Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Έκλεισε ο Κρικέλας

Ο "Κρικέλας" με τον Γιούρι Γκαγκάριν
ΧΩΡΙΣ... ΚΛΗΡΟΝΟΜΟ ΤΟ ΠΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Συμπληρώνοντας εβδομήντα χρόνια λειτουργίας, το εστιατόριο που αποτελούσε στέκι της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, που φιλοξένησε όλους τους πρωθυπουργούς της χώρας από το 1939 και έπειτα και που εντυπωσίασε τον Γιούρι Γκαγκάριν, τη Ρίτα Χέιγουορθ και τη Φέι Νταναγουέι, σφράγισε τις πόρτες του. Ο ιδιοκτήτης του Θανάσης Κρητικός, μιλώντας στην «F.S.», φανερά συγκινημένος, δείχνει να έχει βάλει οριστικό τέλος στο κεφάλαιο Κρικέλας, που αποτελούσε μέχρι και την περασμένη Κυριακή σταθμό στον γευστικό χάρτη της Θεσσαλονίκης.

της Σοφίας Τουντούρη

«Είμαι 60 χρονών και πρέπει να βγω στη σύνταξη, να ξεκουραστώ. Τα παιδιά μου έχουν ακολουθήσει άλλους επαγγελματικούς δρόμους, επομένως ο Κρικέλας έπρεπε να κλείσει. Ήταν μία απόφαση που μοιραία θα οδηγούσε στο κλείσιμο του εστιατορίου» ανέφερε ο ιδιοκτήτης Θανάσης Κρητικός, ο οποίος ξεκαθάρισε πως ήταν καθαρά προσωπική του επιλογή και δεν συνέτρεξαν γι’ αυτή λόγοι όπως η οικονομική κρίση και η γενικότερη δυσκολία που παρατηρείται στο χώρο της εστίασης. «Έχει τελειώσει για μένα, ήρθε η ώρα να αφοσιωθώ στην οικογένειά μου» είναι τα λόγια του γιου του ιδρυτή του Κρικέλα, ο οποίος όταν ερωτάται για το αν υπάρχει στη Θεσσαλονίκη εστιατόριο αντάξιό του σε ποιότητα και ιστορία απαντά: «Η Θεσσαλονίκη θα βρει κι άλλο εστιατόριο που μπορεί να γράψει ιστορία».
Τα φρέσκα ψάρια, οι μεζέδες από την Πόλη, το ρώσικο χαβιάρι, η φασολάδα και το κυνήγι, που αποτελούσαν τις σπεσιαλιτέ του μαγαζιού, σίγουρα θα λείψουν από τους Θεσσαλονικείς, που για πολλά χρόνια είχαν πρώτο στην προτίμησή τους το ιστορικό εστιατόριο. Μοναδική ανάμνηση πια οι φωτογραφίες τους, που μέχρι πρότινος κοσμούσαν τους τοίχους του εστιατορίου και σίγουρα θα θυμίζουν στον Θανάση Κρητικό και την οικογένειά του την αίγλη μιας εποχής που αποτελεί πια παρελθόν για τη Θεσσαλονίκη.

Ποιος ήταν ο Κρικέλας
Το 1939, λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, ο 22χρονος Γιώργος Κρητικός ανοίγει ένα μικρό εστιατόριο στην περιοχή Βότση στη Θεσσαλονίκη. Έχοντας κληρονομήσει το επιχειρηματικό ταλέντο του πατέρα του, ο οποίος ήταν ένας ευκατάστατος Έλληνας που έκανε περιουσία στην Αμερική και άνοιξε το δικό του καφέ στη Ρώμη, πριν επιστρέψει στην πατρίδα, κατάφερε να δημιουργήσει τη δική του επιτυχημένη επιχείρηση. Ο Κρικέλας, όπως ήταν το παρατσούκλι που του είχαν δώσει οι φίλοι του όταν ήταν μικρός, έγινε παγκοσμίως γνωστός για τις μοναδικές γεύσεις του και τις γαστριμαργικές απολαύσεις που ικανοποιούσαν κάθε ουρανίσκο.
Ο Κρικέλας στα Λαδάδικα, στην οδό Σαλαμίνος
Το 1989 ο Γιώργος Κρητικός πέθανε σε ηλικία 67 ετών και το εστιατόριο ανέλαβαν τα παιδιά του, μέχρι και το 2004, οπότε και έκλεισε το κατάστημα στη Βότση. Από το 1999 όμως ο γιος του Θανάσης Κρητικός κατάφερε να λειτουργήσει και το δεύτερο εστιατόριο Κρικέλας, στην οδό Σαλαμίνος 6, σε ένα διατηρητέο κτίριο στα Λαδάδικα. Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Τζένη Καρέζη, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Γιώργος Σεφέρης, Κατίνα Παξινού, Αλέξης Μινωτής, Μελίνα Μερκούρη, Ζυλ Ντασσέν, Μίκης Θεοδωράκης, Ντέμης Ρούσσος, Γιούρι Γκαγκάριν, Ρίτα Χέιγουορθ, Φει Νταναγουέι, Σεζάρια Έβορα, ήταν μόνο κάποιοι από τους διάσημους αστέρες που φιλοξενήθηκαν στα τραπέζια του θεσσαλονικιώτικου εστιατορίου-θρύλος. 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FREE SUNDAY ΣΤΙΣ 19/20-2-2011

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Ποδηλατική επανάσταση στη Θεσσαλονίκη


Μπορεί η Θεσσαλονίκη να γίνει Κοπεγχάγη; Ομόφωνα οι φίλοι του ποδηλάτου απαντούν πως μπορεί, αρκεί να γίνουν τα απαραίτητα βήματα. Η «επανάσταση» έχει ξεκινήσει, και γίνεται στους δύο τροχούς, χάρη στους φανατικούς υποστηρικτές του ποδηλάτου. Μέρα με τη μέρα η ιδέα της χρήσης του κερδίζει έδαφος και οι ανεξάρτητες πρωτοβουλίες οργανώνουν δράσεις σε μια προσπάθεια ανάδειξης ενός νέου, πιο υγιεινού και σίγουρα πιο οικονομικού τρόπου μετακίνησης. Ποδηλατιστές, έμποροι, εκπρόσωποι φορέων και απλοί πολίτες μιλούν στην «F.S.» γι’ αυτό το νέο κίνημα που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς, συμφωνώντας ότι το ποδήλατο δεν είναι «μόδα που θα περάσει», αλλά «βασική ανάγκη».
Επενδύοντας περίπου 250 ευρώ μπορείτε να αγοράσετε ένα καλό ποδήλατο για καθημερινή χρήση. Τι κερδίζετε; Χρόνο, χρήμα και άψογη φυσική κατάσταση. Αυτό υποστηρίζουν τα μέλη των ανεξάρτητων πρωτοβουλιών πολιτών που διοργανώνουν διαρκώς δράσεις με στόχο μια καλύτερη ποιότητα ζωής στην πόλη. «Αυτό που θέλουμε είναι μια βιώσιμη πόλη που να μας χωράει όλους. Το ποδήλατο έχει να κάνει με την κοινωνικότητα. Είναι η άλλη αντίληψη της πόλης» αναφέρει το μέλος της πρωτοβουλίας Ποδηλάτες Θεσσαλονίκης Μελίνα Σαμαρούδη, επισημαίνοντας ότι στόχος είναι να βρεθούν οικονομικές και όχι πολυέξοδες λύσεις προκειμένου οι πολίτες να αγκαλιάσουν κι αυτό το μέσο μετακίνησης.

της Σοφίας Τουντούρη

Οι ποδηλάτες συμφωνούν ότι το κυριότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη παιδείας, ενώ τονίζουν ότι το ζητούμενο είναι η δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος βιώσιμης κινητικότητας όπου θα συνυπάρχουν ποδηλάτες, πεζοί και τα υπόλοιπα μέσα μετακίνησης. Την ίδια ώρα είναι απαραίτητη η δημιουργία χώρων στάθμευσης των ποδηλάτων, αναγνώριση του ποδηλάτου ως μέσου μετακίνησης, δυνατότητα μεταφοράς του με λεωφορεία του ΟΑΣΘ, ΚΤΕΛ και τρένα, αλλά και βελτίωση των ποδηλατόδρομων βάσει επιστημονικής μελέτης.
Ο κ. Τιμαμόπουλος, με στόχο τη διεύρυνση της ιδέας της χρήσης ποδηλάτου στην πόλη, θα καταθέσει πρόταση για τη δημιουργία ενός επιμελητηρίου, ενός επίσημου δηλαδή φορέα για το ποδήλατο, στο δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. «Πρέπει να κάνουμε ένα επιμελητήριο που δεν θα έχει καμία σχέση με το κράτος και θα μπορεί να  διαχειριστεί εξολοκλήρου τον κλάδο του ποδηλάτου. Επιχειρηματίες, ποδηλατιστές, ξενοδόχοι, έμποροι, ακόμη και η Εκκλησία, μπορούν όλοι μαζί να βοηθήσουν στην εξάπλωση της ιδέας της χρήσης ποδηλάτου» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Έλλειψη υποδομών
Την ίδια ώρα ο  πρόεδρος της Ένωσης Ποδηλατικών Σωματείων Μακεδονίας-Θράκης Θωμάς Τιμαμόπουλος μιλά για δεκαπλασιασμό των χρηστών ποδηλάτου τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη, τονίζοντας παράλληλα ότι το κράτος πρέπει να είναι σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια, αφού οι ποδηλάτες νιώθουν αποκλεισμένοι στην ίδια τους την πόλη.
Το βασικότερο ερώτημα που γεννάται, όμως, είναι αν οι υποδομές είναι επαρκείς για να καλύψουν τις ανάγκες ενός ποδηλάτη. «Το θέμα των υποδομών είναι περίπλοκο. Οι ποδηλατόδρομοι σήμερα παρουσιάζουν εγκατάλειψη και είναι κάτι που το είχαμε προβλέψει. Είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε αφιλοκερδώς προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση» τονίζει η κ. Σαμαρούδη.

Προβληματισμένοι οι έμποροι
Από την άλλη, προβληματισμένοι εμφανίζονται οι έμποροι ποδηλάτων, καθώς μια έντονη αντίθεση παρατηρείται στον κλάδο τους. Ενώ όλα δείχνουν πως θα έπρεπε να ανθεί, αφού το αγοραστικό κοινό αυξάνεται, η οικονομική κρίση και το γεγονός ότι ανοίγουν όλο και περισσότερα καταστήματα φαίνεται ότι κρατά τα επίπεδα στην πώληση στάσιμα. «Τα τελευταία πέντε χρόνια σημειώθηκε η μεγάλη αλλαγή. Το αγοραστικό κοινό αυξήθηκε, όμως αυξήθηκαν και τα μαγαζιά. Γι’ αυτό πλέον η πίτα μοιράζεται. Ενώ η τάση στην πώληση ποδηλάτων θα έπρεπε να είναι αυξητική, παραμένει σταθερή τα τελευταία δύο χρόνια, γεγονός που δείχνει πως η οικονομική κρίση μάς έχει επηρεάσει πολύ. Όταν κάποιος δεν έχει λεφτά δεν θα αγοράσει ποδήλατο» αναφέρει ο ιδιοκτήτης καταστήματος ποδηλάτων Ελευθέριος Μπότσκαρης.

Ποδηλατικό Καρναβάλι και φέτος την Τσικνοπέμπτη
Με στόχο το πάντρεμα της παράδοσης του καρναβαλιού με την αναβίωση της παράδοσης του ποδηλάτου στην Ελλάδα διοργανώνεται και φέτος στη Θεσσαλονίκη, στις 24 Φεβρουαρίου, το 2ο Ποδηλατικό Καρναβάλι. Μεταμφιεσμένοι ποδηλάτες θα παρελάσουν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, με το βασιλιά καρνάβαλο και τη βασίλισσα του καρναβαλιού πάνω σε αποκριάτικα άρματα και πολλές θεματικές ομάδες καρναβαλιστών. Με μότο τους «Ναι, στο ποδήλατο», οι διοργανωτές του Ποδηλατικού Καρναβαλιού επιθυμούν συμβολικά να προτείνουν στους Θεσσαλονικείς έναν άλλο τρόπο μετακίνησης, χωρίς αυτοκίνητα, περνώντας παράλληλα ένα οικολογικό μήνυμα για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης. Μετά την παρέλαση θα ακολουθήσει ξέφρενο γλέντι για όλη την πόλη, με φαγητό, κρασί και ζωντανή μουσική μέχρι την επόμενη μέρα, ενώ θα γίνει και η παραδοσιακή καύση του βασιλιά καρνάβαλου.




Ποδηλατοκούριερ στην πόρτα σας
Η πρώτη εταιρεία ποδηλατοκούριερ είναι γεγονός και έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη. Μετράει λίγο πάνω από δύο μήνες λειτουργίας και παρέχει υπηρεσίες αποστολής και παράδοσης δεμάτων άμεσα και γρήγορα σε ολόκληρη την πόλη. Αυτό που τη διαφοροποιεί από τις άλλες εταιρείες κούριερ είναι ότι η μεταφορά των δεμάτων γίνεται αποκλειστικά με ποδήλατα. «Η ιδέα ξεκίνησε στο πλαίσιο της προώθησης, αλλά και της κάλυψης μιας ανάγκης που έλειπε, της ανάγκης για ταχύτατη παράδοση δεμάτων μέσα στην πόλη. Σκεφτείτε ότι ένα μηχανάκι κάνει ακριβώς τον ίδιο χρόνο για την παράδοση ενός δέματος» τονίζει στην «F.S.» ο ιδιοκτήτης της Bike2Door Κώστας Συμελίδης.
Οι υπηρεσίες ταχυμεταφορών εκτείνονται μέχρι τα όρια της περιφερειακής οδού της πόλης και οι περιοχές που εξυπηρετούνται χωρίζονται σε δύο ζώνες, που καθορίζουν και τις χρεώσεις. «Με 3 ευρώ μπορεί κάποιος μέσα σε μία ώρα να στείλει ένα φάκελο ή ένα δέμα στη Ζώνη 1, που περιλαμβάνει περιοχές του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Από κει και πέρα, ανάλογα με το τι θέλει ο πελάτης προσαρμόζονται και οι τιμές» αναφέρει ο κ. Συμελίδης.
Οι ποδηλάτες συμφωνούν ότι το κυριότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη παιδείας, ενώ τονίζουν ότι το ζητούμενο είναι η δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος βιώσιμης κινητικότητας όπου θα συνυπάρχουν ποδηλάτες, πεζοί και τα υπόλοιπα μέσα μετακίνησης.
Ποδηλατοκούριερ στη Θεσσαλονίκη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FREE SUNDAY ΣΤΙΣ 12-13/2/2011

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Μ. ΔΑΡΜΟΥΣΛΗ: Ο πρώτος μου γάμος ήταν μία θαυμάσια πρόβα

Κορυφαίο μοντέλο με διεθνείς συνεργασίες, παρουσιάστρια και σύντομα και ηθοποιός με πτυχίο. Κατάφερε να αντιμετωπίσει τη βουλιμία, είναι χωρισμένη με ένα παιδί και σήμερα ερωτευμένη στο φουλ. Όλα αυτά πριν κλείσει τα 30. Η Μάρα Δαρμουσλή εξηγεί πώς καταφέρνει να βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά.

Συνέντευξη στη Σοφία Τουντούρη 

Κυριακή πρωί. Τόσο πρωί που ακόμη οι καφετέριες της παραλίας δεν έχουν γεμίσει. Απολαμβάνουμε τη θέα του Θερμαϊκού από το μπαλκόνι του στούντιο όπου γίνεται η φωτογράφιση και ετοιμαζόμαστε για τη συνέντευξη. «Σου λείπει η Θεσσαλονίκη;» τη ρωτάω. «Είναι σαν να μου λείπει ένα κομμάτι του παρελθόντος. Να κάθομαι να σκέφτομαι κάτι που μου λείπει και δεν μπορεί να γυρίσει πίσω; Νεκροφιλία λέγεται αυτό». Και ενώ ήμουν βέβαιη για την κλισέ απάντηση μίας Θεσσαλονικιάς που άφησε την πόλη της για να κάνει καριέρα στην Αθήνα, με εκπλήσσει. Συνειδητοποιώ πως απέναντί μου έχω έναν πολύ έξυπνο άνθρωπο με χιούμορ που σιχαίνεται τα τσιτάτα και τις κλισέ απαντήσεις.
Της το λέω. «Σιχαίνομαι τον εαυτό μου όταν μιλάω με τσιτάτα» απαντάει και η κουβέντα μας αρχίζει με ένα...τσιτάτο. (και πάλι η απάντηση με αποστομώνει).

Ήσουν η «ωραία του σχολείου»;
Χθες το βράδυ έβλεπα παιδικές φωτογραφίες και έβλεπα πόσο άσχημη ήμουν, αλλά είχα κάτι το ιδιαίτερο. Παρόλο που είχα γυαλιά, ένα πολύ άσχημο κούρεμα κάτι ήξερε ο φωτογράφος και μου έδωσε εμένα το μπουκέτο στη φωτογράφιση του σχολείου. Δεν είχα καθόλου επιτυχίες στα αγόρια, του κλώτσου και του μπάτσου με είχαν.

Εγώ βλέπω μία γυναίκα με φυσική ομορφιά.
Τι είναι φυσική ομορφιά; Τα πάντα είναι υπό ερώτηση και αμφισβητούμενα. Σε κάποια άλλη εποχή όμορφη γυναίκα ήταν μία γυναίκα που ήταν ζουμερή με καμπύλες, εκείνη την εποχή αν πήγαινα εγώ και περπατούσα στον δρόμο θα ήμουν δακτυλοδεικτούμενη έως και καχεκτική. Δεν υπάρχει αντικειμενικά ωραία γυναίκα. Έχει να κάνει με τη στιγμή της.

Και το μόντελινγκ πώς προέκυψε;
Στο δρόμο με ψάρεψαν, παραξενεύτηκα και πήγα από περιέργεια. Η πρώτη μου δουλειά ήταν επίδειξη μόδας και ήταν ό,τι πιο δύσκολο γιατί το φοβόμουν πολύ. Θυμάμαι, θα έβγαζα 40.000 δραχμές σε μία βραδιά όταν εκείνη την περίοδο θα δούλευα ένα μήνα σε κατασκήνωση και θα έπαιρνα 50.000 δραχμές. Το δέλεαρ ήταν αρχικά οικονομικό. Κάνοντας όμως την πρώτη φωτογράφιση άρχισε να μ' αρέσει.

Υπήρξε κάποιος μέντορας;
Υπήρξαν άνθρωποι που με προφύλαξαν για να μην κάνω λάθη πάνω στην άγνοια και τον πανικό μου. Ο Σπύρος ο Δερβενακιώτης με βοήθησε που ήταν ο μόνος ατζέντης στην Ελλάδα, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους, που με αποθάρρυνε, με προφύλαξε από το να κάνω φωτογραφίσεις που μόνο καλλιτεχνικές δεν ήταν.

Δεν έχεις κάνει ποτέ γυμνή φωτογράφιση;
Έχω κάνει μία φορά στη ζωή μου. Μία μόνο. Και ήταν η πρώτη και η τελευταία η οποία ήταν total φόρα παρτίδα, αλλά στο απόλυτα απλό του, στο ασπρόμαυρό του που ήταν και το τελευταίο δοκιμαστικό που έκανε ο Helmut Newton. Μετά πέθανε. Δεν πρόλαβε ποτέ να κάνει το project. Δεν έχω νιώσει ποτέ πιο άνετα με τον εαυτό μου.

Θα ξαναέκανες;
Όχι, δεν ξέρω. Είναι πολύ σχετικό αυτό. Έτυχε εκείνη τη στιγμή να είναι όλα εντάξει. Ήταν το σωστό timing. Βλέπω θέατρο και βλέπω γυμνό που με ενοχλεί. Και βλέπω γυμνό που δεν με ενοχλεί. Και νιώθω ότι εγώ είμαι τελικά πιο γυμνή παρόλο που φοράω ένα ακριβό τζιν.

Το μόντελινγκ έχει ημερομηνία λήξης. Έχεις σκεφτεί το μετά;
Επάγγελμα θεωρείται κάτι το οποίο κάνεις και πληρώνεσαι για αυτό; Γιατί στις μέρες μας κάτι τέτοιο καταντάει αστείο. Με ό,τι κι αν ασχολείσαι. Τελικά είμαστε επαγγελματίες χομπίστες. Ή έτσι θέλουν να μας βλέπουν. Με τα νέα μέτρα δεν ξέρεις πότε θα λήξει και αυτό το επάγγελμα. Από κει και πέρα απασχολούμαι και με άλλα πράγματα εκτός του μόντελινγκ.

Το Next top model το παρακολουθείς;
Ναι. Η πιο ωραία στιγμή ήταν όταν τα πήγαν τα κορίτσια σε ένα κέντρο ομορφιάς και τους ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν αποτρίχωση μπικίνι. Όλες χτυπούσαν παλαμάκια εκτός από μία που δεν χειροκροτούσε γιατί ήταν η μόνη που κατάλαβε τι τους είπαν. Αυτό είναι το ριάλιτι.

Ποια προσόντα πρέπει να έχει μία γυναίκα για να γίνει μοντέλο;
Το επάγγελμα του μοντέλου είναι ένα τεχνικό επάγγελμα το οποίο ανταποκρίνεται σε κάποιες επιταγές που ανταποκρίνονται σε εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο. Ζητάνε τα πάντα και τίποτα. Το ωραία γυναίκα και επαγγελματίας μοντέλο είναι ουρανός και θάλασσα. Είναι και τα δύο μπλε αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα. Καμία σχέση.

Έπασχες από βουλιμία σε πολύ νεαρή ηλικία. Ήταν επακόλουθο της δουλειάς σου;
Στην καθημερινότητά μου ήμουν μια χαρά. Έτρωγα τα πάντα. Είχα μία νορμάλ ζωή. Όμως, έχω μια μανία να είμαι τελειομανής. Έτσι από τη στιγμή που πήρα μια απόφαση να ασχοληθώ με το μόντελινγκ, ήθελα να νιώθω ότι έχω προσφέρει παραπάνω από τα μέγιστα γι' αυτό το χώρο για να νιώθω καλυμμένη ψυχολογικά από πλευράς μου. Σ' αυτό τον τομέα έκανα λάθος και καθόλου επαγγελματικά δεν το είδα και δεν κατάλαβα τη σοβαρότητα της κατάστασης και μετά ήταν πολύ αργά. Νόμιζα ότι είχα τον έλεγχο, δεν τον είχα, τον έχασα. Στην ηλικία των 17 ετών ήμουν 1,74 και 47 κιλά. Καθόλου αποδοτικό για την καθημερινότητά μου. Βέβαια, δεν χρειάστηκε να νοσηλευτώ. Έτρωγα τον εαυτό μου με διάφορους τρόπους. Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση στα 47 κιλά που θεωρείται μία πάθηση για κάποιον που είναι παχύσαρκος είναι αστείο.

Δεν σε συμβούλευσε τότε κάποιος ότι κάτι πρέπει να κάνεις γιατί χάνεις τον έλεγχο;
Ο πελάτης, το γραφείο μου, ο φωτογράφος βλέπουν αυτό που βλέπουν. Γι' αυτούς ήμουν εντάξει σαν εικόνα. Αλλά δεν ήξεραν τι προηγήθηκε για να φτάσω σ' αυτή την εικόνα.

Και πώς βγαίνεις απ' όλο αυτό; Ξυπνάς μία μέρα και λες θα πάρω τη ζωή στα χέρια μου;
Ποιος σου είπε ότι βγήκα απ' όλο αυτό; Μέτρο χρειάζεται. Θέλει ισορροπία.

Τώρα όμως ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις...
Τώρα ξέρω ότι αν θέλω να παίξω με το γιο μου μπάλα χωρίς να έχω λιποθυμικές τάσεις, να παίξω και βόλεϊ και τένις, να είμαι με τον σύντροφό μου και να κάνω έρωτα και να περάσω πάρα πολύ ωραία χωρίς να σκέφτομαι τι θα φάω μετά, πρέπει να προσέχω τον εαυτό μου. Και σίγουρα όλα αυτά τα εκτιμώ πολύ περισσότερο.

Όλο αυτό ξεκινάει από την ανάγκη μας να αρέσουμε;
Είναι πολύ βαθύ γι αυτό και υπάρχουν τόσες ιατρικές ειδικότητες που το εξετάζουν. Το θεωρώ τουλάχιστον αφελές και επικίνδυνο στο να το γενικεύουμε στο ότι απλά τα κορίτσια θέλουν να αρέσουν. Προσπαθούμε να επιβιώσουμε και δυστυχώς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο.

Εσένα σ' αρέσει ο εαυτός σου;
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη βρίσκει πάντα ένα περιθώριο βελτίωσης. Αυτό λένε οι ψυχολόγοι και νομίζω ότι ούτε σ' αυτό το θέμα αποτελώ εξαίρεση.

Πού βρίσκεις περιθώρια βελτίωσης;
Κάθε μέρα κι αλλού. Ανάλογα με τη διάθεση, το γεωγραφικό μήκος και πλάτος...Το πιο βασικό που κάνω για τον εαυτό μου είναι το ότι φέρω ένα σώμα που είναι το «λεωφορείο», ο «ναός»-ανάλογα με τη φιλοσοφία του καθενός- του τι ακριβώς είμαι για το διάστημα που είμαι σ' αυτόν τον κόσμο. Από κει και πέρα θέλω αυτό να είναι όσο πιο αποδοτικό γίνεται.

Ο γιος σου, ο Άγγελος, ήρθε στη ζωή σου σε νεαρή ηλικία.
Αυτό είναι σχετικό και μόνο στατιστικό.

Στα 23 ένιωθες έτοιμη να μεγαλώσεις ένα παιδί;
Δεν πήγα σε τράπεζα σπέρματος να το ζητήσω. Προέκυψε και σαφέστατα και άλλαξε τη ζωή μου.

Καλείσαι στα 23 σου να μεγαλώσεις ένα παιδί. Αυτό συνεπάγεται δυσκολίες.
Ποτέ δεν είσαι αρκετά ώριμος. Πάντα θα έχεις τύψεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Μία άλφα οικονομική άνεση για να φέρω ένα παιδί στον κόσμο υπήρχε. Εντάξει, δεν θέλω να το έχω ντυμένο πατόκορφα με φίρμες και ούτε χρειάζεται να πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο. Από κει και πέρα εφόσον οι ιατρικές εξετάσεις έδειχναν ότι μεγαλώνει υγιές και εύρωστο, απλά το συνέχισα. Το πάλεψα και το παλεύω ακόμα για να γίνει ένας σωστός άνθρωπος.

Σου λείπει ο γιος σου;
Και μαζί όταν είμαστε μου λείπει.

Είσαι αυστηρή μαζί του;
Είμαι πολύ αυστηρή μαζί του γιατί είμαι και πολύ αυστηρή γενικά. Ώρες ώρες αυτοσφαλιαρίζομαι ότι πρέπει να ηρεμήσω λιγάκι.

Υπάρχει κάτι που λείπει από τη ζωή σου;
Ναι, άμα τα είχα όλα θα αυτοκτονούσα από βαρεμάρα.

Τι απαντάς σ' αυτούς που θεωρούν ότι τα μοντέλα είναι απλά όμορφες γυναίκες χωρίς μυαλό;
Έχουν απόλυτο δίκιο.

Δηλαδή τα μοντέλα είναι μόνο εικόνα; Δεν σε αδικεί αυτό;
Απλά κανείς δεν ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω. Πραγματικά λυπήθηκα τον εαυτό μου όταν βρέθηκα πολλές φορές, νεότερη, στη θέση να προσπαθώ να αποδείξω τι είμαι. Όποιον ενδιαφέρει ας ψάξει να το βρει.

Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;
Πρωταγωνιστικό.

Είσαι ερωτευμένη τώρα;
Κάργα!

Σε φλερτάρουν οι άντρες;
Περνάει ακόμη η μπογιά μου. Τώρα που γέρασα λιγάκι με φλερτάρουν πιο πολύ. Ως ζωντοχήρα με παιδί έχουν μεγαλώσει οι μετοχές μου. Δοκιμασμένη, εύκαρπη...

Πώς είναι η ζωή σου μετά το διαζύγιο;
Η ζωή που δεν έζησα. Η Ανάσταση.

Το παιδί;
Το εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Ξέρεις κανένα παιδί που δεν καταλαβαίνει; Το παιδί καταλαβαίνει τόσο λεπτές αποχρώσεις...Το τι ατάκες έχει πετάξει, δεν υπάρχει. Μας έχει στείλει.

Μέχρι που έχεις φτάσει για έναν έρωτα;
(σκέφτεται).

Μέχρι τον γάμο. (λέει ο φίλος της που είναι μαζί μας)
Όχι, οι παραδόσεις μας με οδήγησαν εκεί.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο υποτιμητικό από το να είσαι ερωτευμένος. (λέει ο Στέφανος ενώ φτιάχνει τις τελευταίες λεπτομέρειες για να γίνει τέλεια η λήψη)

Λοιπόν; (επιστρέφω στην ερώτηση)
Αν πέσεις στα πατώματα για έναν έρωτα και το συνειδητοποιείς σημαίνει ότι παύεις να είσαι ερωτευμένος. Ξέρετε τι είναι οι ερωτευμένοι; Απατεώνες που αγαπήθηκαν.

Θα σκεφτόσουν ένα δεύτερο γάμο;
Ο πρώτος μου γάμος ήταν μία θαυμάσια πρόβα. Έχω την Αφροδίτη στην Παρθένο και λένε ότι ένας γάμος δεν είναι ποτέ αρκετός.

Θα σε οδηγήσει ο έρωτας στον γάμο ή απλά η ανάγκη για οικογένεια;
Όπως έγινε την πρώτη φορά έτσι θα γίνει και τη δεύτερη. Ξαφνικά. Τέλος οι κάμερες και οι φωτογραφίες. Αυτή τη φορά θα είναι για πάρτη μου.

Παίζει ρόλο το εισόδημα για σένα;
Το δικό μου; Μεγάλο.

Του συντρόφου σου;
Δεν με απασχολεί. Είναι δικό του πρόβλημα.

Αδερφάκι στον Άγγελο;
Πήρα σκυλάκι.

Αδερφάκι;
Θα δούμε...Δεν έχω αυτή τη στιγμή πάντως.

Όση ώρα συζητάμε μου δίνεις την εντύπωση ότι θέλεις να τα παρατήσεις όλα, να βγεις έξω, να φωνάξεις και να πας κόντρα σε όλα. Είναι έτσι;
Έτσι είναι αλλά το να βγω και να φωνάξω είναι σαν να μονολογώ. Δεν έχει νόημα.

Μέχρι τα 30 τι θέλεις να έχεις καταφέρει;
Το ότι η γυναίκα μετά τα 30 πρέπει να πάει για απόσυρση, όλοι το λένε. Οι εταιρίες τροφίμων, καλλυντικών, οι πλαστικοί χειρουργοί...Η γυναίκα στα 60 έχει φύγει εκτός τροχιάς. Επειδή εγώ δεν έχω φτάσει ακόμη στα 30 νιώθω ότι μπορώ να κάνω πολλά πράγματα πολύ καλύτερα. 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ADORE - ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010 

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Η φήμη του Λεονάρντο ντα Βίντσι δεν σταματά στη «Μόνα Λίζα» και τον «Μυστικό Δείπνο», αφού στα 67  χρόνια ζωής του εμπνεύστηκε, μελέτησε και σχεδίασε εφευρέσεις που έγιναν γωστές σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή την πτυχή του Ντα Βίντσι θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν οι Θεσσαλονικείς, αφού η εντυπωσιακή έκθεση «Leonardo da Vinci, εφευρέτης και επιστήμονας» θα φιλοξενείται στη συμπρωτεύουσα για τέσσερις μήνες.

της Σοφίας Τουντούρη
Χειροποίητες ρεπλίκες 25 μηχανών του μεγαλοφυούς επιστήμονα και καλλιτέχνη, 118 «ομοιοτυπικά» αντίγραφα σχεδίων, σημειώσεων, σκαριφημάτων, επιστολών και μελετών και 8.000 ηλεκτρονικές εικόνες θα παρουσιάζονται στο χώρο τέχνης και πολιτισμού του Μύλου από τις 05/02 μέχρι τις 05/06, στην έκθεση που μέχρι σήμερα έχουν επισκεφθεί περισσότεροι από 5.000.000 άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο.

«Ξενάγηση» στην έκθεση
Τα 118 «ομοιοτυπικά» αντίγραφα που παρουσιάζονται έχουν δημιουργηθεί υπό την επίβλεψη της Ακαδημίας Da Vinci με σκοπό να αντικαθιστούν τα εξαιρετικά φωτοευαίσθητα πρωτότυπα. Αυτό που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι ο τρόπος αναπαραγωγής, αφού διατηρεί την ακριβή εικόνα των πρωτοτύπων και την υψηλή καλλιτεχνική τους αξία. Οι σελίδες από τα σημειωματάρια και τα φύλλα σημειώσεων έχουν αναπαραχθεί στο πρωτότυπο μέγεθος με μια διαδικασία που μεταφέρει σε χειροποίητο χαρτί ειδικών προδιαγραφών τα περιγράμματα και τα πλαίσια των σχεδίων, ενώ στη συνέχεια έγινε επιχρωματισμός στο χέρι με τη χρήση ειδικών χρωμάτων.
Οι 25 κατασκευές καλύπτουν μεγάλο φάσμα της επιστημονικής μελέτης του Ντα Βίντσι και αποκαλύπτουν την εικόνα που είχε ο ίδιος για τον κόσμο, τον οποίο απεικόνιζε ως μια τεράστια μηχανή που την οδηγούν οι μηχανισμοί της ανθρώπινης νόησης. Οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα όχι μόνο να περιεργαστούν τις κατασκευές, αλλά και να πειραματιστούν μαζί τους, κατανοώντας πλήρως τι οδήγησε τον επιστήμονα να τις κατασκευάσει. Για κάθε κατασκευή και κάθε τμήμα μηχανής οι εκπρόσωποι του Ινστιτούτου Πολιτιστικών Ανταλλαγών, που εμπνεύστηκε την έκθεση, αναζήτησαν ειδικευμένους τεχνίτες που, σε συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες, προχώρησαν στη χειροποίητη ανακατασκευή τους με βάση τα πρωτότυπα σχέδια.
Το πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό συμπληρώνει απόλυτα τα σχέδια και τα μοντέλα, δίνοντας τις απαντήσεις στα ερωτήματα που γεννιούνται σε κάθε επισκέπτη.
Παράλληλα, λειτουργούν έξι διαφορετικά διαδραστικά προγράμματα σε δώδεκα οθόνες αφής που παρουσιάζουν την περίοδο της Αναγέννησης, εκθέτοντας την οικονομική, την εμπορική, την κοινωνική και την πολιτιστική ζωή, αλλά και το επιστημονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκε και έδρασε ο Ντα Βίντσι. Πρόκειται για μια σύγχρονη παρουσίαση, που, πέρα από τον εντυπωσιακό αριθμό των 8.000 εικόνων που χρησιμοποιούνται, συμπληρώνεται με κατανοητά και επιστημονικά τεκμηριωμένα κείμενα. 

Η διοργάνωση
Η έκθεση ταξιδεύει από το 1997 σε όλο τον κόσμο και έχει αποτελέσει την κεντρική εναρκτήρια εκδήλωση σε δύο πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης, τη Γένοβα και την Πάτρα, ενώ ο Δήμος της Σόφιας την επέλεξε για να γιορτάσει την ένταξη της Βουλγαρίας στην Ε.Ε. Την έκθεση έχουν επισκεφθεί εκατομμύρια άνθρωποι σε τρεις ηπείρους. Εμπνευστής της είναι το Ινστιτούτο Πολιτιστικών Ανταλλαγών, που εδρεύει στο Τύμπιγκεν της Γερμανίας.

ΤΟ FACEBOOK ΤΟΥ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ
Ο καλλιτέχνης
Με φήμη εδραιωμένη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, αναγνωρίζεται ως «οικουμενική διάνοια» από ολόκληρη την ανθρωπότητα. Γεννημένος στις 15 Απριλίου του 1452 στο μικρό χωριό Βίντσι, 50 χιλιόμετρα δυτικά της Φλωρεντίας, ήταν καρπός του έρωτα του Πιέρο ντα Βίντσι και της Κατερίνας, ζευγάρι που ποτέ δεν έγινε νόμιμο λόγω ταξικής διαφοράς. Ο Ντα Βίντσι μεγάλωσε με τον πατέρα του και από πολύ νεαρή ηλικία έδειξε τα πρώτα δείγματα της υψηλής νοημοσύνης του. Τα πρώτα του έργα φιλοτεχνήθηκαν την περίοδο που ήταν μαθητευόμενος του Φλωρεντινού ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερόκιο. Η πρώτη ανεξάρτητη δημιουργία του ήταν η «Παναγία με το γαρίφαλο» που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην Παλαιά Πινακοθήκη του Μονάχου. Ήδη από το 1470 καθιερώθηκε ως σημαντικός ζωγράφος που δεχόταν μεγάλες παραγγελίες. Την περίοδο 1487-1490 έγινε μέλος της αυλής του ηγεμόνα του Μιλάνου, όπου καθιερώθηκε ως προσωπογράφος, ενώ ανέλαβε και το περίφημο έργο «Μυστικός Δείπνος», που μαζί με τη «Μόνα Λίζα» (1503-1506) απογείωσαν τη φήμη του. Το Σεπτέμβριο του 1513 ταξίδεψε στην παπική αυλή, όπου επινόησε τη μέθοδο του σφουμάτο (sfumato), απλώνοντας διαδοχικές στρώσεις από ημιδιαφανές βερνίκι και δημιουργώντας έτσι ένα ευρύ φάσμα από σκιάσεις. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της τεχνικής αποτελεί ο πίνακας του «Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή». Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Λεονάρντο αντιμετώπισε προβλήματα υγείας που περιόρισαν την καλλιτεχνική του παραγωγή.

Ο επιστήμονας
Εκτός από τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα, οι εφευρέσεις και το επιστημονικό έργο που άφησε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι είναι πλούσιο και ποικίλλει. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1480 σώζονται σχέδιά του όχι μόνο για στρατιωτικό εξοπλισμό αλλά και για ιπτάμενες μηχανές, γεγονός που αποδεικνύει ότι είχε γνώσεις αεροδυναμικής, τις οποίες, βέβαια, απέκτησε μελετώντας το πέταγμα των πουλιών. Τα σχέδια και οι εφευρέσεις του ξεπερνούσαν συχνά κατά πολύ τις τεχνικές δυνατότητες της εποχής. Μελετούσε, επίσης, την ανθρώπινη ανατομία, συγκρίνοντας τις «θεωρίες» του με τη μοναδική σωζόμενη σχετική θεωρία την εποχή εκείνη, τον «Άνθρωπο του Βιτρούβιου». Αν και η γνώση των ανθρώπινων διαστάσεων και αναλογιών ήταν δεδομένη για πολλούς από τους καλλιτέχνες του 15ου αιώνα, ο Ντα Βίντσι ήταν ο μοναδικός που επιχείρησε τόσο λεπτομερείς μελέτες.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FREE SUNDAY ΣΤΙΣ 5/2/2011