόνια- χάρη στα οδικά έργα που έχουν πραγματοποιηθεί. Η πιο παλιά πόλη στην Ευρώπη, η Αθήνα, έχει περάσει σήμερα στον 21ο αιώνα χάρη στα μεγάλα έργα που έγιναν την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και χάρη στη μετατροπή ανεκμετάλλευτων βιομηχανικών περιοχών σε πολιτιστικά κέντρα. Η Αθήνα εξελίσσεται καθημερινά. Σε αυτήν βρίσκω, από μέρους μου, την τέχνη του να ζει κανείς με τρόπο μεσογειακό, γεγονός που με συναρπάζει.
Προτιμάτε την ελληνική ή τη γαλλική κουζίνα;
Επικίνδυνη ερώτηση! Παραμένω αφοσιωμένος στη γαλλική γαστρονομία. Αλλά εδώ στην Ελλάδα βρήκα μια μεσογειακή κουζίνα που μου αρέσει πάρα πολύ. Ακόμη και σε αυτό το θέμα υπάρχει ποικιλομορφία. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα ελληνικά κρασιά που σήμερα έχουν ποιότητα.
Πώς διασκεδάζετε; Όταν φυσικά οι υποχρεώσεις σας σας το επιτρέπουν.
Πηγαίνω πολύ στη θάλασσα με την οικογένειά μου. Ωστόσο, η Αθήνα είναι μια πρωτεύουσα στο χείλος της θάλασσας! Ταξιδεύω όμως πολύ σε όλες τις περιοχές.
Είστε πατέρας 3 παιδιών. Οι επαγγελματικές σας υποχρεώσεις πόσο χρόνο σας αφήνουν για την οικογένειά σας;
Αυτόν τον χρόνο τον εκμεταλλεύομαι. Είναι απαραίτητος. Είναι νομίζω και θέμα ισορροπίας τόσο για τα παιδιά μου όσο και για μένα.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας προορισμός;
Η Αθήνα όταν είμαι στο Παρίσι και το αντίστροφο. Ακόμη, στην Ελλάδα μου αρέσει να γεύομαι τις ευχάριστες διαδρομές στο βορρά και το νότο, στη θάλασσα και το βουνό, στα διαφορετικά νησιά...
Το αγαπημένο σας βιβλίο;
Μου είναι δύσκολο να πω ποιο είναι ακριβώς. Διαβάζω πολλά μυθιστορήματα αλλά επίσης και ιστορικά βιβλία. Εδώ, στην Ελλάδα το βιβλίο που έχω στο κομοδίνο μου είναι «Η ανεξάντλητη ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου» του Θουκιδίδη. Ανακάλυψα επίσης ξανά τους μεγάλους Έλληνες τραγικούς ποιητές, κυρίως τον Αισχύλο. Ακόμη, «βυθίστηκα» στο βιβλίο με τίτλο το «Ζ», του Βασίλη Βασιλικού. Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό βιβλίο που μου έδωσε την ιδέα να γιορτάσω, στις 2 Απριλίου, μαζί με το συγγραφέα του βιβλίου και το σκηνοθέτη, Κώστα Γαβρά τα 40 χρόνια της ταινίας που βασίζεται στο βιβλίο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας μας τίμησε με την παρουσία του.
Το ποτό που επιλέγετε να πίνετε όταν βγαίνετε έξω;
Εξαρτάται από την ώρα της ημέρας! Το πρωί προτιμώ τον φραπέ ή ένα φρέσκο χυμό πορτοκάλι. Το βράδυ, το ελληνικό κρασί, όπως για παράδειγμα το κόκκινο κρασί της Δράμας, το Ξινόμαυρο, που μου θυμίζει τα υπέροχα κόκκινα κρασιά του Bordeaux. Και σίγουρα μου αρέσει η σαμπάνια.
Αγαπημένη σας συνήθεια;
Το να περπατώ στις γειτονιές που περιβάλλουν την πρεσβεία, από τον Εθνικό Κήπο μέχρι το λόφο του Λυκαβηττού.
Υπάρχει κάτι από το Παρίσι που δεν μπορείτε να το βρείτε στην Αθήνα;
Τα μέρη είναι διαφορετικά αλλά η Αθήνα αποτελεί ένα σταυροδρόμι στην καρδιά της Ευρώπης. Νομίζω ότι σήμερα μπορεί κανείς να τα βρει όλα σε αυτήν.
Πώς θα περιγράφατε τον τρόπο ζωής των Ελλήνων;
Ζεστό, οικογενειακό, εορταστικό, φιλόξενο…
Διατηρείτε και blog στο Internet. Είναι ένας τρόπος για να έρχεστε πιο κοντά με τους ανθρώπους αυτό;
Σίγουρα. Ακριβώς για αυτό το λόγο δημιούργησα αυτήν την ιστοσελίδα, ένα καινούριο εργαλείο επικοινωνίας. Και οφείλω να παραδεχτώ ότι η επιτυχία της ήταν πέρα από τις προσδοκίες μου. Χάρη στην ιστοσελίδα συνδιαλέγομαι με άτομα που δεν θα μπορούσα να το κάνω με άλλον τρόπο.
Τι προβλέψεις κάνετε για το μέλλον όσον αφορά στη δική σας ζωή;
Για το άμεσο μέλλον, να προσφέρω τις υπηρεσίες μου όσον αφορά τις σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Σε ό,τι αφορά το προσωπικό επίπεδο θα ήθελα να επωφεληθώ την κάθε στιγμή από αυτήν την καταπληκτική εμπειρία που μου προσφέρεται στην Ελλάδα.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ DAR ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2009

«PRECIOUS THING» - Dee Dee Bridgewater

Η συνέντευξη με τη Dee Dee Bridgewater ήταν εμπειρία. Αυτή η γυναίκα είναι τόσο ξεχωριστή. Είναι ντίβα με όλη τη σημασία της λέξης, αλλά στη φωτογράφηση έκανε σαν μικρό παιδί. Γέλασε με την καρδιά της, αστειεύτηκε, διασκέδασε. Φλέρταρε τόσο με τον φακό όσο και με τον φωτογράφο . Δεν μάσησε τα λόγια της. Είπε τα πάντα. Χωρίς δισταγμό. Μόνο με πολύ πάθος. Η «θεά» της χρυσής εποχής της τζαζ μουσικής παραχωρεί μία εφ' όλης της ύλης και άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στο Adore.

της Σοφίας Τουντούρη

Πώς ξεκίνησαν όλα για την Dee Dee Bridgewater; Είχατε την ευκαιρία να έχετε κάποιον μέντορα;
Πάντα έβλεπα τον πατέρα μου ως τον μέντορά μου. Ήταν τρομπετίστας και στην αρχή που είδα ότι πραγματικά θέλω να ασχοληθώ με το τραγούδι ήταν ο πατέρας μου που μου έδωσε όλες τις απαιτούμενες ευκαιρίες για να το κάνω. Αμέσως μετά, ήταν η μαμά μου που με στήριξε.
Είχατε δηλαδή την οικογένειά σας στο πλευρό σας…
Ναι ευτυχώς! Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Είναι μακρύς ο δρόμος για την κορυφή;
Ακόμη σκαρφαλώνω. Είναι κακό να πιστέψεις ότι τα έχεις κάνει όλα. Υπάρχει πάντα κάτι παραπάνω να δώσεις.
