Ν. ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ - Μια ρωγμή που δεν θα κλείσει ποτέ

 Της Σοφίας Τουντούρη 

Νίκος Παπάζογλου

«Ο Νίκος δεν είναι καλά, αλλά το παλεύει» έλεγαν τον τελευταίο χρόνο οι κοντινοί του φίλοι. Ο Νίκος δεν ήταν καλά για πολύ καιρό, αφού «πάλευε» με τον καρκίνο για πολλούς μήνες, έκανε χημειοθεραπείες και επέστρεφε στο σπίτι του, που πιο πολύ έμοιαζε με κτήμα, κάπου μεταξύ Πανοράματος και Θέρμης. Την περασμένη Κυριακή έχασε τη μάχη –ίσως ήταν και η μόνη που έχασε– σε ηλικία 63 ετών.  Με τα τραγούδια του ταυτίστηκε μια ολόκληρη γενιά και θα ταυτιστούν κι αυτές που ακολουθούν, αφού έμαθαν σε όλους πώς να ξορκίζουν τη μοναξιά. Γνήσιος Σαλονικιός, δεν απαρνήθηκε ποτέ την ιδιαίτερη πατρίδα του. Ίσως μόνο για λίγο τα καλοκαίρια, που ταξίδευε στη Νίσυρο για τις διακοπές του. Δεν άφησε ποτέ του τη Θεσσαλονίκη. Εκεί ήταν οι φίλοι του, η οικογένειά του, το Αγροτικό, το στούντιο που έφτιαξε ο ίδιος, από το οποίο πέρασαν Ζερβουδάκης, Παπακωνσταντίνου, Κανά, Μάλαμας, και στο οποίο γράφτηκαν δίσκοι που άφησαν εποχή, όπως η «Εκδίκηση της Γυφτιάς». Ο Νίκος Παπάζογλου για τη Θεσσαλονίκη και το κοινό της ήταν σημείο αναφοράς, ισχυρός εκπρόσωπος της μουσικής της και αναμορφωτής του λαϊκού και έντεχνου τραγουδιού. «Λαϊκό τραγούδι είναι αυτό που βασίζεται σε έναν καλό στίχο» είχε δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξή του, κάτι το οποίο ίσως ήταν ο μόνος Έλληνας καλλιτέχνης που κατάφερε σε τόσο μεγάλο βαθμό, αφού οι στίχοι που έγραψε και ερμήνευσε έγιναν συνθήματα. Τα τραγούδια του μιλούν στις καρδιές όλων – με χαρακτηριστικότερο και ίσως γνωστότερο τον «Αύγουστο». «Το έγραψα για την κόρη μου και για μια γυναίκα που γνώρισα. Ήθελα να ψάλλω την ωραιότητα εκείνης της γυναίκας» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο παρελθόν. Ο Ινδιάνος της ελληνικής μουσικής σκηνής, όπως τον αποκαλούσαν πολλοί, εξαιτίας του κόκκινου φουλαριού που είχε δεμένο γύρω από το λαιμό του σε κάθε του συναυλία, δεν αποχωριζόταν ποτέ το μπλε του πουκάμισο. Η γυναίκα του, μάλιστα, έλεγε χαριτολογώντας ότι τα ίδια πουκάμισα φορούσαν οι φυλακισμένοι στο Μεξικό και τότε ο ίδιος της απαντούσε: «Ούτως ή άλλως φυλακισμένοι είμαστε κι εμείς». Το βέβαιο είναι ότι ο Παπάζογλου βγήκε από τη φυλακή και άφησε πίσω του παρακαταθήκη τα τραγούδια του. Άφησε πίσω όλους εμάς και τις καρδιές μας «να ραγίζουν με το μπαγλαμαδάκι», το οποίο –δυστυχώς– δεν θα ξανακούσουμε ζωντανά. 

Μια ζωή έζησε καλλιτεχνικά με τον Μανώλη Ρασούλη. Συνεργάτες, μα πιο πολύ φίλοι, δεν άντεξαν ούτε λίγες εβδομάδες χώρια. Έφυγαν μαζί, με μόνο σαράντα μέρες διαφορά. Ούτε ο θάνατος δεν μπόρεσε να τους χωρίσει. Από κάπου ψηλά, ο ένας με τη ροκιά του κι ο άλλος με το μπαγλαμαδάκι του, θα μας κοιτούν ρίχνοντας και για μας καμιά πενιά. Καλό ταξίδι.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Free Sunday στις 22/4/2011

TASSOS SOFRONIOU: ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΙΛ

Πολυπράγμων, τελειομανής και “ερωτευμένος με τη δουλειά του”, ο Τάσος Σωφρονίου, μπορεί να έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, σημειώνει όμως ήδη πολυετή και αξιοζήλευτη πορεία στον χώρο της μόδας. Με κορυφαίες συνεργασίες όπως με τον Mario Testino και την Isabella Blow έχει κάθε λόγο να υπερηφανεύεται. Δεν το κάνει όμως. Αντιθέτως, κρατώντας χαμηλό προφίλ θέτει συνέχεια νέους και υψηλότερους στόχους υπενθυμίζοντάς μας ότι όταν είσαι πραγματικό ταλέντο η επιτυχία δεν έχει ταβάνι. 

Της Σοφίας Τουντούρη

Νιώθει τυχερός που από πολύ νωρίς γνώριζε με τι θέλει να ασχοληθεί στη ζωή του. “ Ένιωθα μια επιβεβαίωση, που αργότερα μου βγήκε σε ανταγωνισμό με τον εαυτό μου. Ποτέ δεν ικανοποιούμαι με τίποτα και πάντα ψάχνω και κάτι ακόμα. Θεωρώ ότι το ρούχο, η αισθητική της μόδας και του στιλ είναι μέρος του DNA μου”.

Σε ηλικία 10 ετών ζωγράφιζε γυναικεία ρούχα στα σχολικά του βιβλία. “Από πολύ νεαρή ηλικία είχα μία φυσική κλίση στις τέχνες. Ζωγράφιζα, έκανα μαθήματα πιάνου, χόρευα γιατί ήμουν μοναχικό παιδί και εκεί έβγαζα τα απωθημένα μου. Στα 14, έκανα πρωταθλητισμό στην κολύμβηση και βρήκα την πρώτη μου δουλειά ως μεταφραστής και υπεύθυνος τάσεων και ενημέρωσης για επαγγελματίες της μόδας στην πρώτη ελληνική εταιρία, ενώ παράλληλα σπούδαζα και Graphic Design”.

Χαρακτηρίζει τη συνεργασία του με την Isabella Blow “πανεπιστήμιο μόδας”. “H συνεργασία που είναι γραμμένη με ανεξίτηλα γράμματα στο μυαλό μου είναι αυτή με την μεγάλη Βρετανίδα Fashion Icon και Fashion Director, Isabella Blow, η οποία μου άνοιξε αργότερα πόρτες για συνεργασίες με φωτογράφους όπως ο Richard Avedon, David LaChapelle, Mario Testino κ.α. Πρόκειται για μία γυναίκα- θρύλο στην οποία σχεδιαστές όπως οι Αlexander Mc Queen, Philip Treacy, Julian Mc Donald και Hussein Chalayan όφείλουν το ότι έγιναν stars”.

