Καιρός να μπεις στα αλλαγμένα...

Λίγο ο καιρός που άρχισε να χαλάει, λίγο το καλοκαίρι που αποτελεί μόνο ανάμνηση πια και το ποίημα της Κικής Δημουλά αποτελεί την καλύτερη συντροφιά για την πρώτη ημέρα που το Φθινόπωρο αρχίζει να κάνει διστακτικά την εμφάνισή του (σαν να άργησε λιγάκι...!). "Οι Αποδημητικές Καλημέρες" είναι η καλύτερη έμπνευση για μένα μία τόσο δύσκολη Δευτέρα.

"Άρχισε η ψύχρα" και είναι πια "καιρός να μπεις κι εσύ στα αλλαγμένα".  

Ρίξτε στην πλάτη σας ένα ρούχο και υποδέχτειτε το Φθινόπωρο όπως του πρέπει. Κρατήστε τις όμορφες εικόνες του καλοκαιριού ως μία υπέροχη ανάμνηση και ζήστε το Φθινόπωρο όπως ακριβώς το επιθυμείτε. Μην κάνετε οικονομία στα όνειρα.

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!

ΟΙ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ της Κικής Δημουλά

Ἄρχισε ψύχρα.
Τὸ γύρισε ὁ καιρὸς σὲ ἀναχώρηση.

Ἡ πρώτη μέρα τοῦ Σεπτέμβρη
ξοδεύτηκε σὲ κάποια ὑδρορροή.
Ὡς χθὲς ἀκόμα ὅλα ἔρχονταν.
Ζέστες, ἡ διάθεση γιὰ φῶς,
λόγια, πουλιά,
πλαστογραφία ζωῆς.
Γονιμοποιοῦνταν κάθε βράδυ τὰ φεγγάρια,
πολλοὶ διάττοντες ἔρωτες
ᾖρθαν στὸν κόσμο τὸν περασμένο μήνα.

Τώρα ἡ γνωστὴ ψύχρα
κι ὅλα νὰ φεύγουν.

Ζέστες, πουλιά, ἡ διάθεση γιὰ φῶς.

Φεύγουν τὰ πουλιά, ἀκολουθοῦν τὰ λόγια
ἡ μία ἐρήμωση τραβάει πίσω τῆς τὴν ἄλλη
μὲ λύπη αὐτοδίδακτη.
Ἤδη ἀποσυνδέθηκε τὸ φῶς ἀπὸ τὴν ἐπανάπαυση
κι ἀπὸ τὶς καλημέρες σου.
Τὰ παράθυρα ἐνδίδουν.
Τὸ χέρι τοῦ μεταβλητοῦ κλείνει τὰ τζάμια,
ἄλλοι λὲν ὡς τὴν ἄνοιξη,
ἄλλοι φοβοῦνται διὰ βίου.

Κι ἐσὺ τί κάθεσαι;
Καιρὸς νὰ μπεῖς κι ἐσὺ στὰ ἀλλαγμένα.
Νὰ γίνεις ὅτι ἀναρωτιόμουν πέρυσι:
«ποιὸς ξέρει τ᾿ ἄλλο μου φθινόπωρο;».
Καιρὸς νὰ γίνεις «τ᾿ ἄλλο μου φθινόπωρο».
Ἄρχισε ψύχρα.
Ρῖξε στὴν πλάτη σου ἕνα ροῦχο ἀποδημίας.