Τι θυσιάσατε για την επιτυχία;
Θυσίασα πολλά που αφορούν την οικογένειά μου. Το να είμαι απούσα, ειδικά για το τελευταίο μου παιδί που είναι 17 χρονών (σ.σ. η Dee Dee έχει τρία παιδιά από τρεις διαφορετικούς συζύγους, δύο κόρες και έναν γιο), είναι το πιο λυπηρό για μένα. Παρόλο που το έχω μετανιώσει, ξέρω ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο που θα μπορούσα να έχω κάνει. Αυτή ήταν η κατάστασή μου. Αυτό, όμως, ήταν που προκάλεσε ένα «ρήγμα» στη σχέση μου με το γιο μου. Τα πράγματα τώρα είναι κάπως καλύτερα αλλά για να το καταφέρω αυτό αναγκάστηκα να τον απομακρύνω από τον πατέρα του, να τον βάλω σε ένα μέρος όπου θα είναι μόνος και όπου θα πρέπει να τα βγάλει πέρα με τον εαυτό του και να σκεφτεί για τη ζωή του και τους γονείς του…
Χρειάζεται μεγάλη δύναμη για μία μητέρα για να το κάνει αυτό...
Ναι, το ξέρω αλλά ήταν η μόνη λύση. Ήταν σημαντικό γιατί είναι άντρας. Πρέπει να μάθει πώς να επιβιώνει, πώς να γίνει υπεύθυνος και τρυφερός. Να μάθει για τις σχέσεις με τις γυναίκες και να καταλαβαίνει τον κόσμο. Να μάθει ότι τα πράγματα δεν γίνονται πάντα όπως αυτός τα θέλει. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να μάθει ακόμη. Να μάθει ότι πρέπει να είναι ανεξάρτητος και όχι να εξαρτάται από τσιγάρα, αλκοόλ και ουσίες όπως αυτές.
Με τον τρίτο σύζυγο είστε ακόμη μαζί;
Όχι, είμαστε σε διάσταση. Θέλω διαζύγιο.
Υπάρχει κάποιος άλλος άντρας στη ζωή σας σήμερα;
Δεν χρειάζομαι κανέναν άντρα. Δεν χρειάζομαι κάτι άλλο. Σκέφτομαι ότι εάν είχα κάποιον άλλον άντρα στη ζωή μου θα έπρεπε να είναι ώριμος αρκετά για να καταλάβει ότι θα πρέπει να μοιράζεται μαζί μου πράγματα χωρίς να πρέπει να «βάλουμε δαχτυλίδι».
Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι σας πλησιάζουν επειδή είστε διάσημη, πλούσια και επιτυχημένη;
Το ξέρω ότι γι’ αυτό με πλησιάζουν. Μερικές φορές, όταν έχω καλή διάθεση, τους το επιτρέπω. Τις άλλες φορές όμως τους απομακρύνω από δίπλα μου. Πλέον μου είναι πολύ εύκολο να διακρίνω αυτούς τους ανθρώπους .
Αισθάνεστε μοναξιά;
Ναι, γιατί δεν έχω μαζί μου το κουταβάκι μου. Είναι μαλτέζ και το όνομά του είναι Άyo, σαν την τραγουδίστρια!
Έχετε καθόλου ελεύθερο χρόνο;
Όχι, καθόλου. Όταν έχω λίγο χρόνο τον αφιερώνω ολοκληρωτικά στη μητέρα μου που πάσχει από Αλτσχάιμερ. Είναι πολύ δύσκολη αυτή η κατάσταση.
Γνωρίζω ότι αγαπάτε πολύ τη διακόσμηση…
Ναι, τη λατρεύω! Είμαι εκλεκτική όμως και σ’ αυτό όπως και στη ζωή μου. Μ’ αρέσουν τα αυθεντικά κομμάτια. Αγαπημένη μου χώρα είναι το Μάλι στην Αφρική και αδυναμία μου τα κινέζικα έπιπλα. Έχω πολλά από αυτά.
Πιστεύετε στο Αμερικάνικο Όνειρο;
Ναι, υπάρχει! Μάλιστα, έχουμε και τον πρώτο αφροαμερικανό πρόεδρο, τον Μπαράκ Ομπάμα, που αποτελεί ελπίδα για τους περισσότερους Αμερικανούς.
Τι αποτελεί έμπνευση για εσάς;
Έμπνευση αποτελούν τα πάντα για μένα. Η Θεσσαλονίκη αποτελεί μεγάλη έμπνευση. Συνάντησα όλες εσάς τις γυναίκες του Adore και χαίρομαι πολύ γιατί είστε πολύ δημιουργικές γυναίκες όλες σας!
Σας ευχαριστούμε πολύ. Όμως δεν είναι «αντρικός» ο κόσμος που ζούμε;
Όχι βέβαια! Αυτό δεν ισχύει πια. Γίνεται όλο και πιο γυναικείος ο κόσμος μας. Και το πιστεύω αυτό γιατί και εγώ είμαι γυναίκα και τα έχω καταφέρει. Έχω κουραστεί να βλέπω γυναίκες να κρύβονται πίσω από τη σκιά των συζύγων τους. Μ’ αρέσει πολύ που προΐσταμαι σε άντρες και τους δίνω εντολές. Τρελαίνομαι να λέω σε έναν άντρα «Δεν είσαι καλός σ’ αυτό που κάνεις, είσαι φριχτός εραστής».
Το έχετε πει αυτό σε άντρα;
Φυσικά!
Και τι έγινε μετά;
Κάποιες φορές έφευγαν τρέχοντας. Αλλά ήταν ένας -ο τελευταίος μου άντρας- που προσπάθησε να γίνει καλύτερος. Με ρωτούσε τι να κάνει για να γίνει καλύτερος και να με κάνει χαρούμενη. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να πούμε στους άντρες τι πραγματικά θέλουμε από αυτούς.
Τότε γιατί το κάνουμε;
Γιατί έχουμε μάθει να τους υπηρετούμε. Να υπηρετούμε, να υπηρετούμε, να υπηρετούμε…
Πώς χαλαρώνετε μετά από μία δύσκολη μέρα;
Το σπίτι μου είναι το ησυχαστήριό μου και δεν επιτρέπω σε κανέναν να εισβάλλει σ’ αυτό. Μόνο ξεχωριστοί άνθρωποι επιτρέπεται να μπουν. Γιατί θέλω να κρατήσω την ιδιωτικότητα, αυτή είναι που με εμπνέει. Να είμαι ήσυχη, να είμαι μόνη… Μου είναι απαραίτητο να αποσύρομαι από τον πολύ κόσμο καμιά φορά…
Πώς αισθάνεστε όταν βρίσκετε στη σκηνή;
Νιώθω υποχρεωμένη απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους που έρχονται για να με ακούσουν. Είναι μία έξοδος γι’ αυτούς. Νιώθω γοητευμένη. Όταν βλέπω τα πρόσωπά τους, νιώθω απίστευτα. Και μετά… δεν τους ξανακοιτάζω. Κοιτάζω πάνω από τα κεφάλια τους. Γιατί αλλιώς θα έχανα τη συγκέντρωσή μου και δεν θα μπορούσα να τραγουδήσω. Νιώθω πολύ συγκινημένη και πολύ περήφανη ταυτόχρονα.
Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερό σας κατόρθωμα μέχρι σήμερα;
Το ότι έγινα γιαγιά! Τα μεγαλύτερά κατορθώματά μου είναι τα παιδιά μου. Είμαι πάνω απ’ όλα μητέρα. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθω ότι είμαστε οικογένεια.
Έχετε κάποια στιγμή που ήταν τόσο ξεχωριστή και δεν θα την ξεχάσετε ποτέ;
Όταν ήρθε ο εγγονός μου στον κόσμο! Ήμουν μέσα κατά τη διάρκεια του τοκετού στο Λος Άντζελες. Όταν βγήκε έξω στον κόσμο άρχισε να κλαίει και έλεγα «Θεέ μου, το πρώτο μου εγγονάκι!». Είδα πρώτα τα μαλλιά του και παρακολουθούσα τον γιατρό να τον βγάζει έξω. Είδα τον γαμπρό μου να κόβει τον ομφάλιο λώρο μαζί με τον γιατρό. Το έζησα τόσο έντονα όλο αυτό και θα μου μείνει αξέχαστο. Ήταν απίστευτο το συναίσθημα!
Η ζωή σας μοιάζει με παραμύθι. Είναι όντως έτσι;
Ναι, ήταν όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Είναι όμως αποτέλεσμα που ήρθε μέσα από τα λάθη, τα σκαμπανεβάσματα, τους λάθος ανθρώπους δίπλα μου, τους τρεις συζύγους μου και ενώ δεν ήξερα τι ακριβώς ήθελα να κάνω. Τώρα νιώθω καλύτερα για τον εαυτό μου γιατί είμαι 20 χρόνια μεγαλύτερη και ξέρω τι θέλω από τη ζωή μου.
Σε τι πιστεύετε;
Πιστεύω στο πνεύμα του Θεού που βρίσκεται μέσα μας. Στη φωνή του Θεού που έχω μέσα μου. Πιστεύω στη μετενσάρκωση, στην τελευταία μου ζωή. Πιστεύω στην οικογένεια και γι’ αυτό αγωνίζομαι για να την προστατέψω. Πιστεύω σε ήθη και αξίες. Και τώρα, αυτή τη στιγμή, ανοίγω την καρδιά μου και νιώθω ότι ο Θεός μου δείχνει τους καλούς ανθρώπους. Σ’ αυτό τον κόσμο θα είμαστε κάποια στιγμή υπόδουλοι αυτών που δεν πιστεύουν, όμως είμαι έτοιμη να αγωνιστώ ενάντια σ’ αυτούς. Να βγω έξω και να γίνω η φωνή για τους ανθρώπους.
Φαίνεστε πολύ σίγουρη για τον εαυτό σας. Πώς το καταφέρνετε;
Αυτό πήρε πολλά χρόνια. Θεραπείες, ψυχολόγοι… Όλοι έχουμε συγκεκριμένα μονοπάτια να περπατήσουμε…
Γιατί ξυρίζετε το κεφάλι σας;
Το ξυρίζω για δύο λόγους. Είχα τριχόπτωση. Και κάποια στιγμή κουράστηκα να ασχολούμαι με τρίχες… Έτσι μία μέρα ξύπνησα, στις 7 Σεπτεμβρίου του 2007, και είπα «φτάνει, όχι άλλα μαλλιά». Ήθελα να φτάσω στο ανώτατο πνευματικό επίπεδο. Ήθελα να προσπαθήσω να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορούσα πριν φύγω από αυτό τον κόσμο γιατί πραγματικά δεν θέλω να επιστρέψω σ’ αυτόν. Και πιστεύω ότι δεν θα ξαναγυρίσω. Στην Ινδία οι γυναίκες που ξυρίζουν το κεφάλι τους έχουν περάσει στο ανώτατο πνευματικό επίπεδο, τις αντιμετωπίζουν ως θεές. Σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι μία γυναίκα να απαρνηθεί τα μαλλιά της.
Τι θα συμβουλεύατε τις νέες γυναίκες που διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη; Τι να προσέχουν στη ζωή τους;
Πρέπει να αποφεύγουμε να πιστεύουμε στον δικό μας «τύπο». Δηλαδή σ’ αυτούς που μας λένε πόσο υπέροχες είμαστε. Ανακάλυψα κάτι που με έχει σώσει: Έχω δύο προσωπικότητες. Η μία είναι πάνω στη σκηνή και η άλλη είναι η Dee Dee Bridgewater που δεν μασάει τα λόγια της, είναι ειλικρινής και διαθέτει μεγάλη τρέλα.

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Adore στο τεύχος Αυγούστου 2009)