Απορρίπτει την ιδέα για την παρουσίαση της δικής του τηλεοπτικής εκπομπής. “Η τηλεόραση είναι ένα μέσο λίγο άπιστο και άπληστο.Αν ποτέ το αποφάσιζα θα έπρεπε να έχω full control συνεργατών και concept για να το παρουσιάσω λαμβάνοντας υπόψη τι θέλει το κοινό και πώς το τελικό προϊόν θα ήταν κάτι καινούργιο, ένα νέο είδος ψυχαγωγίας με πολύ μόδα, gossip, έξυπνα tips και πολύ γέλιο. Είναι αστείο η μόδα να συντηρεί έθνη ολόκληρα και τα σχετικά realities να σκίζουν σε τηλεθεάσεις στο εξωτερικό και εδώ να ασχολούμαστε μόνο με το ποιος έμεινε έγκυος και ποιος ίσως, μπορεί και πρεπει, να έχει δεσμό και με ποιον, σε μια Ελληνική showbiz που ανακυκλώνεται γύρω από μπανανόφλουδες και ξερά χόρτα χωρίς ούτε μια μικρή ηλιαχτίδα αυθεντικού και σύγχρονου glamour. Οπότε για δική μου εκπομπή το ξεχνάμε”.

Το νέο του δημιούργημα είναι η Conquistador. Την περίοδο που η Ελλάδα πέρασε σε μία από τις πιο σκοτεινές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της, εγώ θέλησα να επαναστατήσω ενάντια σε μία πραγματικότητα που ήθελαν να μου επιβάλουν. Μετά από έρευνα και παρατηρώντας ένα κενό στην αγορά του ανδρικού ενδύματος στην Ελλάδα, τον Σεπτέμβριο του 2010 παρουσίασα την Conquistador Rebel Citizen, τη σειρά ρούχων με την υπογραφή μου”.

Τα ρούχα που σχεδιάζει απευθύνονται στους άντρες που επιθυμούν μία δυνατή στιλιστική ταυτότητα. “Τα Conquistador απευθύνονται σε αγόρια και άντρες που θέλουν κάτι να τους τονίζει τα καλά τους σημεία, να τους εμψυχώνει και να τους δίνει και μια άνεση σε ποιότητα και δημιουργικό σχεδιασμό, χωρίς όμως απαγορευτικό κόστος. Θεωρώ ότι “Είναι σχετικά ευκολοφόρετα ρούχα για κάποιον που επιζητά ένα ιδιαίτερο στιλ, με τη δυνατότητα να μπορούν να επέμβουν με διάφορους στιλιστικούς συνδυασμούς, ώστε να τα φοράνε συνέχεια. Οι ιδανικοί μου πελάτες ταξιδεύουν πολύ, θέλουν στιλ και ελπίζω ότι τους βγάζω ασπροπρόσωπους. Στη Θεσσαλονική τα ρούχα βρίσκονται στο κατάστημα Hionidis”.

Οι Ελληνίδες είναι λουσάτες γυναίκες με γερά πορτοφόλια. “Αυτό τις κάνει αυτόματα κυνηγούς σε μια ζούγκλα γεμάτη προτάσεις και ιδέες χωρίς όμως σαφή αισθητικό προσανατολισμό. Παρόλα αυτά, πιο πολύ με ενοχλεί η ομοιομορφία που τις χαρακτηρίζει παρά το κακό γούστο που είναι είδος προς εξαφάνιση την τελευταία πενταετία οπότε αυτό δείχνει ότι βαδίζουν σε καλό δρόμο. Θα ήθελα να βλέπω γυναίκες που τολμάνε το διαφορετικό, το αναπάντεχο κι ας μην είναι τέλειο. Άλλωστε, στη ζωή τίποτα δεν είναι τέλειο και αυτή είναι η ομορφιά”.

Θεωρεί πώς τα πάντα περιφέρονται γύρω από το στιλ. “Αν έχεις στιλ, είσαι πάντα “της μόδας”. Το στιλ το έχεις ακόμη και γυμνός. Είναι ο τρόπος που κάνεις αισθητή την παρουσία σου, κάνεις κεφάλια να γυρνάνε στο πέρασμά σου μόνο και μόνο γιατί έχεις αυτό το – ενδυματολογικό και ψυχολογικό-κάτι.

Για να είσαι στιλάτη τη φετινή άνοιξη πρέπει: “Αν είσαι γυναίκα σίγουρα πρέπει να αποκτήσεις ένα σακάκι μινιμαλιστικής αισθητικής, αλλά σε νέον χρώμα, ένα αξεσουάρ η φόρεμα με δερμάτινα μακριά κρόσια και μία τσάντα σε χρώμα ταμπά με μαύρες λεπτομέρειες και πολλά λουριά. Must!”.

Αγαπημένοι του σχεδιαστές είναι οι Rick Owens, Julious, Juun J, Lanvin. “Ο μεγαλύτερος μου δάσκαλος και ένας σημαντικός οραματιστής ήταν ο Helmut Lang. Μεγάλο κεφάλαιο που έληξε άδοξα”.

Δεν θα αγόραζε ποτέ κάτι για να γίνει αποδεκτός. “Δεν θα αγόραζα κάτι επώνυμο μόνο και μόνο για να με αποδεχθούν σε κάποιο συγκεκριμένο κοινωνικό κύκλο. Για μένα η μόδα είναι μια έννοια του παρελθόντος. Η νέα τάση είναι ο άνθρωπος. Αν αυτός ξανάρθει στη μόδα, θα τον φορέσω”.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να συντηρήσει ένα top model διεθνών προδιαγραφών. “Είμαστε μικρή αγορά ακόμη, αλλά μπορεί να επβάλλει μία που να γίνει απαραίτητη για τις διεθνείς πασαρέλες. Την ομορφιά την έχουμε, λείπει η πειθαρχία και η λύσσα για επιτυχία”.

Πρόκληση είναι οτιδήποτε φαίνεται δύσκολο. “Πρόκληση είναι να σου λένε κάτι που εσύ αργότερα το διαψεύδεις, να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου χωρίς ταμπού και αναστολές, να δέχεσαι να εκτεθείς χωρίς να είσαι εκτεθειμένος”.

Θα διέγραφε από το παρελθόν του το πόσο εύκολα έχει εμπιστευθεί ανθρώπους. “Δίνω εύκολα credits στους ανθρώπους. Θεωρώ ότι όλοι έχουν δυνατότητες και επειδή εμένα μου φέρθηκαν καλά στη ζωή μου το χαρίζω απλόχερα γιατί το θεωρώ λογικό. Μέγα λάθος που μου πήρε καιρό να το καταλάβω, αλλά το διόρθωσα”.

Θεωρεί πως ό,τι και να γίνει η ζωή θα φροντίσει γι' αυτό. “Έχουμε γίνει τόσο ανασφαλείς και μικροπρεπείς που ξεχνάμε ότι αποτελούμε μέρος μιας γενικότερης παρουσίας σ' αυτό το σύμπαν. Δεν είμαστε το σύμπαν. Μας πιάνει πανικός να τα ελέγχουμε όλα, να είμαστε οι καλύτεροι, οι πλουσιότεροι, οι πιο πετυχημένοι, οι πιο όμορφοι. Μπούρδες. Είμαστε ο κρίκος μιας αλυσίδας που λέγεται ζωή και κάποιες φορές πρέπει να πηγαίνουμε εκεί που μας τραβάει. Μόλις το καταλάβουμε θα δεις ότι θα γίνουμε ο τρομερός λαός που κάποτε ήμασταν. Γιατί το Ελληνικό πνεύμα δεν είναι τυχαίο ότι έχει αποτελέσει έμπνευση για πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες και διανοούμενους αιώνες τώρα”.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό adore, στο τεύχος Φεβρουαρίου 2011

ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ ΣΤΟΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟ

Οι δεκάδες εμπλεκόμενοι φορείς, η απουσία συντονισμού τους και τα απρόβλεπτα καιρικά φαινόμενα φαίνεται πως είναι οι χειρότεροι εχθροί του Θερμαϊκού κόλπου. Στο ερώτημα αν η Νύφη του Θερμαϊκού θα μπορεί να υπερηφανεύεται για την καθαρότητα των νερών της, κανείς δεν μπορεί να δώσει σαφή απάντηση.

της Σοφίας Τουντούρη 

Ωστόσο αποτελεί κοινή ομολογία ότι τα τελευταία χρόνια σημειώνεται σημαντική προσπάθεια για τον καθαρισμό του Θερμαϊκού, η οποία κορυφώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, οπότε και ξεκίνησε η λειτουργία του απορρυπαντικού σκάφους «Ακταία 4» της κοινοπραξίας Τεχνική Προστασίας Περιβάλλοντος - Αντιρρύπανση Θεσσαλονίκης, που ύστερα από διαγωνισμό της Γενικής Γραμματείας Μακεδονίας-Θράκης ανέλαβε τον επιφανειακό καθαρισμό του Θερμαϊκού κόλπου. «Το πρόβλημα με τον καθαρισμό του Θερμαϊκού είναι ότι τα διάφορα ρεύματα που φέρνουν τα επιπλέοντα απορρίμματα είναι ανεξέλεγκτα. Μπορούν να έρθουν απορρίμματα ακόμα κι από την Κρήτη! Είναι σαν να προσπαθούμε να καθαρίσουμε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με ένα σκουπάκι. Η θάλασσα είναι κάτι δυναμικό και απρόβλεπτο» αναφέρει στην «F.S.» ο συνιδιοκτήτης της εταιρείας Γιάννης Γκαργκούδης. Από την πλευρά του, ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Ποιότητας Ζωής και Ελεύθερων Χώρων Κωνσταντίνος Ζέρβας ξεκαθαρίζει πως «δεν πρόκειται να γίνουν εκπτώσεις» σε ό,τι αφορά τον Θερμαϊκό κόλπο, αφού για τους Θεσσαλονικείς «μαζί με το Σέιχ Σου αποτελούν τους πνεύμονες της πόλης».

Τον επιφανειακό καθαρισμό του Θερμαϊκού, παράλληλα με την ιδιωτική εταιρεία, αναλαμβάνει ο «Ποσειδώνας», το απορρυπαντικό σκάφος του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, διαφορετικές είναι οι απόψεις που εκφράζονται για τη λειτουργία του συγκεκριμένου σκάφους, αφού γίνεται λόγος για υψηλό κόστος λειτουργίας και απουσία κατάλληλου εξοπλισμού. «Το σκάφος του δήμου είναι μια συνταγή 20 ετών που δεν έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Οι άνθρωποι που εργάζονται το παλεύουν. Όμως ο ρόλος του είναι καθαρά διακοσμητικός. Η δυνατότητα συλλογής που έχει είναι πολύ μικρή. Ο δήμος ξοδεύει χρήματα πολλά απασχολώντας ανθρώπους στα σκάφη οι οποίοι, δυστυχώς, δεν παράγουν το έργο για το οποίο πληρώνονται. Είναι ένα κόστος που αν το αναλάμβανε ένας ιδιώτης θα ήταν όλα καλύτερα» τονίζει ο κ. Γκαργκούδης.

Save Our Sea: Το σκάφος της εταιρίας Αντιρύπανση Θεσσαλονίκης

Από την πλευρά του δήμου, η χρήση του «Ποσειδώνα» θεωρείται απαραίτητη για τον επιφανειακό καθαρισμό του Θερμαϊκού. «Δεν ειναι περιττός ο ρόλος του. Έχει λόγο ύπαρξης ο “Ποσειδώνας”, και μάλιστα μπορεί να υπάρχει συνεργασία με το “Ακταία 4”. Στα εννιά χιλιόμετρα ακτογραμμής ο Δήμος θεσσαλονίκης θα πρέπει να έχει ένα σκάφος» αναφέρει ο αντιδήμαρχος κ. Ζέρβας, τονίζοντας ότι «σύντομα θα συντηρηθεί και θα μπορεί να συμβάλλει καλύτερα στον επιφανειακό καθαρισμό του Θερμαϊκού, ενώ έχει και τη δυνατότητα να πλησιάζει ευκολότερα στο μώλο απ’ ό,τι τα άλλα σκάφη και να απομακρύνει τα επιφανειακά λήμματα από κει».

Για έλλειψη συντονισμού μεταξύ των αρμόδιων φορέων και ανάγκη άμεσης σύστασης ενός ενιαίου φορέα κάνει λόγο ο εκπρόσωπος της εταιρείας αντιρρύπανσης, καθώς οι φορείς που καλούνται να παίρνουν αποφάσεις είναι πάρα πολλοί. «Χρειάζεται συντονισμός όλων αυτών των φορέων, ώστε να μαζευτούν κονδύλια. Δεν πρέπει οι αποφάσεις να λαμβάνονται από ανθρώπους που τυχαίνει να βρίσκονται σε κάποιες θέσεις, αλλά από γνώστες του αντικειμένου. Εμπλέκονται πάρα πολλοί φορείς, θέλουν όλοι να έχουν λόγο, αλλά κανείς δεν θέλει να έχει υποχρεώσεις, γι’ αυτό δεν βλέπουμε και κανένα αποτέλεσμα. Η μοναδική προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια είναι από τη Γενική Γραμματεία Μακεδονίας-Θράκης» αναφέρει ο κ. Γκαργκούδης. Την ανάγκη σύστασης ενός ενιαίου φορέα αρμόδιου για τα θέματα καθαριότητας του Θερμαϊκού εκφράζει μιλώντας στην «F.S.» και ο κ. Ζέρβας. «Χρειάζονται κοινός “κουμπαράς” και κεντρική διαχείριση στο θέμα αυτό. Επίκειται συνάντηση του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη με τους εκπροσώπους των φορέων που εμπλέκονται, για να δρομολογήσουμε τη σύσταση ενός ενιαίου φορέα» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Δεν είναι λίγες οι φορές που η ιδιωτική εταιρεία που έχει αναλάβει τον καθαρισμό του Θερμαϊκού έχει βγει εκτός... προϋπολογισμού, για έκτακτες περιπτώσεις όπου χρειάστηκε άμεσα η επέμβασή της. «Οι τρεις μέρες την εβδομάδα που βγαίνουμε εμείς δεν είναι αρκετές. Το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη καλύτερο αν βγαίναμε περισσότερο. Όμως χρήματα και κονδύλια δεν υπάρχουν. Πολλές φορές έχουμε βάλει χρήματα από την τσέπη μας, γιατί το σκάφος έχει σημαντικά λειτουργικά έξοδα, σε έκτακτα περιστατικά» σημειώνει ο κ. Γκαργκούδης.

http://www.citypress.gr/freesunday/index.html?action=article&article=1047ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FREE SUNDAY ΣΤΙΣ 16-17/4/2011

ΒΑΛΑΩΡΙΤΟΥ: Η γειτονιά με τα δύο πρόσωπα

 

Πώς η περιοχή που περιλαμβάνει τις οδούς Συγγρού, Βαλαωρίτου, Φράγκων και Λέοντος Σοφού στο κέντρο της Θεσσαλονίκης μεταμορφώνεται από την ημέρα στη νύχτα.

Της Σοφίας Τουντούρη 

Άλλη το πρωί και άλλη το βράδυ. Αυτή η φράση χαρακτηρίζει απόλυτα την περιοχή της Βαλαωρίτου στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, που περιλαμβάνει τις οδούς Συγγρού, Βαλαωρίτου, Φράγκων και Λέοντος Σοφού. Τα τελευταία χρόνια η περιοχή αυτή γνωρίζει τεράστια ανάπτυξη στη νυχτερινή διασκέδαση, με τα καταστήματα εστίασης και τα μπαρ να φυτρώνουν το ένα μετά το άλλο και να σφύζουν από ζωή. Η εικόνα όμως το πρωί είναι εντελώς διαφορετική. Το εμπόριο στην περιοχή αργοπεθαίνει και οι περισσότεροι ιδιοκτήτες καταστημάτων αναγκάζονται να βάζουν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους.

Όποιος επισκεπτόταν την περιοχή μέχρι και πριν από περίπου 10 χρόνια θα συναντούσε την καρδιά του εμπορίου της πόλης. Βιοτεχνίες, αποθήκες και καταστήματα χονδρικής και λιανικής πώλησης κάλυπταν τις ανάγκες ενός ολόκληρου κλάδου. Με τη σταδιακή παρακμή του, όμως, άρχισαν να εγκαταλείπονται όλες οι σχετικές χρήσεις και να δημιουργείται ένα τεράστιο κενό. «Το κενό αυτό άρχισε να καλύπτεται πριν από περίπου 5 χρόνια, όταν ξεκίνησαν να ανοίγουν τα πρώτα μαγαζιά αναψυχής, συγκεντρώνοντας κυρίως άτομα με εναλλακτικά ενδιαφέροντα. Εδώ και περίπου 3 χρόνια η περιοχή γνωρίζει πρωτόγνωρη ανάπτυξη και παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερα γνωρίσματα για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης» τονίζει στην «F.S.» η μηχανικός πολεοδομίας, χωροταξίας και πολεοδομικής ανάπτυξης Αθηνά Χρηστάκη, ενώ, όπως αναφέρει, το βασικότερο χαρακτηριστικό είναι ότι η ανάπτυξη αυτή ήρθε αυθόρμητα. Δεν παρενέβη κανένα υπουργείο, καμία διοίκηση, κανένας μηχανικός, κανένας σχεδιαστής, παρά μόνο οι ανθρωπογενείς παράγοντες της πόλης.

Η εναλλακτική φυσιογνωμία της περιοχής έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον του κόσμου, με αποτέλεσμα πολλοί Θεσσαλονικείς να επιλέγουν τα μπαράκια της για τη βραδινή τους έξοδο. «Τα τελευταία 2 χρόνια η χρήση της αναψυχής φαίνεται να αναπτύσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και χωρίς κανέναν έλεγχο. Τα μπαράκια ανοίγουν το ένα μετά το άλλο σε διαστήματα λίγων μηνών» τονίζει η κ. Χρηστάκη.
Όσο για τη ζωή κατά τη διάρκεια της μέρας, τα μόνα μαγαζιά που επιβιώνουν είναι «τα εξειδικευμένα καταστήματα που έχουν εμπορεύματα που δεν μπορείς να βρεις αλλού. Αυτοί οι έμποροι έχουν σταθερή πελατεία» αναφέρει η Αθηνά Ψαλτοπούλου - Μπουκουβάλα, ιδιοκτήτρια του μεσιτικού γραφείου Good Deal, που δραστηριοποιείται κυρίως στη συγκεκριμένη περιοχή. Αυτή η ραγδαία ανάπτυξη της περιοχής θυμίζει την αντίστοιχη της περιοχής του Ψυρρή στην Αθήνα και των Λαδάδικων στη Θεσσαλονίκη, περιοχές που γνώρισαν τεράστια άνθηση, χωρίς όμως να έχει διάρκεια. Τι πρέπει να γίνει για να μην έχει και η περιοχή της Βαλαωρίτου αυτό το μοιραίο τέλος; «Θα πρέπει να περιοριστεί η εξάπλωση της αναψυχής με κάποιο σχέδιο που θα ορίζει πόσα μαγαζιά μπορούν ακόμη να ανοίξουν ή με την ανάπτυξη κάποιας άλλης χρήσης, όπως το εμπόριο, δίνοντας κίνητρα στους εμπόρους της περιοχής ώστε να μην κλείσουν τα μαγαζιά τους» αναφέρει η κ. Χρηστάκη. Προϋποθέσεις για τη διατήρηση της ανάπτυξης της περιοχής, σύμφωνα με την κ. Χρηστάκη, είναι η πεζοδρόμηση κάποιων δρόμων, η διευθέτηση των χώρων στάθμευσης, η αποκατάσταση του κτιριακού δυναμικού και η ενίσχυση του πράσινου και των κοινόχρηστων χώρων. Ένας από τους λόγους που οδήγησαν αρχικά πολλούς επιχειρηματίες να επενδύσουν στην περιοχή ήταν οι χαμηλές τιμές ενοικίασης των καταστημάτων αλλά και το ότι η περιοχή δεν κατοικείται, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν προβλήματα στη λειτουργία των εστιατορίων και των μπαρ. «Η περιοχή δεν έχει κατοίκους, με αποτέλεσμα να μην ενοχλείται κανείς από τη μουσική και τη φασαρία, όπως γίνεται σε άλλους δρόμους της πόλης, όπου ένοικοι και επιχειρηματίες βρίσκονται σε αντιδικία με κατοίκους και ιδιοκτήτες» τονίζει στην «F.S.» η κ. Ψαλτοπούλου-Μπουκουβάλα. 

Ενώ αρχικά οι τιμές ενοικίασης ήταν πολύ χαμηλές, τα τελευταία χρόνια, λόγω της μεγάλης ζήτησης, έχουν πενταπλασιαστεί, με αποτέλεσμα σήμερα ο επιχειρηματίας που θέλει να επενδύσει στην περιοχή να το σκέφτεται διπλά. «Για ένα κατάστημα 70 τ.μ. η τιμή μίσθωσης μπορεί να φτάσει τα 2.000 ευρώ. Πέρυσι ανέβηκαν πολύ οι τιμές, γιατί έγινε το μεγάλο μπαμ, και τώρα κρατιούνται σταθερές. Έχουν εξαντληθεί τα μαγαζιά που πληρούν τις προϋποθέσεις για να γίνουν μπαρ και εστιατόρια. Φαντάζομαι πως αν συνεχιστεί η κρίση θα πέσουν γενικώς οι τιμές» αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Ψαλτοπούλου-Μπουκουβάλα.

Re-urban Valaoritou
Δύο μηχανικοί πολεοδομίας, χωροταξίας και πολεοδομικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της διπλωματικής τους εργασίας ανέπτυξαν διαδραστικό τρόπο επικοινωνίας με θαμώνες, εμπόρους και κατοίκους της περιοχής. Με το blog τους www.re-urban-valaoritou.blogspot.com οι κ.κ. Βίβιαν Δούμπα και Αθηνά Χρηστάκη παρουσίασαν τις προτάσεις τους για την περιοχή και άνοιξαν διάλογο με τους Θεσσαλονικείς, οι οποίοι έκαναν τις παρατηρήσεις τους και εξέφρασαν τις θέσεις τους για το θέμα.

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Free Sunday στις 7/4/2011)

ΚΑΙΤΖΗ ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑ : Η ΚΥΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ UNESCO

Η κυρία Καίτη Τζιτζικώστα

Το όνομά της έχει ταυτιστεί με τη δράση της Unesco στη χώρα μας. Πρόσφατα, μάλιστα, ο Οργανισμός τη βράβευσε και την εξέλεξε ως μία από τις εξήντα γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο που έχουν δουλέψει για την ειρήνη. Η Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Unesco Καίτη Τζιτζικώστα είναι μία διεθνής Ελληνίδα.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε ενεργά με την Unesco;

Το 1990, ο σύζυγός μου ήταν Υπουργός Μακεδονίας- Θράκης και οργάνωσε την πρώτη ανθρωπιστική βοήθεια στη Βουλγαρία. Είπε, λοιπόν, να κάνουμε και κάτι οι γυναίκες της Θεσσαλονίκης. Οργανωθήκαμε γύρω στις εκατό γυναίκες και μαζέψαμε τρόφιμα και άλλα είδη που χρειάζονταν στις χώρες αυτές εκείνη τη μεταβατική περίοδο. Κάναμε μία ολόκληρη εκστρατεία. Σ' αυτή την προσπάθεια αποφασίσαμε οι γυναίκες της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Ελλάδας να κάνουμε μία οργάνωση συνεργασίας, έτσι ιδρύσαμε τον Σύνδεσμο Διαβαλκανικής Συνεργασίας. Στα συνέδρια που διοργανώναμε μας επισκέπτονταν εκπρόσωποι από όλους τους διεθνείς οργανισμούς και τα Ηνωμένα Έθνη. Σε ένα συνέδριό μας ήρθε και η τότε διευθύντρια για τα θέματα γυναικών της Unesco και μου πρότεινε να δημιουργήσουμε ένα περιφερειακό κέντρο που να καλύπτει τις βαλκανικές χώρες. Έτσι κι έγινε. Από το 1994 η έδρα του κέντρου Unesco βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη.

Τι εισπράττετε από τη συμμετοχή σας στην Unesco;

Έχω πολύ στενούς δεσμούς με την Unesco και κερδίζω πάρα πολλά από την ενεργή συμμετοχή μου. Καταρχάς, είμαι ενήμερη για τις διεθνείς εξελίξεις με τη συμμετοχή μου σε διάφορα κέντρα λήψης αποφάσεων. Είναι μεγάλη υπόθεση η συμμετοχή των ανθρώπων στους διεθνείς οργανισμούς. Εξίσου σημαντική είναι η παρουσία της Ελλάδος. Αλλιώς αντιμετωπίζουν την Ελλάδα έχοντας μέσα έναν εκπρόσωπο κι αλλιώς όταν δεν είναι κανείς.

Πώς ορίζετε την έννοια του εθελοντισμού μέσα από τη δράση της Unesco;

Εγώ δεν πληρώνομαι και θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω αυτό. Παρότι βρίσκομαι σε θέση του Υπουργείου Εξωτερικών ως Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Unesco, από τότε που ανέλαβα ζήτησα να μην πληρώνομαι. Όλη αυτή η χαρά που μου δίνει η εκπροσώπηση της χώρας μου διεθνώς, είναι μεγάλη πληρωμή για μένα. Αν, βέβαια, είχα κάποια μεγάλη οικονομική ανάγκη θα αναγκαζόμουν να δουλεύω και να αμείβομαι. Ο εθελοντισμός είναι η χαρά της προσφοράς. Πιστεύω πολύ περισσότερο στον εθελοντή απ' ότι στον χορηγό γιατί ο χορηγός δίνει περίσσευμα χρημάτων, ενώ ο εθελοντής δίνει περίσσευμα ζωής. Και από αυτόν που έχει ανάγκη να του δώσεις, παίρνεις.

Οι Έλληνες δεν είναι εξοικειωμένοι με τη φιλανθρωπία. Η χώρα μας, μάλιστα, καταλαμβάνει την 148η θέση σε σύνολο 153 χωρών σε θέματα φιλανθρωπίας και προσφοράς σύμφωνα το Charities Aid Foundation της Αγγλίας.

Όντως, οι Έλληνες δεν είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι. Yπάρχουν άνθρωποι που για να προσφέρουν θυσιάζουν τη ζωή τους, αλλά και άλλοι που θέλουν να κερδίσουν προσωπικά οφέλη ή και χρηματικά. Υπάρχουν επώνυμες γυναίκες που η δουλειά τους φαίνεται. Υπάρχουν, όμως, και γυναίκες- αγωνίστριες των οποίων η δουλειά χάνεται. Και παραπονούμαι πολλές φορές όταν επιβραβεύουν αυτές που γνωρίζουν και δεν ασχολούνται για να μάθουν στις γυναίκες που προσφέρουν στη Θράκη ή τη Μακεδονία. Ήδη εδώ στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσα να αναφέρω και μία , τη Δώρα την Ευσταθίου. Είναι μία γυναίκα που αγωνίζεται με ψυχή, με χρόνο, με αγώνα για τα Άτομα Με Αναπηρία έχοντας παράλληλα και τα δικά της προσωπικά προβλήματα. Θα πρέπει να τιμηθεί αυτή η γυναίκα. Τα μίντια πρέπει να ψάξουν κι αυτό τον κόσμο, υπάρχει κι αυτή η Ελλάδα που είναι η ελπίδα μας. Η Ελλάδα δεν είναι μαύρη, είναι και άσπρη γιατί υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα σε όλο τον κόσμο, Ελληνίδες που αγωνίζονται και διαπρέπουν και που θα έπρεπε να τις έχουμε σαν “φάρους”.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες έχουν στο αίμα τους την προσφορά; Σας βοηθούν ανάλογα με τις δυνατότητές τους;

Υπάρχουν επιχειρηματίες που βοηθούν αλλά δεν είναι πάρα πολλοί. Δεν νομίζω ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες έχουν την κοινωνική συνείδηση της προσφοράς και της υπευθυνότητας, όπως συμβαίνει με τους επιχειρηματίες στο εξωτερικό. Και υπάρχει και τεράστια διαφορά μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ενθουσιασμένη από την κοινωνική τους προσφορά στη στήριξη δράσεων.

Οι νέοι συμμετέχουν ενεργά σε οργανισμούς όπως η Unesco;

Το διαδίκτυο έχει επηρεάσει σημαντικά τους νέους. Μπορεί να έχει δώσει άπειρες δυνατότητες, έχει δημιουργήσει όμως και μοναχικά άτομα. Ψάχνουν να βρουν φίλους μέσα από το διαδίκτυο και δεν συμμετέχουν σε κοινωνικές ομάδες όπου αναπτύσσουν προσωπικές επαφές και σχέσεις. Αυτό είναι ένα θέμα που θα πρέπεινα το μελετήσουν οι εκπαιδευτικοί . Οι νέοι δεν θα πρέπει να απομονώνονται γιατί έτσι δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας. Δεν συμμετέχουν οι περισσότεροι νέοι ενεργά γιατί είναι αφοσιωμένοι στο διαδίκτυο.

Μοιραστείτε μαζί μας μία καλή στιγμή που σας χάρισε η συμμετοχή σας στην Unesco.

Είχαμε πάει με γυναίκες της Θεσσαλονίκης και μοιράζαμε τρόφιμα σε διάφορα ιδρύματα της Βουλγαρίας. Ήμασταν όλη την ημέρα εκεί και είχε νυχτώσει όταν φτάσαμε σε μία πόλη που είχε ένα σανατόριο πάνω στο βουνό. Εκεί ανεβήκαμε με τα φορτηγά, τα οποία όμως έφταναν μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο. Οι γυναίκες της Θεσσαλονίκης, όλες μαζί, μεταφέραμε χέρι- χέρι τα πακέτα με τα τρόφιμα. Εκεί μας περίμενε ένας ήρωας -για μένα- Βούλγαρος γιατρός που ήταν υπεύθυνος γι' αυτά τα παιδιά. Στην προσπάθειά του να μας ευχαριστήσει μας προσέφερε μία πίτα που δεν έφτανε ούτε για πέντε ανθρώπους -και εμείς ήμασταν πενήντα- και μας έδωσε από ένα μήλο. Ήθελε να κάνει ό,τι μπορούσε για να μας ευχαριστήσει. Αυτή η κίνηση με συγκίνησε πολύ. Κι άλλη μία καλή στιγμή ήταν όταν βαφτίσαμε παιδιά από τα ιδρύματα του Τσαουσέσκου στη Ρουμανία. Οι νονές από τη Θεσσαλονίκη είχαμε πάρει τα ρούχα για το κάθε βαφτιστήρι και βαφτίσαμε γύρω στα εκατό παιδιά με τον πατριάρχη της Ρουμανίας και τον πρωθυπουργό.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO

Η UNESCO είναι ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization). Ιδρύθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1945 και από τότε προσφέρει τις εξειδικευμένες υπηρεσίες του στους τομείς αυτούς σε όλο τον πλανήτη. Η UNESCO λειτουργεί ως ένα παγκόσμιο εργαστήριο ιδεών και διαδραματίζει ένα ρυθμιστικό ρόλο στην προώθηση της διεθνούς συνεργασίας θέτοντας τα πρότυπα σύναψης διεθνών συμφωνιών επί διαφόρων ζητημάτων τα οποία ανακύπτουν στις σύγχρονες κοινωνίες. Διευθετεί, επίσης, τη διάδοση και την ανταλλαγή πληροφοριών και γνώσης, ενώ παράλληλα προσφέρει βοήθεια στα κράτη- μέλη, ώστε να αποκτήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να υπηρετούν τους θεσμούς και τον άνθρωπο στις τοπικές κοινωνίες. Πληροφορίες στο www.unesco-hellas.gr.

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό adore, στο τεύχος Μαρτίου 2011) 

B. ΜΠΑΡΜΠΑ: "Δεν μ' έχει απορρίψει άντρας ποτέ"

 Η Βάνα Μπάρμπα αποκαλύπτει στη Σοφία Τουντούρη ότι θέλει να ερωτευτεί, όχι για να «χάσει τα αυγά και τα πασχάλια», αλλά για να βρει έναν σύντροφο ζωής, παραδέχεται ότι δεν θα έκανε σχέση με έναν άντρα μικρότερο σε ηλικία, μετανιώνει που μεγαλώνει μόνη της τη Φαίδρα, προαναγγέλλει ότι θα γράψει βιβλίο για τη διαδρομή της και συζητάει με τη ΝΕΤ για την παρουσίαση ενός ανατρεπτικού μεταμεσονύχτιου talk show από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.

Το ραντεβού μας δίνεται στο αεροδρόμιο Μακεδονία. Είναι μεσημέρι και η πτήση της προσγειώνεται με περίπου δύο ώρες καθυστέρηση. Φτάνει. Είναι ήρεμη παρά την ταλαιπωρία. Άβαφη, απλά ντυμένη αλλά ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Γίνονται οι απαραίτητες συστάσεις και ξεκινάμε για το αυτοκίνητο. Στη διαδρομή, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη γυρίσει το βλέμμα του να την κοιτάξει. Είναι γοητευτική και το ξέρει. Περπατάει με άλλον αέρα, τον αέρα του απόλυτου θηλυκού. Βάζω μπρος και αμέσως τηλεφωνεί στην κόρη της, Φαίδρα Θεοδώρα, για να δει αν είναι όλα καλά. Τελικά και τα απόλυτα sex symbols είναι πάνω απ' όλα μητέρες, σκέφτομαι. Κλείνει και πιάνουμε συζήτηση. Δείχνει ιδιαίτερη αδυναμία στον Μπουτάρη. “Είμαι θαυμάστριά. Με ενοχλεί το βλαχομπαρόκ. Και με ενοχλεί αυτή η προσπάθεια να βγάλουν κάποιοι τον Μπουτάρη γραφικό επειδή είναι ανατρεπτικός. Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά δεν τον αντέχουν, είναι πάνω από το σύστημά τους” μου λέει. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο Daios όπου μένει κάθε φορά που επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη. Ανεβαίνουμε στη σουίτα της και με θέα τον Θερμαϊκό ξεκινάμε τη συνέντευξη. Είναι ευγενική αλλά ξέρει να ζητάει αυτό που θέλει. Είναι celebrity αλλά όχι σνομπ. Είναι αυθεντική αλλά όχι αυθάδης. Είναι 100% θηλυκό και το γνωρίζει. Με μαγνητόφωνο ή χωρίς, είμαι πια βέβαιη, ότι η Βάνα Μπάρμπα θα μου απαντούσε το ίδιο ειλικρινά σε ό,τι κι αν τη ρωτούσα. Κι αυτό είναι που την κάνει πραγματική σταρ. 

Η παράστασή σας που ανεβαίνει αυτό το μήνα και στη Θεσσαλονίκη έχει τίτλο «50 Χρόνια Έρωτας». Τι πραγματεύεται;

Είναι η διαδρομή του Έλληνα στον έρωτα. Δηλαδή, το πώς ερωτεύεται τα τελευταία πενήντα χρόνια. Αλλιώς το '60, αλλιώς το '70, αλλιώς τώρα. Είναι μία πορεία με υπερβολές που ξεκινά ρομαντικά μέσα από τις οικονομικές ανέχειες, όταν ο Έλληνας δεν είχε χρήματα και φτάνει μέχρι την ασυδοσία του 2010 όπου εκεί πλέον οι άνθρωποι μπαίνουν σε κουτιά. Υπάρχουν καινούριες συμπεριφορές: Μετροσέξουαλ, μιλφ, όλα αυτά τα νέα είδη που γνωρίσαμε από το ίντερνετ και κατηγοριοποιούν τους ανθρώπους. Η παράσταση είναι ένα παιχνίδι ανάμεσα εμάς και το κοινό.

Εσάς ποια δεκαετία σας αντιπροσωπεύει στον έρωτα;

Σαφώς η δεκαετία του '80 γιατί είναι η δεκαετία που ήμουν πιτσιρίκα και τη βίωσα διαφορετικά. Σαν άνθρωπος, όμως, θα σου έλεγα ότι ζω γι' αυτό που έρχεται. Παρόλο που είναι δυσοίωνο αυτό που έρχεται ίσως είναι το καλύτερο.

Θα κάνατε σχέση με κάποιον μικρότερό σας;

Όχι. Το έχω δοκιμάσει και δεν μου ταιριάζει. Είμαστε άλλοι κόσμοι. Έχω μια άλλη διαδρομή ζωής. Σίγουρα ένα νέο παιδί σου δίνει πολλά, αλλά εγώ δεν μπορώ να επικοινωνήσω.

Ο άντρας που θα είναι δίπλα στη Βάνα Μπάρμπα ποια χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει;

Να είναι ο εαυτός του και να θέλει να πάει τον άνθρωπό του ψηλά. Να θέλει να τον ανεβάσει και όχι να τον κατεβάσει εξαιτίας της προσωπικής του ανασφάλειας.

Υπάρχουν τέτοιοι άντρες;

Είναι ένα 2-3%.

Μία γυναίκα πληθωρική, όπως εσείς, έναν άντρα ίσως τον φόβιζε.

Είναι αλήθεια αυτό, μου συμβαίνει.

Κάνετε εσείς το πρώτο βήμα;

Αν κάτι μ' αρέσει, ναι εννοείται, αλλά εμένα το πρόβλημά μου είναι ότι δύσκολα μ' αρέσει κάτι πια.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Γιατί έχω ζήσει και μεγάλους έρωτες και πολλές γεμάτες δεκαετίες. Η ζωή μου ήταν πιο πολύ έρωτες παρά δουλειά. Έτσι, έρχεται κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου όπου θέλεις κάτι το πολύ ιδιαίτερο για να είσαι καλά.

Τι θα θέλατε από την προσωπική σας ζωή για τα χρόνια που έρχονται;

Θα ήθελα μία ασφάλεια σε οικονομικό επίπεδο για να μπορώ να είμαι πιο ελεύθερη, για να μην κάνω συμβιβασμούς. Θα ήθελα να υπάρξει ένας καινούριος έρωτας στη ζωή μου. Σύντροφο χρειάζομαι, όχι έρωτα που θα με κάνει να χάσω τα αυγά και τα πασχάλια. Αυτό το είχα τόσα χρόνια, θα ήμουν αγνώμων αν το ξαναζητούσα.

Είστε υπέρ ή κατά του γάμου;

Η μονογαμία του γάμου είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση. Δεν έχουμε γεννηθεί για να είμαστε με έναν άνθρωπο όλη μας τη ζωή. Το ιδανικό θα ήταν να μπορούμε μετά τα 45 να παντρευόμαστε γιατί τότε και οι ορμές ηρεμούν και η ζωή μας και η ματιά μας. Δεν μπορεί στα 20 να αποφασίσεις να είσαι με έναν άντρα για όλη σου τη ζωή.

Σας έχει απορρίψει ποτέ άντρας;

Δεν με έχει απορρίψει ποτέ άντρας.

Μέχρι πού έχετε φτάσει για έναν έρωτα;

Στην καταστροφή. Έχω κάνει πολλά γι' αυτό και είμαι άξιο παιδί του έρωτα. Δεν του κρύφτηκα. Ό,τι είχα, και ψυχικά και υλικά, τα πουλούσα για να υπάρχω, για να μπορώ να υπερασπιστώ έναν άντρα, έναν έρωτα. Τα έχω κάνει όλα. Απλά κάποια στιγμή έφευγα λίγο πιο νωρίς απ' ότι έπρεπε.

Αυτό το έχετε μετανιώσει;

Σε μερικές σχέσεις ναι, γιατί ήταν πολύ αξιόλογες.

Τις περισσότερες γυναίκες τις γοητεύει το κύρος και η εξουσία που δίνουν τα χρήματα και η δόξα σε έναν άντρα. Εσάς;

Η εξουσία του άντρα είναι το κοινωνικό του στάτους. Της γυναίκας είναι η ομορφιά. Βλέπεις άσχημους άντρες που έχουν ένα στάτους και αυτό πουλάει.

Εσάς σας ελκύουν οι άσχημοι άντρες με στάτους;

Πάντα με έλκυαν οι άσχημοι άντρες με στάτους και τρόπους. Η εξουσία είναι το μεγαλύτερο αφροδισιακό.

Πώς αντιδράτε όταν φωτογραφίζουν καρέ καρέ κάθε κομμάτι της προσωπικής σας ζωής και το βλέπετε εξώφυλλο στα περιοδικά; Το έχετε επιδιώξει ποτέ εσείς η ίδια;

Φυσικά και το έχω επιδιώξει. Ποτέ δεν έρχονται οι παπαράτσι εάν δεν τους επιτρέψεις να μπουν στη ζωή σου. Είναι ένα παιχνίδι που παίζουμε και εμείς και αυτοί. Μην ακούσεις ποτέ ότι μας κυνηγάνε, αυτά είναι μπούρδες. Όποιες κλαίγονται ότι οι παπαράτσι τις ενοχλούν, είναι αυτές που οι παπαράτσι δεν τις φωτογραφίζουν ποτέ. Θέλουμε να «πουλήσουμε» τη ζωή μας γιατί είναι ένα κομμάτι της showbiz. Άλλωστε, εγώ βγήκα και ξεκαθάρισα ότι είμαι στη showbiz, δεν είμαι ηθοποιός της Επιδαύρου. Είμαστε προϊόντα στο σούπερ μάρκετ και για εμάς υπάρχει τιμή αγοράς.

Στη δουλειά σας υπάρχει ημερομηνία λήξης;

Στα πάντα υπάρχει.

Τη φοβάστε;

Πιστεύω ότι κάπως αλλιώς θα λειτουργήσει σε μένα. Δεν ξέρω πώς θα είναι το φινάλε, αλλά είμαι τόσο χορτάτη που πιστεύω ότι μόνη μου θα θέλω να αποσυρθώ. Το όνειρό μου είναι να μπω στη Unicef, να κάνω ταξίδια σε όλο τον κόσμο, να κάνω πράγματα που θα με γεμίσουν σαν άνθρωπο. Δεν μπορείς να είσαι 50και και να θέλεις να το παίζεις μοιραία, γίνεσαι γραφική.

Το δικό σας φινάλε είναι κοντά;

Την πόρτα τη βλέπω αλλά δεν την αγγίζω ακόμα.

Έχουν και τα sex symbols ημερομηνία λήξης;

Ναι.

Δεν αποδέχεστε δηλαδή αυτό το χαρακτηρισμό σήμερα;

Όσο μεγαλώνω δεν τον αποδέχομαι. Μ' αρέσει να είμαι μία γοητευτική γυναίκα. Το sex symbol είναι για τα νέα κορίτσια. Ήμουν, υπήρξα και ήταν μεγάλη μου τιμή. Χαίρομαι που ήμουν το όνειρο και η προσδοκία πολλών αρσενικών και πολλών γυναικών που με μίσησαν, αλλά η ζωή περνάει και θα ήμουν ανόητη αν έμενα στα παλιά.

Μπορούν να γεννηθούν sex symbols και stars με τα δεδομένα της showbiz σήμερα;

Ο σταρ είναι κάποιος που λάμπει. Μ' αυτή την έννοια είναι πολλά κορίτσια που είναι όμορφα και λαμπερά. Το θέμα είναι ότι όλες τους είναι πολύ όμορφες και εύκολα χάνουν τη μπάλα. Γίνονται μη προσεγγίσιμες και εκεί την πατάνε.

Μοιάζετε να τα έχετε όλα: Λάμψη, χρήματα...

Χρήματα δεν έχω όσα ήθελα, το παλεύω.

Υπάρχει κάτι που λείπει από τη ζωή σας τώρα;

Θα ήθελα να έχω μία δουλειά που θα μου παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια. Και φυσικά υγεία.

Μαζί με όλα αυτά είστε και μητέρα.

Το ωραιότερο δώρο είναι αυτό.

Πώς είναι η καθημερινότητα με τη Φαίδρα;

Γεμάτη αγάπη, φιλονικίες, τσακωμούς.

Καταλαβαίνει ότι η μαμά της είναι διάσημη;

Δυστυχώς, το καταλαβαίνει. Της το λένε στο σχολείο, της ζητάνε αυτόγραφα. Στην αρχή της έλεγα ότι όλες οι μαμάδες είναι διάσημες και ότι όλες βγαίνουν στα εξώφυλλα. Τώρα πια δεν μπορώ να της λέω τέτοια ψεματάκια και προσπαθώ να της εξηγήσω ότι είναι μία δουλειά σαν όλες τις άλλες. Της κόβω τα φτερά και θέλω να την κρατάω στη γη.

Θέλει να ακολουθήσει τον δικό σας δρόμο;

Εύχομαι όχι. Είναι κάτι που δεν θέλω να γίνει ποτέ.

Σας έχει αφήσει τόσο πικρή γεύση η διαδρομή;

Είναι δύσκολη η ζωή η δική μας. Μπορεί να είναι και λαμπερή, αλλά δεν ξέρω αν ο καθένας έχει τις αντοχές να τη ζήσει.

Μία γυναίκα μόνη μπορεί να μεγαλώσει ένα παιδί χωρίς έναν άντρα μέσα στο σπίτι;

Όχι, το θεωρώ λάθος. Πρέπει να υπάρχει και παρουσία του αρσενικού για να υπάρχει μία ισορροπία.

Μετανιώνετε, δηλαδή, σε ένα σημείο για την επιλογή σας να μεγαλώνετε μόνη τη Φαίδρα;

Θα προτιμούσα να έχω και τη βοήθεια ενός αρσενικού.

Δεύτερο παιδί θα κάνατε;

Ναι, θα ήθελα να κάνω κι άλλο παιδί.

Πώς είναι η Φαίδρα με τους συντρόφους σας;

Δεν τους θέλει καθόλου. Έχει μάθει με μένα και θέλει να είμαστε οι δυο μας. Αισθάνεται ότι κάποιος θα της πάρει τη μαμά της. Όποιος έρχεται είναι απειλή για τη Φαίδρα.

Ποιο λάθος πιστεύετε ότι έχετε κάνει στην ανατροφή της Φαίδρας;

Είμαι υπερβολική στην αγάπη μου κι αυτό την κακομαθαίνει.

Πίσω από έναν επιτυχημένο άντρα κρύβεται μία έξυπνη γυναίκα. Πίσω από την επιτυχημένη γυναίκα ποιος κρύβεται;

Ένας καθόλου άντρας!

Τι κάνει τον άντρα;

Να έχει αρχές, να κρατάει τον λόγο του.

Ζηλεύετε;

Κάθε φορά που είμαι ερωτευμένη ζηλεύω, γίνεται χαμός. Μία φορά χαστούκισα και μία γυναίκα γιατί προσπάθησε να προκαλέσει εμένα, φλερτάροντας τον σύντροφό μου. Ήμασταν στο Διογένη, τραγουδούσε η Βίσση και αυτή ερχόταν και έλεγε διάφορα στον τότε σύντροφό μου. Ε, εκεί της έδωσα ένα χαστούκι και της λέω «για συνέχισε τώρα». Οι υπόλοιποι από τα άλλα τραπέζια μου έλεγαν «μπράβο» και μου έκαναν νοήματα. Όταν της είπα «σήκω φύγε τώρα», αυτή έμεινε εκεί, πράγμα που έδειξε πόσο λίγη ήταν.

Τι κληρονομήσατε από τη μητέρα σας;

Τον χαρακτήρα της. Ήταν πολύ όμορφη, εγώ δεν είμαι τόσο όμορφη όσο ήταν η μητέρα μου. Μου τη θυμίζω απίστευτα. Καμιά φορά της λέω, «δεν σ' αντέχω, είμαστε ίδιες».

Ποια είναι η σχέση σας με τον χρόνο;

Τον σέβομαι, τον μισώ και προσπαθώ να τον κάνω φίλο.

Θα κάνατε πλαστική επέμβαση;

Με ανησυχεί που ξαφνικά όταν μεγαλώσουν λίγο όλες γίνονται μάσκες. Αν υπήρχε ένας πολύ καλός γιατρός που θα με έκανε πιο όμορφη χωρίς να με αλλοιώσει, φυσικά και θα το έκανα.

Εκπομπή στην τηλεόραση θα ξανακάνατε;

Ναι, θα το ήθελα και το κυνηγάω. Θα ήθελα να κάνω βραδινή εκπομπή στη ΝΕΤ, λίγο πιο τρελή, λίγο πιο περίεργη.

Έχετε πρόταση;

Ναι, συζητάω τώρα για ένα ανατρεπτικό talk show. Ίσως από Σεπτέμβριο ξεκινήσει.

Άλλα σχέδια;

Θέλω να γράψω ένα βιβλίο τώρα, «Το εγχειρίδιο ενός κακού celebrity». Γιατί τα celebrity είναι όλα ψεύτικα. Θέλω να γράψω για την πορεία της ζωής μου για να βλέπουν τα κορίτσια, που καμιά φορά μας έχουν πρότυπο, ποια είναι τα καλά και ποια τα άσχημα της δουλειάς. Για να καταλάβεις, ο κακός celebrity είναι αυτός που δεν εξυπηρετεί το σύστημα, αλλά είναι ο εαυτός του. Ο καλός, είναι αυτός που το σύστημα τον αγαπάει, τον βοηθάει και τον προμοτάρει. Αλλά ο ίδιος είναι φελλός. Υπάρχουν σταρς στην Ελλάδα που είναι ακριβώς αυτό. Είναι δήθεν ενώ φαίνονται τόσο γλυκά παιδιά.

Τι κρατάτε και τι αφήνετε από το παρελθόν σας;

Είναι ερώτηση ψυχανάλυσης αυτή...Το αγαπάω τόσο πολύ το παρελθόν μου. Πώς θα μπορούσα να απαρνηθώ τα λάθη μου; Τα λάθη μου είμαι εγώ.

Κλείνοντας θα ήθελα να μου πείτε κάτι που δεν σας έχει ρωτήσει ποτέ κανείς, κάτι που το κρατάτε μέσα σας και ίσως είναι από τα ελάχιστα πράγματα που δεν γνωρίζουμε για εσάς;

Μήπως να μην τα μάθουμε και όλα; Μήπως να αφήσουμε και λίγο αυτό το μυστήριο ότι κάτι μπορεί να υπάρχει που μπορεί να μην το ξέρει καλά και η ίδια ή δεν θέλει να το μάθουν και οι άλλοι; Ίσως κάποια μικρά ψήγματα στην ψυχή μας να είναι τόσο δικά μας που να μην πρέπει να τα πούμε σε όλο τον κόσμο.

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό adore στο τεύχος Μαρτίου 2011)