Το αλατοπίπερο στη ζωή!

Κάθε καλοκαίρι νιώθω ότι είναι η περίοδος του προσωπικού μου απολογισμού.

Και οφείλω να παραδεχθώ ότι φέτος πιο πολύ από ποτέ πήρα μεγάλη χαρά μέσα από τη δουλειά μου. Ξέρετε, είναι μεγάλη ευλογία να κάνεις την αγάπη σου, το μεγάλο σου πάθος, επάγγελμα και για μένα ήταν μία υπέροχη σεζόν με πολλές έντονες στιγμές! Είναι σημαντικό να μπορείς να συναντάς και να συνομιλείς με ανθρώπους, να ανοίγεσαι και να χαμογελάς διπλά όταν καταφέρνεις να διεισδύσεις στον εσωτερικό κόσμο του συνομιλητή σου κάνοντάς τον να μοιραστεί μαζί σου (και με τους αναγνώστες ή τηλεθεατές κατ' επέκταση) δικά του προσωπικά δεδομένα. Είναι μεγάλη χαρά οι άνθρωποι που σε παρακολουθούν μέσα στα χρόνια να αναγνωρίζουν τη δουλειά σου και να σου δίνουν το κίνητρο να συνεχίζεις. Και ακόμη πιο μεγάλη τύχη είναι να το συνειδητοποιείς! Ακόμη κι αν καμιά φορά οι δυσκολίες της καθημερινότητας με αποθαρρύνουν, στέκομαι στην άκρη, βλέπω τον εαυτό μου ως τρίτος και στη στιγμή αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για όσα μου συμβαίνουν. Αλλά και για τους ανθρώπους που ήρθαν στη ζωή μου και με βοηθούν καθημερινά να κρατάω τις απαραίτητες ισορροπίες και να με κάνουν καλύτερο άνθρωπο!

Το αλατοπίπερο...νοστιμίζει πέρα από το φαγητό και ολόκληρη τη ζωή μας. Και όπου φαγητό βάλτε ζωή. Όταν νιώθεις ότι αρχίζει να γίνεται άνοστη και βαρετή, πρόσθεσε αμέσως την ικανή ποσότητα που θα τη νοστιμίσει. Μία βόλτα στην παραλία, μία απρόσμενη αγκαλιά, ένα ευχαριστώ σε αυτούς που το χρωστάτε, ένα flashback του μυαλού στις ευχάριστες στιγμές του παρελθόντος αλλά και ένα γρήγορο ταξίδι στο μέλλον που ονειρεύεστε είναι μόνο κάποιες μικρές δόσεις που εάν επαναλαμβάνετε καθημερινά θα νιώσετε μικρές στιγμές ευτυχίας. Το σαράκι μεγαλώνει και σε τρώει όλο και πιο πολύ όσο κρατάς βαθιά μέσα σου αρνητικά συναισθήματα και απαισιόδοξες σκέψεις. Κάνε γιόγκα, χαμογέλα και ονειρέψου. Αγνόησε αυτούς που μιλούν αρνητικά για σένα (πάντα θα θέλουν να σου μοιάσουν σε κάτι) και φέρε κοντά σου ανθρώπους που θαυμάζεις (πάντα σε κάνει καλύτερο να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που λειτουργούν ως παράδειγμα για σένα).

Βελτίωσε την εμφάνισή σου και πρόσεξε τη διατροφή σου (από τότε που άρχισα να τρώω υγιεινά έχει αλλάξει ολόκληρη η ψυχολογία μου)! Γέλα με την καρδιά σου, πες ανέκδοτα και καθημερινά για κάποια λεπτά κάνε delete σε όσα σε απασχολούν. Κάνε το “multum, non multa” μότο σου και ζήσε με το “πολύ” και όχι διεκδικώντας τα “πολλά”. Αφιέρωσε πολύ χρόνο στο “τίποτα” και πάρε χωρίς να το πολυσκεφτείς μία απόφαση που ίσως καθορίσει τη ζωή σου. Κάνε τη ζωή σου απλή, και μην την αναλώνεις σε λεπτομέρειες. Να φτάνεις πάντα στην αλήθεια και να αγαπάς. Απλόχερα και δυνατά. Δεν υπάρχει πιο μεγαλειώδες συναίσθημα από την αγάπη. Η αγάπη είναι όλη η ζωή. Και άσε τους άλλους να ψάχνουν το νόημα της...εσύ -αν αγαπάς- το έχεις βρει. Κι αυτό είναι το αλατοπίπερο. Α! Και δεν κοστίζει τίποτα.

Να θυμάσαι: Τα πραγματικά θαύματα κάνουν λίγο θόρυβο.

