Οι άντρες κλαίνε και ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης δεν φοβάται να το παραδεχτεί. Σε ένα διάλειμμα από τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις δείχνει στο adore την ευαίσθητη πλευρά ενός άντρα που ζει για να ερωτεύεται και να παίζει θέατρο. Και στο σανίδι και στη ζωή.
Συνέντευξη στη Σοφία Τουντούρη
Πώς το 18χρονο αγόρι που ξεκίνησε μόνο του για να βρει την τύχη του στο Λονδίνο επέστρεψε ένα χρόνο μετά στην Ελλάδα έτοιμο να ανέβει τη σκάλα που οδηγεί στην κορυφή; Με αργά και σταθερά βήματα αλλά και με την τύχη να επικροτεί την κάθε του προσπάθεια ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης νιώθει ευλογημένος. «Κάθε πρωί ξυπνάω και λέω ''Θεέ μου σ' ευχαριστώ που κάνω αυτό που αγαπώ και ζω από αυτό''» μου λέει. Η φετινή χρονιά ήταν η πιο δύσκολη στη ζωή του, όπως αναφέρει, αφού η συμμετοχή του στη θεατρική παράσταση «Απόψε Τρώμε στης Ιοκάστης», στη μουσική παράσταση «Άγαμοι Θύται» όπως επίσης και τα καθημερινά γυρίσματα για το σίριαλ «Η οικογένεια βλάπτει» τον κρατούσαν σε μόνιμη πνευματική και σωματική εγρήγορση. «Όλα είναι καλά αφού είμαστε ακόμη υγιείς και δεν έχουμε καταλήξει ακόμη σε κανένα ψυχιατρείο» σχολιάζει με χιούμορ.
Από τους ρόλους που έχεις υποδυθεί ποιος είναι πιο κοντά στον Πυγμαλίωνα;
Δεν ξέρω αν υπάρχει. Ίσως ο ρόλος στην «Κινούμενη Άμμο» όπου πέρασα πολύ ωραία ήταν πιο κοντά σε μένα γιατί είχε πολλά από τα χόμπι μου, την αγάπη για τις μηχανές κτλ. Ακόμη και ευαίσθητες στιγμές του Κίμωνα στο «50-50» ή του Γεράσιμου στο φετινό σίριαλ το «Η οικογένεια βλάπτει». Είναι στιγμές αλήθειας. Προσπαθώ μέσα από την ιστορία να βγάζω στιγμές που να είναι αληθινές. Μπορεί να είναι ένα «καλημέρα», ένα «σ' αγαπάω» ή ένα βλέμμα. Νιώθω σαν να μην τραβάει η κάμερα ή σαν να μην υπάρχει το σανίδι.
Στη ζωή σου παίζεις θέατρο;
Θέλοντας και μη προσπαθώ όταν η διάθεση η δική μου ή των γύρω μου είναι πεσμένη να μπω σε λειτουργία υπερέντασης που είναι καμιά φορά λυτρωτική αλλά και αμήχανη. Γενικά όμως, η αλήθεια είναι ένα δύσκολο πράγμα σε όλους τους ανθρώπους και σε όλους τους τομείς.
Είσαι αυθόρμητος;
Ο αυθορμητισμός δυστυχώς είναι πολύ παρεξηγημένος στις μέρες μας. Θεωρώ ότι είναι ωραίο να εκφράζεις ό,τι νιώθεις ανά πάσα στιγμή. Τις περισσότερες φορές και σε όλες τις ηλικίες παρατηρώ ότι οι άνθρωποι δεν εκφράζονται ειλικρινά. Οι περισσότεροι μπαίνουν κάτω από μία μάσκα και μέσα από αυτήν προσπαθούν να καλύψουν αυτά που θεωρούν μειονεκτήματά τους.
Τα δικά σου μειονεκτήματα ποια είναι;
Είναι πάρα πολλά και μεγαλώνοντας νομίζω ότι γίνονται και συνήθεια πια. Θεωρώ ότι έχω πάντα δίκιο, ότι η δικιά μου επιλογή είναι η πιο σωστή και ακόμη κι αν δεν σου αρέσει θα στην ομορφύνω όσο μπορώ για να την κάνω και σε σένα αρεστή. Επίσης, ενώ ο κόσμος μου λέει ότι είμαι ευπαρουσίαστος και συμπαθητικός εγώ θεωρώ τον εαυτό μου «χαμαιλέοντα» και πάρα πολύ άσχημο.
Τα συναισθήματά σου τα δείχνεις; Κλαις;
Κλαίω πολύ. Είναι ένας τρόπος έκφρασης και εκτόνωσης του θυμού μου. Είμαι πολύ νευρικός και πολλές φορές μπορώ να φτάσω σε οριακά σημεία. Το κλάμα και ένας ευαίσθητος ρόλος αποτελούν το «depon» στην καθημερινότητά μου.
Ποια αδυναμία σου θα παραδεχόσουν δημόσια;
Δεν μ' αρέσει να χάνω σε ό,τι κι αν κάνω στη ζωή μου. Καμιά φορά όταν πεισμώνεις ξεχνάς τους λόγους της προσπάθειας...Το σημαντικότερο είναι η προσπάθεια όχι η νίκη. Μεγαλώνοντας το μαθαίνεις αυτό...
Δηλαδή, το ταξίδι και όχι ο προορισμός...
Έτσι ακριβώς! Γιατί πολλές φορές στο ταξίδι χάνεσαι και πας σε έναν πολύ καλύτερο προορισμό ή ακόμη και σε έναν χειρότερο.
Ίσως εκεί όχι τόσο. Ο έρωτας σε κάνει να ζεις σε έναν υπέροχο κόσμο ακόμη κι αν είναι αυτός που ζούμε σήμερα εμείς. Το θέμα δεν είναι να κερδίσεις αλλά να βρίσκεσαι συνέχεια με τη σύντροφό σου. Να κάνετε έρωτα χίλιες φορές την ημέρα, να ψωνίζεις γι' αυτήν, να αγαπάς το καθετί τριγύρω της, να σκέφτεσαι συνέχεια το άρωμά της και το βλέμμα της, τον τρόπο που ζει...
Ποια χαρακτηριστικά θέλεις να συγκεντρώνει η σύντροφός σου;
Να είναι ευγενής, να σέβεται, να αγωνίζεται, να έχει παιδεία. Μου τη δίνει η καβάτζα. Με ενοχλεί η ευκολία. Να είναι καθαρή σε όλα τα επίπεδα. Να μη χάνει ποτέ τον παιδικό τρόπο σκέψης που δεν έχει να κάνει με φόβο, ένστικτο, εγωισμούς και άτυχα πάθη του παρελθόντος γιατί αυτό είναι πολιτική και όχι ζωή.
Οι γυναίκες σε φλερτάρουν;
Ναι. Απλά δεν ξέρω αν το κάνουν επειδή είμαι ηθοποιός ή επειδή το θέλουν πραγματικά. Το γουστάρω πολύ αυτό. Βέβαια, δεν μου αρέσει καθόλου το θράσος, δεν μου αρέσει να μου μιλάνε χυδαία...Οι γυναίκες και ειδικά οι πιο νέες έχουν μια θρασύτητα ακόμη και στον τρόπο που ντύνονται. Πρέπει να δω εγώ και άλλοι 250 τι έχει για να ξέρουμε τι ψωνίζουμε; Όσα περισσότερα κρύβει μία γυναίκα στην εξωτερική της εμφάνιση τόση μεγαλύτερη περιέργεια μου προκαλεί για να ανακαλύψω τι έχει. Όσα περισσότερα μου δείχνει τόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα. Είναι σαν το έτοιμο φαγητό.
Σε ενοχλεί που έχουν αλλάξει οι ρόλοι και που πλέον οι γυναίκες κάνουν εύκολα το πρώτο βήμα;
Όχι, καθόλου.
Δεν είσαι δηλαδή παραδοσιακός;
Παραδοσιακός τι είναι; Να παρακαλάς μία γυναίκα μια ζωή και όταν τελικά την καταφέρεις να την παντρευτείς και να την κλείσεις στο σπίτι να σου καθαρίζει πατάτες; Να σκύβει το κεφάλι όταν εσύ έχεις γκόμενες και να μη μιλάει; Να καθαρίζει και αν χρειαστεί να φάει και κανένα χαστούκι. Αυτό είναι η παράδοση...
Η δημιουργία οικογένειας είναι στα άμεσα σχέδιά σου;
Ναι και κυρίως τα παιδιά. Όσο κυνικό κι αν ακούγεται πιστεύω ότι ήρθαμε στον κόσμο γι' αυτό τον λόγο, για την αναπαραγωγή. Είναι μαγεία να μπορείς να διοχετεύεις όλη σου την αγάπη σε έναν άνθρωπο που αποτελεί κομμάτι σου. Ενώ η πράξη ανάμεσα στους δύο ανθρώπους που το δημιουργούν αυτό το κομμάτι είναι βίαιη, η συνέπειά του είναι μία τεράστια αγάπη και μία μεγάλη αγκαλιά...
Πότε χαλαρώνεις;
Στις διακοπές μου συνήθως. Οι φίλοι μου με αποφορτίζουν και μαθαίνω πράγματα και από τη δική τους καθημερινότητα η οποία μπορεί να είναι και πιο σκληρή από τη δική μου. Μου αρέσουν τα πολύ απλά πράγματα.
Δηλαδή;
Ένα σουβλάκι χύμα σε ένα παγκάκι, να κάνω μπάνιο σε μια απομακρυσμένη παραλία και να μην έχω ούτε παντόφλες να βάλω, να δω έναν φίλο μου και να καταλάβω ότι έχει άμεση ανάγκη από ένα παγωτό και να τρέξω να του το πάρω μόνο και μόνο για να τον δω να χαμογελάει όπως ένα παιδί τα Χριστούγεννα...Δεν μ' αρέσει να μ' εντυπωσιάζουν και ούτε θέλω να εντυπωσιάζομαι.
Τι σε ενοχλεί στην Ελλάδα;
Με ενοχλεί που γνώμονας για τα πάντα είναι τα χρήματα. Με ενοχλεί που δεν υπάρχει διαφάνεια. Ποιοι έχουν κλέψει από το κράτος; Οι δημοσιογράφοι δεν μας λένε ότι έχουν κλέψει οι πολιτικοί; Αυτοί όμως περπατάνε ακόμη στον δρόμο...
Δεν συμπαθείς τους πολιτικούς;
Δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθείς σοβαρά με την πολιτική στην Ελλάδα γιατί όλο αυτό λειτουργεί για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία κάποιων ανθρώπων. Από το δεκαπενταμελές του σχολείου υπήρχαν δέκα τύποι που ήθελαν να βγουν πρόεδροι για να είναι στο επίκεντρο και γιατί ήταν ωραίοι γκόμενοι.
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ADORE ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΜΑΪΟΥ 2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου