Για δέκα χρόνια παραμένει... “κρυμμένος” ο “θησαυρός” Κωστάκη. Η συλλογή σταθμός για τη μοντέρνα ευρωπαϊκή τέχνη βρίσκεται στην κατοχή του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης από το 2000, χωρίς ακόμη να έχει εκτεθεί συνολικά στο κοινό της χώρας εξαιτίας της απουσίας κατάλληλου χώρου που θα τη φιλοξενεί μόνιμα.
Της Σοφίας Τουντούρη
Αντικείμενο επιθυμίας πολλών μουσείων παγκοσμίως και με τις εκτιμήσεις μελετητών να μιλούν για την αυθεντικότητα και τη μοναδικότητά της, η Συλλογή Κωστάκη αποτελεί το σημαντικότερο απόκτημα του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. “Είναι το “κλειδί” μας για να ενισχύσουμε τις επαφές και τις θέσεις μας και εκτός Ελλάδος, καθώς αποτελεί πόλο έλξης για έρευνα και πρόκειται για μία συλλογή που αξίζει τον κόπο να γνωρίσει κανείς. Προσπαθούμε να τη δείχνουμε τμηματικά στο εξωτερικό και κάνουμε εκθέσεις που αναφέρονται σ' αυτήν” τόνισε στη “F.S” η πρόεδρος του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, κ. Κατερίνα Κοσκινά. Ωστόσο, οι Έλληνες φιλότεχνοι αγνοούν σημαντικό μέρος της, καθώς δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής κατάλληλος χώρος για να φιλοξενήσει μόνιμα ολόκληρη τη Συλλογή Κωστάκη, αφού ο χώρος όπου στεγάζεται το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Μονή Λαζαριστών δεν φαίνεται να επαρκεί. “Αν η Συλλογή ήταν εκτεθειμένη στη Μονή Λαζαριστών δεν θα είχε το Μουσείο τη δυνατότητα να έχει άλλες δραστηριότητες και να φιλοξενήσει άλλες εκθέσεις” ανέφερε η κ. Κοσκινά τονίζοντας: “Είναι αναγκαίο να βρεθεί ένας επιπλέον χώρος στη Θεσσαλονίκη, ώστε παράλληλα με την έκθεση της Συλλογής Κωστάκη να φιλοξενούνται και οι υπόλοιπες δραστηριότητες του Μουσείο στη Μονή Λαζαριστών. Χρειάζεται να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να “περπατήσει” το θέμα της ΥΦΑΝΕΤ και ενώ θα προχωράει, για κάποια χρόνια με ανάλογη σύμβαση να βρεθεί ένας χώρος που θα φιλοξενεί τη Συλλογή Κωστάκη”.
Υπόθεση “ΥΦΑΝΕΤ”
Πριν από περίπου δύο χρόνια περιήλθε στην ιδιοκτησία του Υπουργείου Πολιτισμού το διατηρητέο κτίριο όπου στεγαζόταν το ιστορικό υφαντουργείο ΥΦΑΝΕΤ στην περιοχή της Τούμπας στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να στεγαστεί εκεί το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Τα 18.000 τ.μ. του κτιρίου και τα 12 στρέμματα του χώρου αποτελούσαν εγγύηση για τη δημιουργία ενός σύγχρονου Μουσείου που θα συγκέντρωνε το ενδιαφέρον των φιλότεχνων ολόκληρου του κόσμου. Σήμερα, το κτίριο παραμένει γιαπί, η διοίκηση του Μουσείου δεν το έχει επισκεφθεί καν και το έργο βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο, καθώς τα προβλήματα που αναδύονται δεν δίνουν το “πράσινο φως” για να προχωρήσει στην προκήρυξη διεθνών διαγωνισμών ώστε να βρεθεί η εταιρία που θα αναλάβει την κατασκευή ενός σύγχρονου Μουσείου. “Ο δρόμος για να γίνει ένα σύγχρονο μουσείο τελεί υπό κατάληψη και δεν είναι καθόλου εύκολος. Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες και απ' ότι φαίνεται θα αντιμετωπίσουμε παρόμοιες δυσκολίες με αυτές που είχε το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με το κτίριο Φιξ” ανέφερε η κ. Κοσκινά.
Το Σύμπαν της Ρωσικής Πρωτοπορίας
Από τις 10 Δεκεμβρίου και μέχρι τις 27 Μαρτίου στο κτίριο του Μουσείου θα φιλοξενείται η έκθεση “Το Σύμπαν της Ρωσικής Πρωτοπορίας: Τέχνη και Εξερεύνηση του Διαστήματος 1900-1930” η οποία, μεταξύ άλλων, θα περιλαμβάνει έργα της Συλλογής Κωστάκη. “Μπορεί η ρωσική πρωτοπορία να μην είναι πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά δεν παύει να αποτελεί κορύφωση της διορατικότητας ενός Έλληνα, του Γιώργου Κωστάκη, που κατάφερε να διασώσει ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της τέχνης του 20ου αιώνα” είπε καταλήγοντας η πρόεδρος του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, κ. Κατερίνα Κοσκινά.
Ο Γιώργος Κωστάκης
Γεννήθηκε στη Μόσχα το 1913 από Έλληνες γονείς με καταγωγή από τη Ζάκυνθο και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη ρωσική πρωτεύουσα. Εργάστηκε ως οδηγός στην Ελληνική Πρεσβεία της Ρωσίας μέχρι το 1940, ενώ στη συνέχεια εργάστηκε ως επικεφαλής του τοπικού προσωπικού της Καναδικής Πρεσβείας. Χωρίς καλλιτεχνικές γνώσεις και εκπαίδευση γύρω από τη μοντέρνα τέχνη, άρχισε να εκδηλώνει το ενδιαφέρον του γι' αυτή από την εφηβεία του. Αρχικά ο Κωστάκης άρχισε να συλλέγει έργα των Μεγάλων της ολλανδικής σχολής των ζωγράφων και στη συνέχεια το κύριο θέμα του έγιναν οι νεωτεριστικές δουλειές του Πικάσο και του Ματίς. Το ενδιαφέρον του για τη ρωσική τέχνη εκδηλώθηκε όταν αντίκρισε έναν πίνακα της Olga Rozanova το 1946. Μέχρι το 1960 το διαμέρισμά του είχε γίνει χώρος συνάντησης για τους διεθνείς συλλέκτες τέχνης. Το 1977 μετακόμισε μόνιμα με την οικογένειά του στην Αθήνα, αφήνοντας μεγάλο μέρος της συλλογής του στην κρατική γκαλερί Τρετιάκοφ της Μόσχας. Για τρεις δεκαετίες ο Έλληνας συλλέκτης συγκέντρωνε έργα σχηματίζοντας έτσι μία εντυπωσιακή συλλογή που σήμερα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα τμήματα της μοντέρνας ευρωπαϊκής τέχνης. Ο Κωστάκης πέθανε το 1990 αφήνοντας πίσω του τη Συλλογή Κωστάκη. Άξιο να αναφερθεί έιναι ότι ο Έλληνας συλλέκτης συγκέντρωσε τα έργα αυτά από το 1946 έως το 1977 με στόχο να σώσει την τέχνη της ρωσικής πρωτοπορίας από την εξαφάνιση και την καταστροφή.
Τι είναι η Συλλογή Κωστάκη
Η Συλλογή Κωστάκη απαρτίζεται από 1275 έργα τέχνης: πίνακες ζωγραφικής, σχέδια, κατασκευές, κεραμικά σημαντικών καλλιτεχνών αντιπροσωπευτικά όλων των ρευμάτων της ρωσικής πρωτοπορίας. Το 1977 πραγματοποιήθηκε η πρώτη έκθεση της Συλλογής στην Ευρώπη, στο Ντίσελντορφ και στη συνέχεια ακολούθησε το 1981 η μεγάλη έκθεση στο μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης. Η αγορά της Συλλογής Κωστάκη έγινε από το ελληνικό δημόσιο τον Μάρτιο του 2000, μετά από πολιτική απόφαση του τότε υπουργού Πολιτισμού Ευάγγελου Βενιζέλου ο οποίος εξασφάλισε τη συλλογή για το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης που έχει την έδρα του στη Θεσσαλονίκη. Η συμφωνία υπογράφηκε ανάμεσα στους κληρονόμους του Κωστάκη, δηλαδή τα τέσσερα παιδιά του και τη διοίκηση του μουσείου αφού προηγήθηκε η σύσταση διεθνούς επιτροπής ειδικών που εκτίμησε την οικονομική και καλλιτεχνική αξία της Συλλογής.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FREE SUNDAY ΣΤΙΣ 18/19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου