ΚΑΙΤΖΗ ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑ : Η ΚΥΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ UNESCO

Η κυρία Καίτη Τζιτζικώστα

Το όνομά της έχει ταυτιστεί με τη δράση της Unesco στη χώρα μας. Πρόσφατα, μάλιστα, ο Οργανισμός τη βράβευσε και την εξέλεξε ως μία από τις εξήντα γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο που έχουν δουλέψει για την ειρήνη. Η Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Unesco Καίτη Τζιτζικώστα είναι μία διεθνής Ελληνίδα.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε ενεργά με την Unesco;

Το 1990, ο σύζυγός μου ήταν Υπουργός Μακεδονίας- Θράκης και οργάνωσε την πρώτη ανθρωπιστική βοήθεια στη Βουλγαρία. Είπε, λοιπόν, να κάνουμε και κάτι οι γυναίκες της Θεσσαλονίκης. Οργανωθήκαμε γύρω στις εκατό γυναίκες και μαζέψαμε τρόφιμα και άλλα είδη που χρειάζονταν στις χώρες αυτές εκείνη τη μεταβατική περίοδο. Κάναμε μία ολόκληρη εκστρατεία. Σ' αυτή την προσπάθεια αποφασίσαμε οι γυναίκες της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Ελλάδας να κάνουμε μία οργάνωση συνεργασίας, έτσι ιδρύσαμε τον Σύνδεσμο Διαβαλκανικής Συνεργασίας. Στα συνέδρια που διοργανώναμε μας επισκέπτονταν εκπρόσωποι από όλους τους διεθνείς οργανισμούς και τα Ηνωμένα Έθνη. Σε ένα συνέδριό μας ήρθε και η τότε διευθύντρια για τα θέματα γυναικών της Unesco και μου πρότεινε να δημιουργήσουμε ένα περιφερειακό κέντρο που να καλύπτει τις βαλκανικές χώρες. Έτσι κι έγινε. Από το 1994 η έδρα του κέντρου Unesco βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη.

Τι εισπράττετε από τη συμμετοχή σας στην Unesco;

Έχω πολύ στενούς δεσμούς με την Unesco και κερδίζω πάρα πολλά από την ενεργή συμμετοχή μου. Καταρχάς, είμαι ενήμερη για τις διεθνείς εξελίξεις με τη συμμετοχή μου σε διάφορα κέντρα λήψης αποφάσεων. Είναι μεγάλη υπόθεση η συμμετοχή των ανθρώπων στους διεθνείς οργανισμούς. Εξίσου σημαντική είναι η παρουσία της Ελλάδος. Αλλιώς αντιμετωπίζουν την Ελλάδα έχοντας μέσα έναν εκπρόσωπο κι αλλιώς όταν δεν είναι κανείς.

Πώς ορίζετε την έννοια του εθελοντισμού μέσα από τη δράση της Unesco;

Εγώ δεν πληρώνομαι και θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω αυτό. Παρότι βρίσκομαι σε θέση του Υπουργείου Εξωτερικών ως Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Unesco, από τότε που ανέλαβα ζήτησα να μην πληρώνομαι. Όλη αυτή η χαρά που μου δίνει η εκπροσώπηση της χώρας μου διεθνώς, είναι μεγάλη πληρωμή για μένα. Αν, βέβαια, είχα κάποια μεγάλη οικονομική ανάγκη θα αναγκαζόμουν να δουλεύω και να αμείβομαι. Ο εθελοντισμός είναι η χαρά της προσφοράς. Πιστεύω πολύ περισσότερο στον εθελοντή απ' ότι στον χορηγό γιατί ο χορηγός δίνει περίσσευμα χρημάτων, ενώ ο εθελοντής δίνει περίσσευμα ζωής. Και από αυτόν που έχει ανάγκη να του δώσεις, παίρνεις.

Οι Έλληνες δεν είναι εξοικειωμένοι με τη φιλανθρωπία. Η χώρα μας, μάλιστα, καταλαμβάνει την 148η θέση σε σύνολο 153 χωρών σε θέματα φιλανθρωπίας και προσφοράς σύμφωνα το Charities Aid Foundation της Αγγλίας.

Όντως, οι Έλληνες δεν είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι. Yπάρχουν άνθρωποι που για να προσφέρουν θυσιάζουν τη ζωή τους, αλλά και άλλοι που θέλουν να κερδίσουν προσωπικά οφέλη ή και χρηματικά. Υπάρχουν επώνυμες γυναίκες που η δουλειά τους φαίνεται. Υπάρχουν, όμως, και γυναίκες- αγωνίστριες των οποίων η δουλειά χάνεται. Και παραπονούμαι πολλές φορές όταν επιβραβεύουν αυτές που γνωρίζουν και δεν ασχολούνται για να μάθουν στις γυναίκες που προσφέρουν στη Θράκη ή τη Μακεδονία. Ήδη εδώ στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσα να αναφέρω και μία , τη Δώρα την Ευσταθίου. Είναι μία γυναίκα που αγωνίζεται με ψυχή, με χρόνο, με αγώνα για τα Άτομα Με Αναπηρία έχοντας παράλληλα και τα δικά της προσωπικά προβλήματα. Θα πρέπει να τιμηθεί αυτή η γυναίκα. Τα μίντια πρέπει να ψάξουν κι αυτό τον κόσμο, υπάρχει κι αυτή η Ελλάδα που είναι η ελπίδα μας. Η Ελλάδα δεν είναι μαύρη, είναι και άσπρη γιατί υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα σε όλο τον κόσμο, Ελληνίδες που αγωνίζονται και διαπρέπουν και που θα έπρεπε να τις έχουμε σαν “φάρους”.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες έχουν στο αίμα τους την προσφορά; Σας βοηθούν ανάλογα με τις δυνατότητές τους;

Υπάρχουν επιχειρηματίες που βοηθούν αλλά δεν είναι πάρα πολλοί. Δεν νομίζω ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες έχουν την κοινωνική συνείδηση της προσφοράς και της υπευθυνότητας, όπως συμβαίνει με τους επιχειρηματίες στο εξωτερικό. Και υπάρχει και τεράστια διαφορά μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ενθουσιασμένη από την κοινωνική τους προσφορά στη στήριξη δράσεων.

Οι νέοι συμμετέχουν ενεργά σε οργανισμούς όπως η Unesco;

Το διαδίκτυο έχει επηρεάσει σημαντικά τους νέους. Μπορεί να έχει δώσει άπειρες δυνατότητες, έχει δημιουργήσει όμως και μοναχικά άτομα. Ψάχνουν να βρουν φίλους μέσα από το διαδίκτυο και δεν συμμετέχουν σε κοινωνικές ομάδες όπου αναπτύσσουν προσωπικές επαφές και σχέσεις. Αυτό είναι ένα θέμα που θα πρέπεινα το μελετήσουν οι εκπαιδευτικοί . Οι νέοι δεν θα πρέπει να απομονώνονται γιατί έτσι δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας. Δεν συμμετέχουν οι περισσότεροι νέοι ενεργά γιατί είναι αφοσιωμένοι στο διαδίκτυο.

Μοιραστείτε μαζί μας μία καλή στιγμή που σας χάρισε η συμμετοχή σας στην Unesco.

Είχαμε πάει με γυναίκες της Θεσσαλονίκης και μοιράζαμε τρόφιμα σε διάφορα ιδρύματα της Βουλγαρίας. Ήμασταν όλη την ημέρα εκεί και είχε νυχτώσει όταν φτάσαμε σε μία πόλη που είχε ένα σανατόριο πάνω στο βουνό. Εκεί ανεβήκαμε με τα φορτηγά, τα οποία όμως έφταναν μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο. Οι γυναίκες της Θεσσαλονίκης, όλες μαζί, μεταφέραμε χέρι- χέρι τα πακέτα με τα τρόφιμα. Εκεί μας περίμενε ένας ήρωας -για μένα- Βούλγαρος γιατρός που ήταν υπεύθυνος γι' αυτά τα παιδιά. Στην προσπάθειά του να μας ευχαριστήσει μας προσέφερε μία πίτα που δεν έφτανε ούτε για πέντε ανθρώπους -και εμείς ήμασταν πενήντα- και μας έδωσε από ένα μήλο. Ήθελε να κάνει ό,τι μπορούσε για να μας ευχαριστήσει. Αυτή η κίνηση με συγκίνησε πολύ. Κι άλλη μία καλή στιγμή ήταν όταν βαφτίσαμε παιδιά από τα ιδρύματα του Τσαουσέσκου στη Ρουμανία. Οι νονές από τη Θεσσαλονίκη είχαμε πάρει τα ρούχα για το κάθε βαφτιστήρι και βαφτίσαμε γύρω στα εκατό παιδιά με τον πατριάρχη της Ρουμανίας και τον πρωθυπουργό.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO

Η UNESCO είναι ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization). Ιδρύθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1945 και από τότε προσφέρει τις εξειδικευμένες υπηρεσίες του στους τομείς αυτούς σε όλο τον πλανήτη. Η UNESCO λειτουργεί ως ένα παγκόσμιο εργαστήριο ιδεών και διαδραματίζει ένα ρυθμιστικό ρόλο στην προώθηση της διεθνούς συνεργασίας θέτοντας τα πρότυπα σύναψης διεθνών συμφωνιών επί διαφόρων ζητημάτων τα οποία ανακύπτουν στις σύγχρονες κοινωνίες. Διευθετεί, επίσης, τη διάδοση και την ανταλλαγή πληροφοριών και γνώσης, ενώ παράλληλα προσφέρει βοήθεια στα κράτη- μέλη, ώστε να αποκτήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να υπηρετούν τους θεσμούς και τον άνθρωπο στις τοπικές κοινωνίες. Πληροφορίες στο www.unesco-hellas.gr.

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό adore, στο τεύχος Μαρτίου 2011)