Ξενοδοχείο… «γερασμένων» πολυκατοικιών η Θεσσαλονίκη!

Πεσμένοι σοβάδες, σπασμένοι σωλήνες και κατεστραμμένοι τοίχοι συνθέτουν την εικόνα μερικών από τα παλαιότερα κτίρια της πόλης. Εντύπωση, ωστόσο, προκαλεί το γεγονός ότι περίπου το 75% του αριθμού των κτιρίων στη Θεσσαλονίκη δεν πληροί τις σύγχρονες αντισεισμικές διατάξεις με τον κίνδυνο κατάρρευσης ορατό στην περίπτωση εκδήλωσης σεισμού. Σύμφωνα με μελέτη, τέτοιου είδους κατασκευές φιλοξενούνται ως επί το πλείστον στο ιστορικό κέντρο και κυρίως στις οδούς Αγγελάκη, Αριστοτέλους και Εγνατία.

Της Σοφίας Τουντούρη

Γεμάτη με κτίρια ηλικίας δύο αιώνων είναι η Θεσσαλονίκη, καθώς το υψηλό κόστος για την ενίσχυση και τον έλεγχό τους δεν επιτρέπει στους ιδιοκτήτες την σωστή συντήρησή τους, με αποτέλεσμα να είναι διαρκής ο κίνδυνος κατάρρευσης σε περίπτωση σεισμού. Εντυπωσιακό είναι, όμως, το γεγονός ότι πολλά από τα κτίρια χρονολογούνται από τη Μικρασιατική Καταστροφή, καθώς τότε είχαν χτιστεί με στόχο την στέγαση των χιλιάδων προσφύγων.  «Περίπου το 75% του αριθμού των κτιρίων στην πόλη δεν πληρούν τις σύγχρονες αντισεισμικές διατάξεις με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν σε περίπτωση εκδήλωσης μεγάλου σεισμού. Χρονολογούνται δηλαδή πριν από το 1959 και μέχρι το 1985.» δήλωσε στη «Σ» ο διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Τεχν. Σεισμολ. Και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ), κ. Βασίλης Λεκίδης. Σύμφωνα με μελέτες τα περισσότερα κτίρια στη Θεσσαλονίκη, είναι κατασκευασμένα βάσει του παλιού κανονισμού, καθώς σύμφωνα με τον νέο (που άρχισε να εφαρμόζεται το 2003) δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην ποιότητα του μπετόν, στη θεμελίωση και στην διαμόρφωση των στιλωμάτων.  «Στις οικοδομές από το ’85 και μετά δεν παρουσιάζεται κανένας κίνδυνος, καθώς από τότε και μέχρι τον κανονισμό του 2003, δεν υπάρχουν σοβαρές διαφοροποιήσεις» υπογράμμισε ο κ. Λεκίδης.

Το ερώτημα, ωστόσο, που προκύπτει είναι το τι μέλλει γενέσθαι με τα συγκεκριμένα κτίρια τα οποία –όπως προκύπτει- κρύβουν πολλούς κινδύνους για τους κατοίκους. Το κόστος είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για τους περισσότερους ιδιώτες, καθώς στοιχίζει πολύ ακριβά η αναπαλαίωση, η ενίσχυση και η πληρωμή μηχανικών για τους απαραίτητους ελέγχους των κτιρίων. «Στα δημόσια κτίρια οι έλεγχοι προχωρούν, μπορεί να προχωρούν αργά αλλά τουλάχιστον γίνονται. Ίσως θα πρέπει η πολιτεία να πιέσει περισσότερο, ώστε να γίνονται πιο εντατικοί έλεγχοι» ανέφερε ο κ. Λεκίδης. 

Πού εντοπίζονται τα παλαιότερα κτίρια

Σύμφωνα με μελέτη που εντάσσεται στο «Επιχειρησιακό Πρόγραμμα» του δήμου Θεσσαλονίκης για τα έτη 2007-2010, από την Εγνατία μέχρι την Παραλία και από την οδό Αγγελάκη μέχρι την Αριστοτέλους υπάρχουν παλιές πολυκατοικίες, ο μέσος όρος των οποίων είναι 6,6 όροφοι. Αυτοί που προτιμούν τις οικοδομές αυτές είναι κυρίως φοιτητές, οι οποίοι θέλουν να βρίσκονται στο κέντρο για γρήγορες μετακινήσεις. Παρόμοια κτίρια μπορεί κανείς να συναντήσει στην Άνω Πόλη, στην περιοχή του Βαρδάρη αλλά και στην ανατολική Θεσσαλονίκη από την οδό Κένεντι μέχρι την Δελφών και την Παπάφη.  Αν και οι νέες κατασκευές στην πόλη βρίσκονται σε καλό επίπεδο και ξεφυτρώνουν από παντού νέα κτίρια διαρκώς, φαίνεται πως το μη ανανεωμένο κτιριακό απόθεμα είναι αυτό που δημιουργεί προβλήματα. Το σίγουρο είναι ότι τα κτίρια αυτά χρειάζονται ενίσχυση ώστε και να παραμένουν γερά θυμίζοντας σε όλους την αίγλη της παλιάς Θεσσαλονίκης, αλλά φυσικά να είναι και ασφαλή για τους ενοίκους και τους ιδιοκτήτες τους. 

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σήμερα στη Θεσσαλονίκη στις 22/1/08)