Πώς η περιοχή που περιλαμβάνει τις οδούς Συγγρού, Βαλαωρίτου, Φράγκων και Λέοντος Σοφού στο κέντρο της Θεσσαλονίκης μεταμορφώνεται από την ημέρα στη νύχτα.
Της Σοφίας Τουντούρη
Άλλη το πρωί και άλλη το βράδυ. Αυτή η φράση χαρακτηρίζει απόλυτα την περιοχή της Βαλαωρίτου στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, που περιλαμβάνει τις οδούς Συγγρού, Βαλαωρίτου, Φράγκων και Λέοντος Σοφού. Τα τελευταία χρόνια η περιοχή αυτή γνωρίζει τεράστια ανάπτυξη στη νυχτερινή διασκέδαση, με τα καταστήματα εστίασης και τα μπαρ να φυτρώνουν το ένα μετά το άλλο και να σφύζουν από ζωή. Η εικόνα όμως το πρωί είναι εντελώς διαφορετική. Το εμπόριο στην περιοχή αργοπεθαίνει και οι περισσότεροι ιδιοκτήτες καταστημάτων αναγκάζονται να βάζουν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους.
Όποιος επισκεπτόταν την περιοχή μέχρι και πριν από περίπου 10 χρόνια θα συναντούσε την καρδιά του εμπορίου της πόλης. Βιοτεχνίες, αποθήκες και καταστήματα χονδρικής και λιανικής πώλησης κάλυπταν τις ανάγκες ενός ολόκληρου κλάδου. Με τη σταδιακή παρακμή του, όμως, άρχισαν να εγκαταλείπονται όλες οι σχετικές χρήσεις και να δημιουργείται ένα τεράστιο κενό. «Το κενό αυτό άρχισε να καλύπτεται πριν από περίπου 5 χρόνια, όταν ξεκίνησαν να ανοίγουν τα πρώτα μαγαζιά αναψυχής, συγκεντρώνοντας κυρίως άτομα με εναλλακτικά ενδιαφέροντα. Εδώ και περίπου 3 χρόνια η περιοχή γνωρίζει πρωτόγνωρη ανάπτυξη και παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερα γνωρίσματα για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης» τονίζει στην «F.S.» η μηχανικός πολεοδομίας, χωροταξίας και πολεοδομικής ανάπτυξης Αθηνά Χρηστάκη, ενώ, όπως αναφέρει, το βασικότερο χαρακτηριστικό είναι ότι η ανάπτυξη αυτή ήρθε αυθόρμητα. Δεν παρενέβη κανένα υπουργείο, καμία διοίκηση, κανένας μηχανικός, κανένας σχεδιαστής, παρά μόνο οι ανθρωπογενείς παράγοντες της πόλης.
Η εναλλακτική φυσιογνωμία της περιοχής έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον του κόσμου, με αποτέλεσμα πολλοί Θεσσαλονικείς να επιλέγουν τα μπαράκια της για τη βραδινή τους έξοδο. «Τα τελευταία 2 χρόνια η χρήση της αναψυχής φαίνεται να αναπτύσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και χωρίς κανέναν έλεγχο. Τα μπαράκια ανοίγουν το ένα μετά το άλλο σε διαστήματα λίγων μηνών» τονίζει η κ. Χρηστάκη.
Όσο για τη ζωή κατά τη διάρκεια της μέρας, τα μόνα μαγαζιά που επιβιώνουν είναι «τα εξειδικευμένα καταστήματα που έχουν εμπορεύματα που δεν μπορείς να βρεις αλλού. Αυτοί οι έμποροι έχουν σταθερή πελατεία» αναφέρει η Αθηνά Ψαλτοπούλου - Μπουκουβάλα, ιδιοκτήτρια του μεσιτικού γραφείου Good Deal, που δραστηριοποιείται κυρίως στη συγκεκριμένη περιοχή. Αυτή η ραγδαία ανάπτυξη της περιοχής θυμίζει την αντίστοιχη της περιοχής του Ψυρρή στην Αθήνα και των Λαδάδικων στη Θεσσαλονίκη, περιοχές που γνώρισαν τεράστια άνθηση, χωρίς όμως να έχει διάρκεια. Τι πρέπει να γίνει για να μην έχει και η περιοχή της Βαλαωρίτου αυτό το μοιραίο τέλος; «Θα πρέπει να περιοριστεί η εξάπλωση της αναψυχής με κάποιο σχέδιο που θα ορίζει πόσα μαγαζιά μπορούν ακόμη να ανοίξουν ή με την ανάπτυξη κάποιας άλλης χρήσης, όπως το εμπόριο, δίνοντας κίνητρα στους εμπόρους της περιοχής ώστε να μην κλείσουν τα μαγαζιά τους» αναφέρει η κ. Χρηστάκη. Προϋποθέσεις για τη διατήρηση της ανάπτυξης της περιοχής, σύμφωνα με την κ. Χρηστάκη, είναι η πεζοδρόμηση κάποιων δρόμων, η διευθέτηση των χώρων στάθμευσης, η αποκατάσταση του κτιριακού δυναμικού και η ενίσχυση του πράσινου και των κοινόχρηστων χώρων. Ένας από τους λόγους που οδήγησαν αρχικά πολλούς επιχειρηματίες να επενδύσουν στην περιοχή ήταν οι χαμηλές τιμές ενοικίασης των καταστημάτων αλλά και το ότι η περιοχή δεν κατοικείται, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν προβλήματα στη λειτουργία των εστιατορίων και των μπαρ. «Η περιοχή δεν έχει κατοίκους, με αποτέλεσμα να μην ενοχλείται κανείς από τη μουσική και τη φασαρία, όπως γίνεται σε άλλους δρόμους της πόλης, όπου ένοικοι και επιχειρηματίες βρίσκονται σε αντιδικία με κατοίκους και ιδιοκτήτες» τονίζει στην «F.S.» η κ. Ψαλτοπούλου-Μπουκουβάλα.
Ενώ αρχικά οι τιμές ενοικίασης ήταν πολύ χαμηλές, τα τελευταία χρόνια, λόγω της μεγάλης ζήτησης, έχουν πενταπλασιαστεί, με αποτέλεσμα σήμερα ο επιχειρηματίας που θέλει να επενδύσει στην περιοχή να το σκέφτεται διπλά. «Για ένα κατάστημα 70 τ.μ. η τιμή μίσθωσης μπορεί να φτάσει τα 2.000 ευρώ. Πέρυσι ανέβηκαν πολύ οι τιμές, γιατί έγινε το μεγάλο μπαμ, και τώρα κρατιούνται σταθερές. Έχουν εξαντληθεί τα μαγαζιά που πληρούν τις προϋποθέσεις για να γίνουν μπαρ και εστιατόρια. Φαντάζομαι πως αν συνεχιστεί η κρίση θα πέσουν γενικώς οι τιμές» αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Ψαλτοπούλου-Μπουκουβάλα.
Όποιος επισκεπτόταν την περιοχή μέχρι και πριν από περίπου 10 χρόνια θα συναντούσε την καρδιά του εμπορίου της πόλης. Βιοτεχνίες, αποθήκες και καταστήματα χονδρικής και λιανικής πώλησης κάλυπταν τις ανάγκες ενός ολόκληρου κλάδου. Με τη σταδιακή παρακμή του, όμως, άρχισαν να εγκαταλείπονται όλες οι σχετικές χρήσεις και να δημιουργείται ένα τεράστιο κενό. «Το κενό αυτό άρχισε να καλύπτεται πριν από περίπου 5 χρόνια, όταν ξεκίνησαν να ανοίγουν τα πρώτα μαγαζιά αναψυχής, συγκεντρώνοντας κυρίως άτομα με εναλλακτικά ενδιαφέροντα. Εδώ και περίπου 3 χρόνια η περιοχή γνωρίζει πρωτόγνωρη ανάπτυξη και παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερα γνωρίσματα για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης» τονίζει στην «F.S.» η μηχανικός πολεοδομίας, χωροταξίας και πολεοδομικής ανάπτυξης Αθηνά Χρηστάκη, ενώ, όπως αναφέρει, το βασικότερο χαρακτηριστικό είναι ότι η ανάπτυξη αυτή ήρθε αυθόρμητα. Δεν παρενέβη κανένα υπουργείο, καμία διοίκηση, κανένας μηχανικός, κανένας σχεδιαστής, παρά μόνο οι ανθρωπογενείς παράγοντες της πόλης.
Η εναλλακτική φυσιογνωμία της περιοχής έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον του κόσμου, με αποτέλεσμα πολλοί Θεσσαλονικείς να επιλέγουν τα μπαράκια της για τη βραδινή τους έξοδο. «Τα τελευταία 2 χρόνια η χρήση της αναψυχής φαίνεται να αναπτύσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και χωρίς κανέναν έλεγχο. Τα μπαράκια ανοίγουν το ένα μετά το άλλο σε διαστήματα λίγων μηνών» τονίζει η κ. Χρηστάκη.
Όσο για τη ζωή κατά τη διάρκεια της μέρας, τα μόνα μαγαζιά που επιβιώνουν είναι «τα εξειδικευμένα καταστήματα που έχουν εμπορεύματα που δεν μπορείς να βρεις αλλού. Αυτοί οι έμποροι έχουν σταθερή πελατεία» αναφέρει η Αθηνά Ψαλτοπούλου - Μπουκουβάλα, ιδιοκτήτρια του μεσιτικού γραφείου Good Deal, που δραστηριοποιείται κυρίως στη συγκεκριμένη περιοχή. Αυτή η ραγδαία ανάπτυξη της περιοχής θυμίζει την αντίστοιχη της περιοχής του Ψυρρή στην Αθήνα και των Λαδάδικων στη Θεσσαλονίκη, περιοχές που γνώρισαν τεράστια άνθηση, χωρίς όμως να έχει διάρκεια. Τι πρέπει να γίνει για να μην έχει και η περιοχή της Βαλαωρίτου αυτό το μοιραίο τέλος; «Θα πρέπει να περιοριστεί η εξάπλωση της αναψυχής με κάποιο σχέδιο που θα ορίζει πόσα μαγαζιά μπορούν ακόμη να ανοίξουν ή με την ανάπτυξη κάποιας άλλης χρήσης, όπως το εμπόριο, δίνοντας κίνητρα στους εμπόρους της περιοχής ώστε να μην κλείσουν τα μαγαζιά τους» αναφέρει η κ. Χρηστάκη. Προϋποθέσεις για τη διατήρηση της ανάπτυξης της περιοχής, σύμφωνα με την κ. Χρηστάκη, είναι η πεζοδρόμηση κάποιων δρόμων, η διευθέτηση των χώρων στάθμευσης, η αποκατάσταση του κτιριακού δυναμικού και η ενίσχυση του πράσινου και των κοινόχρηστων χώρων. Ένας από τους λόγους που οδήγησαν αρχικά πολλούς επιχειρηματίες να επενδύσουν στην περιοχή ήταν οι χαμηλές τιμές ενοικίασης των καταστημάτων αλλά και το ότι η περιοχή δεν κατοικείται, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν προβλήματα στη λειτουργία των εστιατορίων και των μπαρ. «Η περιοχή δεν έχει κατοίκους, με αποτέλεσμα να μην ενοχλείται κανείς από τη μουσική και τη φασαρία, όπως γίνεται σε άλλους δρόμους της πόλης, όπου ένοικοι και επιχειρηματίες βρίσκονται σε αντιδικία με κατοίκους και ιδιοκτήτες» τονίζει στην «F.S.» η κ. Ψαλτοπούλου-Μπουκουβάλα. Ενώ αρχικά οι τιμές ενοικίασης ήταν πολύ χαμηλές, τα τελευταία χρόνια, λόγω της μεγάλης ζήτησης, έχουν πενταπλασιαστεί, με αποτέλεσμα σήμερα ο επιχειρηματίας που θέλει να επενδύσει στην περιοχή να το σκέφτεται διπλά. «Για ένα κατάστημα 70 τ.μ. η τιμή μίσθωσης μπορεί να φτάσει τα 2.000 ευρώ. Πέρυσι ανέβηκαν πολύ οι τιμές, γιατί έγινε το μεγάλο μπαμ, και τώρα κρατιούνται σταθερές. Έχουν εξαντληθεί τα μαγαζιά που πληρούν τις προϋποθέσεις για να γίνουν μπαρ και εστιατόρια. Φαντάζομαι πως αν συνεχιστεί η κρίση θα πέσουν γενικώς οι τιμές» αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Ψαλτοπούλου-Μπουκουβάλα.
Re-urban Valaoritou
Δύο μηχανικοί πολεοδομίας, χωροταξίας και πολεοδομικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της διπλωματικής τους εργασίας ανέπτυξαν διαδραστικό τρόπο επικοινωνίας με θαμώνες, εμπόρους και κατοίκους της περιοχής. Με το blog τους www.re-urban-valaoritou.blogspot.com οι κ.κ. Βίβιαν Δούμπα και Αθηνά Χρηστάκη παρουσίασαν τις προτάσεις τους για την περιοχή και άνοιξαν διάλογο με τους Θεσσαλονικείς, οι οποίοι έκαναν τις παρατηρήσεις τους και εξέφρασαν τις θέσεις τους για το θέμα.
Δύο μηχανικοί πολεοδομίας, χωροταξίας και πολεοδομικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της διπλωματικής τους εργασίας ανέπτυξαν διαδραστικό τρόπο επικοινωνίας με θαμώνες, εμπόρους και κατοίκους της περιοχής. Με το blog τους www.re-urban-valaoritou.blogspot.com οι κ.κ. Βίβιαν Δούμπα και Αθηνά Χρηστάκη παρουσίασαν τις προτάσεις τους για την περιοχή και άνοιξαν διάλογο με τους Θεσσαλονικείς, οι οποίοι έκαναν τις παρατηρήσεις τους και εξέφρασαν τις θέσεις τους για το θέμα.
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Free Sunday στις 7/4/2011)
1 σχόλιο:
Σοφακι το αρθρο καλυπτει μονο το θεμα της εστιασης στη συγκεκριμενη περιοχη. η δραστηριοτητα αυτη ηρθε ως "μαννα εξ ουρανου", καθως, στην περιπτωση που δεν υπηρχε, η περιοχη θα ρημαζε ολοκληρωτικα, οπως συμβαινει ηδη στους δρομους μεταξυ πλατειας Αντιγονιδων και Εγνατιας.
το μεγαλο ερωτημα τωρα αφορα την μεγαλη διαφορα της Βαλωριτου με τα Λαδαδικα: τα πολλα πολυορωφα κτιρια!
αναποφευκτα, μετα την απομακρυνση των βιοτεχνιων, αυτα θα ερημωσουν και θα πρεπει να βρουν αλλες χρησεις, αφου με τον υπαρχοντα ΓΟΚ η κατεδαφιση τους κρινεται ασυμφορη. σαν γραφεια δεν ενδεινκυνται να αξιοποιηθουν,σαν βιοτεχνιες κι αποθηκες ουτε κατα διανοια, αρα ή ως κατοικιες ή ως επιχειρησεις παροχης υπηρεσιων που χρειαζονται μεγαλους χωρους (software, ψηφιακες εκτυπωσεις, βιοτεχνολογια, σχολες, ατελιε, μουσικα στουντιο κοκ).
ισως ο ΔΘ, υπερβαινοντας τις κρατικες αγκυλωσεις των Αθηνων, να παρειχε δικα του κινητρα για τη δημιουργια μιας αστικης Ζωνης Καινοτομιας!
Δημοσίευση σχολίου