Πολυπράγμων, τελειομανής και “ερωτευμένος με τη δουλειά του”, ο Τάσος Σωφρονίου, μπορεί να έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, σημειώνει όμως ήδη πολυετή και αξιοζήλευτη πορεία στον χώρο της μόδας. Με κορυφαίες συνεργασίες όπως με τον Mario Testino και την Isabella Blow έχει κάθε λόγο να υπερηφανεύεται. Δεν το κάνει όμως. Αντιθέτως, κρατώντας χαμηλό προφίλ θέτει συνέχεια νέους και υψηλότερους στόχους υπενθυμίζοντάς μας ότι όταν είσαι πραγματικό ταλέντο η επιτυχία δεν έχει ταβάνι. Της Σοφίας Τουντούρη
Νιώθει τυχερός που από πολύ νωρίς γνώριζε με τι θέλει να ασχοληθεί στη ζωή του. “ Ένιωθα μια επιβεβαίωση, που αργότερα μου βγήκε σε ανταγωνισμό με τον εαυτό μου. Ποτέ δεν ικανοποιούμαι με τίποτα και πάντα ψάχνω και κάτι ακόμα. Θεωρώ ότι το ρούχο, η αισθητική της μόδας και του στιλ είναι μέρος του DNA μου”.
Σε ηλικία 10 ετών ζωγράφιζε γυναικεία ρούχα στα σχολικά του βιβλία. “Από πολύ νεαρή ηλικία είχα μία φυσική κλίση στις τέχνες. Ζωγράφιζα, έκανα μαθήματα πιάνου, χόρευα γιατί ήμουν μοναχικό παιδί και εκεί έβγαζα τα απωθημένα μου. Στα 14, έκανα πρωταθλητισμό στην κολύμβηση και βρήκα την πρώτη μου δουλειά ως μεταφραστής και υπεύθυνος τάσεων και ενημέρωσης για επαγγελματίες της μόδας στην πρώτη ελληνική εταιρία, ενώ παράλληλα σπούδαζα και Graphic Design”.
Χαρακτηρίζει τη συνεργασία του με την Isabella Blow “πανεπιστήμιο μόδας”. “H συνεργασία που είναι γραμμένη με ανεξίτηλα γράμματα στο μυαλό μου είναι αυτή με την μεγάλη Βρετανίδα Fashion Icon και Fashion Director, Isabella Blow, η οποία μου άνοιξε αργότερα πόρτες για συνεργασίες με φωτογράφους όπως ο Richard Avedon, David LaChapelle, Mario Testino κ.α. Πρόκειται για μία γυναίκα- θρύλο στην οποία σχεδιαστές όπως οι Αlexander Mc Queen, Philip Treacy, Julian Mc Donald και Hussein Chalayan όφείλουν το ότι έγιναν stars”.
Απορρίπτει την ιδέα για την παρουσίαση της δικής του τηλεοπτικής εκπομπής. “Η τηλεόραση είναι ένα μέσο λίγο άπιστο και άπληστο.Αν ποτέ το αποφάσιζα θα έπρεπε να έχω full control συνεργατών και concept για να το παρουσιάσω λαμβάνοντας υπόψη τι θέλει το κοινό και πώς το τελικό προϊόν θα ήταν κάτι καινούργιο, ένα νέο είδος ψυχαγωγίας με πολύ μόδα, gossip, έξυπνα tips και πολύ γέλιο. Είναι αστείο η μόδα να συντηρεί έθνη ολόκληρα και τα σχετικά realities να σκίζουν σε τηλεθεάσεις στο εξωτερικό και εδώ να ασχολούμαστε μόνο με το ποιος έμεινε έγκυος και ποιος ίσως, μπορεί και πρεπει, να έχει δεσμό και με ποιον, σε μια Ελληνική showbiz που ανακυκλώνεται γύρω από μπανανόφλουδες και ξερά χόρτα χωρίς ούτε μια μικρή ηλιαχτίδα αυθεντικού και σύγχρονου glamour. Οπότε για δική μου εκπομπή το ξεχνάμε”.
Το νέο του δημιούργημα είναι η Conquistador. Την περίοδο που η Ελλάδα πέρασε σε μία από τις πιο σκοτεινές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της, εγώ θέλησα να επαναστατήσω ενάντια σε μία πραγματικότητα που ήθελαν να μου επιβάλουν. Μετά από έρευνα και παρατηρώντας ένα κενό στην αγορά του ανδρικού ενδύματος στην Ελλάδα, τον Σεπτέμβριο του 2010 παρουσίασα την Conquistador Rebel Citizen, τη σειρά ρούχων με την υπογραφή μου”.
Τα ρούχα που σχεδιάζει απευθύνονται στους άντρες που επιθυμούν μία δυνατή στιλιστική ταυτότητα. “Τα Conquistador απευθύνονται σε αγόρια και άντρες που θέλουν κάτι να τους τονίζει τα καλά τους σημεία, να τους εμψυχώνει και να τους δίνει και μια άνεση σε ποιότητα και δημιουργικό σχεδιασμό, χωρίς όμως απαγορευτικό κόστος. Θεωρώ ότι “Είναι σχετικά ευκολοφόρετα ρούχα για κάποιον που επιζητά ένα ιδιαίτερο στιλ, με τη δυνατότητα να μπορούν να επέμβουν με διάφορους στιλιστικούς συνδυασμούς, ώστε να τα φοράνε συνέχεια. Οι ιδανικοί μου πελάτες ταξιδεύουν πολύ, θέλουν στιλ και ελπίζω ότι τους βγάζω ασπροπρόσωπους. Στη Θεσσαλονική τα ρούχα βρίσκονται στο κατάστημα Hionidis”.
Οι Ελληνίδες είναι λουσάτες γυναίκες με γερά πορτοφόλια. “Αυτό τις κάνει αυτόματα κυνηγούς σε μια ζούγκλα γεμάτη προτάσεις και ιδέες χωρίς όμως σαφή αισθητικό προσανατολισμό. Παρόλα αυτά, πιο πολύ με ενοχλεί η ομοιομορφία που τις χαρακτηρίζει παρά το κακό γούστο που είναι είδος προς εξαφάνιση την τελευταία πενταετία οπότε αυτό δείχνει ότι βαδίζουν σε καλό δρόμο. Θα ήθελα να βλέπω γυναίκες που τολμάνε το διαφορετικό, το αναπάντεχο κι ας μην είναι τέλειο. Άλλωστε, στη ζωή τίποτα δεν είναι τέλειο και αυτή είναι η ομορφιά”.
Θεωρεί πώς τα πάντα περιφέρονται γύρω από το στιλ. “Αν έχεις στιλ, είσαι πάντα “της μόδας”. Το στιλ το έχεις ακόμη και γυμνός. Είναι ο τρόπος που κάνεις αισθητή την παρουσία σου, κάνεις κεφάλια να γυρνάνε στο πέρασμά σου μόνο και μόνο γιατί έχεις αυτό το – ενδυματολογικό και ψυχολογικό-κάτι.
Για να είσαι στιλάτη τη φετινή άνοιξη πρέπει: “Αν είσαι γυναίκα σίγουρα πρέπει να αποκτήσεις ένα σακάκι μινιμαλιστικής αισθητικής, αλλά σε νέον χρώμα, ένα αξεσουάρ η φόρεμα με δερμάτινα μακριά κρόσια και μία τσάντα σε χρώμα ταμπά με μαύρες λεπτομέρειες και πολλά λουριά. Must!”.
Αγαπημένοι του σχεδιαστές είναι οι Rick Owens, Julious, Juun J, Lanvin. “Ο μεγαλύτερος μου δάσκαλος και ένας σημαντικός οραματιστής ήταν ο Helmut Lang. Μεγάλο κεφάλαιο που έληξε άδοξα”.
Δεν θα αγόραζε ποτέ κάτι για να γίνει αποδεκτός. “Δεν θα αγόραζα κάτι επώνυμο μόνο και μόνο για να με αποδεχθούν σε κάποιο συγκεκριμένο κοινωνικό κύκλο. Για μένα η μόδα είναι μια έννοια του παρελθόντος. Η νέα τάση είναι ο άνθρωπος. Αν αυτός ξανάρθει στη μόδα, θα τον φορέσω”.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να συντηρήσει ένα top model διεθνών προδιαγραφών. “Είμαστε μικρή αγορά ακόμη, αλλά μπορεί να επβάλλει μία που να γίνει απαραίτητη για τις διεθνείς πασαρέλες. Την ομορφιά την έχουμε, λείπει η πειθαρχία και η λύσσα για επιτυχία”.
Πρόκληση είναι οτιδήποτε φαίνεται δύσκολο. “Πρόκληση είναι να σου λένε κάτι που εσύ αργότερα το διαψεύδεις, να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου χωρίς ταμπού και αναστολές, να δέχεσαι να εκτεθείς χωρίς να είσαι εκτεθειμένος”.
Θα διέγραφε από το παρελθόν του το πόσο εύκολα έχει εμπιστευθεί ανθρώπους. “Δίνω εύκολα credits στους ανθρώπους. Θεωρώ ότι όλοι έχουν δυνατότητες και επειδή εμένα μου φέρθηκαν καλά στη ζωή μου το χαρίζω απλόχερα γιατί το θεωρώ λογικό. Μέγα λάθος που μου πήρε καιρό να το καταλάβω, αλλά το διόρθωσα”.
Θεωρεί πως ό,τι και να γίνει η ζωή θα φροντίσει γι' αυτό. “Έχουμε γίνει τόσο ανασφαλείς και μικροπρεπείς που ξεχνάμε ότι αποτελούμε μέρος μιας γενικότερης παρουσίας σ' αυτό το σύμπαν. Δεν είμαστε το σύμπαν. Μας πιάνει πανικός να τα ελέγχουμε όλα, να είμαστε οι καλύτεροι, οι πλουσιότεροι, οι πιο πετυχημένοι, οι πιο όμορφοι. Μπούρδες. Είμαστε ο κρίκος μιας αλυσίδας που λέγεται ζωή και κάποιες φορές πρέπει να πηγαίνουμε εκεί που μας τραβάει. Μόλις το καταλάβουμε θα δεις ότι θα γίνουμε ο τρομερός λαός που κάποτε ήμασταν. Γιατί το Ελληνικό πνεύμα δεν είναι τυχαίο ότι έχει αποτελέσει έμπνευση για πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες και διανοούμενους αιώνες τώρα”.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό adore, στο τεύχος Φεβρουαρίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου