Σήμερα το πρωί ξύπνησα με όρεξη για... ανακατατάξεις!
Ξεκίνησα από τη βιβλιοθήκη μου γιατί κάθε άλλου... είδους ανακατάξεις χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να πραγματοποιηθούν!
Έτσι όπως διάβαζα τους τίτλους των βιβλίων μου, έμεινα σε ένα πολύ αγαπημένο μου...Τον "Αλχημιστή"...Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που το είχα ανοίξει. Σ'αυτό το σημείο θα πρέπει να σας πω ότι έχω τη συνήθεια να σημειώνω πάνω στα βιβλία, φράσεις που με εκφράζουν, που με εντυπωσιάζουν, ανάλογα πάντα με την περίοδο και τη διάθεσή μου. Έτσι όπως το ξεφύλλιζα και έβλεπα τις υπογραμμισμένες- αγαπημένες μου φράσεις (συμπεριλαμβανομένης φυσικά της κλισέ πλέον: "όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πραγματοποιήσεις") στάθηκα σε κάτι που μου είχε "ξεφύγει".
"Ο κάθε άνθρωπος πάνω στη γη έχει ένα θησαυρό που τον περιμένει.
Όταν έχουμε τους μεγάλους θησαυρούς μπροστά μας δεν το παίρνουμε είδηση"
Έτσι είναι...Έχει απόλυτο δίκιο ο Coelho...Αναλωνόμαστε σε υποθέσεις και λανθασμένα συμπεράσματα, στεκόμαστε στο αρνητικό παραμερίζοντας τις περισσότερες φορές το ειλικρινές, το θετικό. Όλοι μας περιμένουμε τον θησαυρό μας, κάποιοι -πιο τυχεροί- τον έχουν ήδη βρει. Ο "θησαυρός" για τον καθένα μεταφράζεται διαφορετικά. Αναζητήστε τον δικό σας...Ανοίξτε όμως καλά τα μάτια σας. Ίσως ο "θησαυρός" να βρίσκεται δίπλα σας, στις απλές καθημερινές στιγμές σας, στα άσχημα και στα δύσκολα, στις χαρές και τις επιτυχίες σας, ίσως είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας...ίσως και όχι...
Δεν έχασα την ευκαιρία. Πήρα το στιλό και υπογράμμισα τη φράση.
Μέχρι βέβαια την επόμενη φορά που θα ξεφυλλίσω και πάλι τον "Αλχημιστή"...
6 σχόλια:
kalimera sofia,alitheia diavasa auta ta 5 logia pou egrapses parapanw kai me entiposiasan,stin prwti eukairia tha klepsw ligo xrono gia na diavasw to biblio.kala na pernas
Sofaki kalo ksekinima me to blog sou...einai thetiko na ekfrazeis tis skepseis sou ston kosmo...deixnei tharros kai tolmi an mi ti allo...kaneis allwste de tha se thumatai gia tis krufes sou skepseis ;-)...oso gia ton Coelho, kalos alla ligo monotonos, ksereis..."agapi , kardia, anthrwpos.." kai arketa ta klise ston alximisti..parola auta menw sti skepsi sou gia to "thisauro" pou mporei na uparxei dipla mas...sumfwnw apoluta mazi sou, uperthematizw kai parathetw kai to eksis panw sto gegonos oti polles fores thewroume anthrwpous kai katastaseis dipla mas ws dedomena: "Never take someone for granted; hold every person close to your heart; because you might wake up one day and realize that you have lost a diamond while you were too busy collecting stones..."
Τι μου θύμισες τώρα; Τον Παόλο και τον Αλχημιστάκο του που διάβασα πριν από καμιά δεκαριά χρόνια. Όταν τέλειωσα το βιβλίο (ναι, τα κατάφερα) έμεινα με μια πικρή γεύση στο στόμα. Σκέφτηκα ότι σαν αυτόν μπορούν να γράψουν χιλιάδες άλλοι. Επίσης κατέληξα ότι δεν θα διαβάσω άλλο βιβλίο του, πράγμα το οποίο φυσικά και τήρησα έως τώρα. Όπως και να 'χει, γούστα είναι αυτά. Ωστόσο, με τη μικρή μου εμπειρία σε άλλα αναγνώσματα υποστηρίζω ότι ο Πάολο αποτελεί έναν συγγραφέα του συρμού. Συγγνώμη αν στον θίγω. Ξέρεις πιστεύω ότι κι από το πιο ποταπό ανάγνωσμα μπορεί κάποιος να αντλήσει θετικά στοιχεία. Απλά μάλλον δεν ταιριάζουν τα γούστα μας αφού εγώ συγκλίνω περισσότερο σε αφορισμένα, καταραμένα βιβλία. Οι καταραμένοι ποιητές από μικρό μου ασκούσαν μια βαθιά έλξη. Π.χ.
Ο Βρυκόλακας
Καθώς οι δαίμονες με τ' άγριο μάτι,
θα σου ξανάρθω σιγά στο κρεβάτι
και θα γλυστρήσω κοντά σου αχνός,
σαν τα φαντάσματα της νυκτός.
Ξανά θα σου δώσω μελαχροινή μου
σαν το φεγγάρι ψυχρό το φιλί μου
και χάδια τέτοια σαν του φιδιού
που σέρνεται πλάι σε τάφο νεκρού.
Και μόλις φέξει η αυγή πελιδνή
τη θέση μου θα 'βρεις εκεί αδειανή
και κρύα ως που να 'ρθει πάλι το βράδυ.
Οπως οι άλλοι μ' αγκαλιές και χάδι...
στη νιότη σου και στη ζωή σου εδώ
θα βασιλέψω με τη φρίκη εγώ.
Charles Baudelaire
Αγαπητέ μου Χρήστο,
θα ήθελα να μείνω στην φράση σου "ο Πάολο αποτελεί έναν συγγραφέα του συρμού"...Συμφωνώ ότι έχει διαβαστεί από πολλούς, τα βιβλία του έχουν σημειώσει ρεκόρτ πωλήσεων, είναι ευανάγνωστος και αφιερώνεται σε θέματα που αφορούν τους περισσότερους από εμάς. Δεν μπορείς όμως εσύ ξαφνικά να έρχεσαι και να απαξιώνεις την πορεία του συγγραφέα. Αν μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε, θα μπορούσε και το δικό μου βιβλίο (όταν το γράψω ! ) να γίνει best seller!
Φιλιά!
p.s Τον "Βρυκόλακα" μου τον αφιερώνεις;
Ο οποιοσδήποτε αναγνώστης έχει τη δύναμη να οδηγεί έναν συγγραφέα στην καταξίωση, αλλά στον αντίποδα και να τον απαξιώνει. Ένας τέτοιος είμαι και εγώ που φυσικά έχω το δικαίωμα να κρίνω το έργο κάθε συγγραφέα που διαβάζω. Είτε αρνητικά, είτε θετικά. Όλα είναι ζήτημα αισθητικής, υποκειμενικής πάντα! Όταν γίνω κι εγώ συγγραφέας (δεν αργεί αυτή η ώρα) θα μπορεί ο καθένας να αποθεώνει ή να καταδικάζει το έργο μου!
Ο Βρυκόλακας είναι ένα παράδειγμα που έφερα τυχαία! Θα μπορούσα να επισυνάψω κομμάτια από έργα άλλων αγαπημένων μου ποιητών ή συγγραφέων, όπως Σάμπατο, Μπρετόν, Ζενέ, Σαντ κ.ο.κ.
Monokerws -->
Είμαι πολύ περήφανη που δηλώνεις δημόσια για πρώτη φορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο δικό μου ιστολόγιο ότι ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΘΑΥΜΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΣΟΥ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ! Ευχαριστώ για την αποκλειστικότητα συνάδελφε!
Φιλιά!
P.S Να είσαι σίγουρος ότι εγώ θα είμαι από τους πρώτους που θα αποθεώσουν το έργο σου!
Δημοσίευση σχολίου