( To editorial μου από το τεύχος Αυγούστου - Σεπτεμβρίου του adore). 

ΤΑΞΙΔΕΥΩ ΤΟ ΕΓΩ ΜΟΥ *

Βλέπω τον χρόνο να περνά, δημιουργικά μεν γρήγορα δε, και όλο και περισσότερο συνειδητοποιώ πως όσα λέμε ή κάνουμε δεν έχουν επιστροφή. Γι' αυτό και πιστεύω πως αυτός που θέλει να είναι ευτυχισμένος ή τουλάχιστον να πλησιάσει στην ευτυχία θα πρέπει να μην μένει στάσιμος, να κάνει συχνά αλλαγές στη ζωή του. Στον εαυτό του, στο περιβάλλον του, στις συνήθειες και την καθημερινότητά του, σε όλα! Μικρές, ενισχυτικές αλλαγές που θα μετατρέψουν το σκηνικό του σε κάτι διαφορετικό, αλλά παράλληλα θα τονώσουν την ψυχολογία.

Μία ερώτηση που κάνω συχνά στους ανθρώπους με τους οποίους συνομιλώ, είναι εάν “επισκέπτονται” συχνά το παρελθόν τους. Κι αυτό γιατί οι περισσότεροι επαναλαμβάνουν συχνά ότι “είμαστε όσα ζήσαμε”. Διαφωνώ. Κάθετα. Είμαστε αυτά που ζούμε. Το κάθε λεπτό, την κάθε στιγμή. Ποτέ δεν μπόρεσα να επιστρέψω στο χθες, ούτε να το ανακαλέσω εξ' ολοκλήρου γιατί όταν το ζούσα ήμουν ένας άλλος άνθρωπος. Σήμερα το κρίνω, ό,τι μου έχει μείνει, δηλαδή, από αυτό, βάσει του ποια είμαι τώρα. Και πιστέψτε με είναι τόσο λανθασμένη αυτή η πρακτική. Γιατί στην καλύτερη θα σου δημιουργήσει ενοχές για κάτι που είπες ή έζησες που πιθανότατα να μην το επέλεγες σ' αυτή τη φάση της ζωής σου ή ακόμη και το αντίθετο.

Γι' αυτό και πιστεύω στις αλλαγές.

Η αλλαγή, ωστόσο, δεν είναι εύκολη για τον καθένα. Υπάρχουν αυτοί που τις λατρεύουν, όμως από την άλλη, είναι κι αυτοί που δεν νιώθουν ποτέ έτοιμοι να κάνουν το βήμα, που επαναπαύονται στη σιγουριά της ασφάλειας και της ρουτίνας αγνοώντας ότι οι μέρες περνούν και το κοντέρ γράφει και δυστυχώς δεν σβήνει. Για μένα, η αλλαγή δεν είναι απλά απαραίτητη στη ζωή, είναι ολόκληρη η ζωή, είναι το νόημα του ταξιδιού. Φυσικά και δέχομαι, ότι σε κάθε αλλαγή υπάρχει και μία μελαγχολία. Μελαγχολείς για το τι θα χάσεις, μην έχοντας κατά νου ότι θα κερδίσεις το πιο βασικό: Ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρο. Και πιστέψτε με, μόνο οι μικρές αποφάσεις θέλουν σύμβουλό τους τη λογική. Οι σημαντικές αποφάσεις στη ζωή μας θέλουν απλώς ένστικτο. Κι αν φοβάστε τα “πάθη”, να θυμάστε, όπως είπε κάποτε κάποιος, πως “τα πάθη για τον άνθρωπο είναι ό,τι και ο άνεμος για την ιστιοπλοϊα. Παρόλο που μπορεί να τον καταστρέψει δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς αυτά”. Αξίζει, λοιπόν, απλώς να απολαύσουμε το ταξίδι. Το ταξίδι του εγώ μας. Όμως, κάθε ταξίδι έχει μυστικούς προορισμούς που ο ταξιδιώτης δεν γνωρίζει και τελικά το μόνο ταξίδι είναι αυτό μέσα μας.

Να θυμάσαι: Ο καλός ταξιδευτής δεν έχει σταθερά σχέδια και δεν έχει καμιά πρόθεση να φτάσει κάπου.

Σοφία Τουντούρη

 

*Τον τίτλο τον δανείζομαι από το υπέροχο τραγούδι “Ταξιδεύω το Εγώ μου” από τα Κίτρινα Ποδήλατα.

LISTEN : https://www.youtube.com/watch?v=XkneDd36gTE

-Το editorial μου για το τεύχος Ιουνίου 2014 του περιοδικού adore της εφημερίδας Μακεδονία