Σε μία συνέντευξη Mπεν Xουρ –όπως τη χαρακτήρισε η ίδια λόγω της μεγάλης διάρκειάς της-, η Ευγενία Καραγιαννίδου, όπως είναι το πατρικό της, μοιράζεται μαζί μας μικρές, καθημερινές, αληθινές ιστορίες της ζωής της.
Συνέντευξη στη Σοφία Τουντούρη
Τη συναντώ στο λόμπι του ξενοδοχείου που διαμένει. Φορώντας το τζιν της, ένα t shirt και μπαλαρίνες μοιάζει ακόμη νεότερη απ' ότι είναι. Δεν μου θυμίζει σε τίποτα την εικόνα της στημένης και συντηρητικής φυσιογνωμίας που κάποιοι προσπαθούν να της προσάψουν. Αντίθετα, η Ευγενία Μανωλίδου είναι πολύ φιλική, άνετη και διαθέτει φυσική ομορφιά . Με καλωσορίζει με χαμόγελο και χωρίς να θέσει τους όρους -που πολλοί “τηλεοπτικοί αστέρες” θέτουν πριν από κάθε συνέντευξη- δηλώνει έτοιμη να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα της κάνω. “Δεν φοβάμαι τίποτα, μπορώ να σου πω τα πάντα” μου λέει και είμαστε έτοιμες να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας.
Η ενασχόληση με την τηλεόραση ήταν στόχος, όνειρο ζωής ή απλώς προέκυψε;
Απλά προέκυψε. Δεν επεδίωξα ποτέ να ασχοληθώ με τα τηλεοπτικά. Εμφανίστηκαν πολύ ξαφνικά στη ζωή μου και πάντα έχω στο μυαλό μου ότι όσο ξαφνικά εμφανίστηκαν το ίδιο ξαφνικά μπορούν και να εξαφανιστούν. Εμένα οι προτεραιότητές μου ήταν τελείως διαφορετικές, αλλά καμιά φορά η ζωή τα φέρνει αλλιώς. Και γιατί να μην κάνουμε και πράγματα τα οποία δεν ήταν από την αρχή προδιαγεγραμμένα στο μυαλό μας; Έτσι κι αλλιώς είχα τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειάς μου. Δεν θα έκανα ποτέ κάτι στο οποίο δεν θα ήταν κι αυτοί σύμφωνοι.
Το κάνετε για βιοποριστικούς λόγους ή η δημοσιότητα είναι τελικά γλυκιά και σας αρέσει και θέλετε να παραμείνετε στην τηλεόραση;
Καταρχήν κανένας δεν κάνει τηλεόραση επειδή το θέλει ή επειδή η δημοσιότητα είναι γλυκιά. Πρέπει να σε θέλουν για να το κάνεις. Κανένας Έλληνας επιχειρηματίας δεν βγάζει από τον τραπεζικό του λογαριασμό χρήματα για να στα δώσει εάν δεν πιστεύει σε σένα. Μεταξύ μας, είναι τελείως αφελές να πιστεύουμε ότι η τηλεόραση γίνεται επειδή το θέλουμε εμείς. Η τηλεόραση γίνεται επειδή το θέλουν κάποιοι άλλοι και εμείς συμμετέχουμε σ' αυτό. Βεβαίως, εγώ ζω και περνάω την καθημερινότητά μου και συντηρώ μεγάλο μέρος της οικογενειακής μας ζωής από τα χρήματα που βγάζω είτε από την τηλεόραση είτε από τη μουσική. Δεν είμαι από πλούσια οικογένεια, δεν έχω πλούσιο σύζυγο και προσπαθούμε και οι δύο να ζούμε όσο γίνεται πιο αξιοπρεπώς με τα χρήματα που βγάζουμε.
Μέχρι πού φτάνει η φιλοδοξία σας;
Δεν είμαι φιλόδοξη με την κακή έννοια. Θέλω να απολαμβάνω τους καρπούς των κόπων μου. Μέχρι εκεί. Ποτέ δεν θα κάνω κάτι το οποίο θα βλάψει κάποιον άνθρωπο προκειμένου εγώ να πετύχω.
Νιώθετε ότι είστε έξω από τα νερά σας στην τηλεόραση;
Πολύ. Όχι εξαιτίας της συναναστροφής μου με άλλους ανθρώπους αλλά εξαιτίας της ενασχόλησής μου με ένα χώρο στον οποίο δεν πίστευα ότι θα ήμουν. Είναι μία περιπέτεια που ήρθε ξαφνικά και κάποια στιγμή θα τελειώσει.
Έχετε δεχθεί κατά καιρούς σκληρή κριτική στα τηλεοπτικά παράθυρα των εκπομπών; Γιατί συμβαίνει τόσο έντονα αυτό με εσάς;
Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί βγαίνουν από το πουθενά και με βρίζουν. Αυτό πρέπει κάποιος να μου το εξηγήσει κάποια στιγμή. Νομίζω ότι είμαι εύκολος στόχος, μπορεί ο καθένας να λέει το μακρύ του και το κοντό του επειδή εγώ δεν απαντάω ποτέ. Εγώ απλά έχω ζωή.
Είναι ψυχοφθόρο αυτό για εσάς;
Ναι στην αρχή ήταν. Νόμιζα ότι όλο αυτό θα επηρεάζει τη ζωή μου, τους πρώτους δύο μήνες κόντεψα να αρρωστήσω γιατί για μένα ήταν ακατανόητο το πώς μερικοί άνθρωποι βγαίνουν στην τηλεόραση και με βρίζουν. Κατάλαβα ότι δεν έχει κανένα νόημα αυτό το πράγμα να το παίρνεις στα σοβαρά.
Χτυπήματα κάτω από τη ζώνη έχετε δεχτεί;
Ναι αλλά όσοι με έχουν χτυπήσει κάτω από τη ζώνη το έχουν πληρώσει, όχι από εμένα αλλά το έχουν πληρώσει.
Από άντρες ή από γυναίκες περισσότερο;
Τα περισσότερα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη τα έχω δεχτεί από άντρες, οι γυναίκες ήταν πάντα πιο ειλικρινείς μαζί μου. Οι γυναίκες δεν με φοβούνται εμένα γιατί δεν θα προκαλέσω, έχω άντρα, παιδιά... Εμείς οι γυναίκες πάντα σκεφτόμαστε την αντίζηλο. Οπότε από τη στιγμή που οι γυναίκες δεν έχουν να φοβούνται κάτι τέτοιο προς εμένα είναι όλα εντάξει. Έχω νιώσει ανταγωνισμό αλλά θεμιτό. Από τους άντρες έχω δεχτεί αθέμιτο ανταγωνισμό και αυτό είναι κάτι που με εξοργίζει. Θεωρώ μικροπρεπές ένας άντρας να συμπεριφέρεται γυναικουλίστικα.
Έχετε μετανιώσει για κάποια επιλογή σας;
Όχι. Κάνω μία πολύ ενδιαφέρουσα ζωή. Έχει έντονη καθημερινότητα, έντονους ρυθμούς, έκανα παιδιά από πάρα πολύ μικρή και ξεκίνησα τη μουσική μου σταδιοδρομία σε ένα χώρο καθαρά ανδροκρατούμενο σε πολύ μικρή ηλικία. Όλα αυτά έχουν προσθέσει στη ζωή μου πολλές εμπειρίες, πολλές γνώσεις και πολύ μεγάλη θέληση για να βιώσω ακόμη περισσότερα. Δεν έχω κάνει κάτι το οποίο να έχω μετανιώσει γιατί απλούστατα πάντα ρίσκαρα στη ζωή μου. Κεντράρω και φεύγω επειδή το θέλω. Βάζω υψηλούς στόχους κι αυτό είναι μέρος της μαγείας της ζωής. Οτιδήποτε έχω κάνει είτε στη μουσική είτε στην τηλεόραση το έχω πετύχει πολύ μόνη μου και είμαι πολύ περήφανη γι' αυτό.
Δεν μετανιώσατε ούτε όταν στα 19 ακολουθήσατε τον έρωτα έως την Αμερική;
Ήταν για καλό. Γιατί παρόλο που εγώ απλά έφυγα, ήρθε στη ζωή μου η μουσική. Μέχρι τότε δεν υπήρχε ούτε καν η ιδέα. Σπούδασα, δούλεψα, βρήκα τον εαυτό μου, έκανα δύο παιδιά και έζησα με έναν άνθρωπο με τον οποίο ταιριάξαμε πάρα πολύ πνευματικά. Κι ακόμα με συμβουλεύει και ακόμη είναι κοντά μου.
Έχετε δηλαδή καλή σχέση με τον πρώην σύζυγό σας;
Ναι, μα ακόμη τον χρειάζομαι για πράγματα τα οποία μπορώ μόνο σε εκείνον να μιλήσω και τα οποία έχουν να κάνουν με την τέχνη.
Τις δυσκολίες αντιμετωπίσατε ως μητέρα σε τόσο νεαρή ηλικία; Είχατε κάποια στήριξη;
Ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Πολλές φορές διάβαζα στο πάρκο με τον γιο μου στο καρότσι για να μην είμαι στο σπίτι και τρελαίνομαι. Είχα ανθρώπους που κατά καιρούς με βοηθούσαν αλλά επειδή δεν είχα εμπιστοσύνη σε κανέναν προσπαθούσα να είμαι με τα παιδιά ή εγώ ή ο άντρας μου. Είχα πολύ άγχος μη μου πειράξει κανένας το μωρό πριν ξεκινήσει να μιλάει. Μετά ήρθε το δεύτερο παιδί πάρα πολύ γρήγορα, ευτυχώς ήρθε στον τέταρτο χρόνο των σπουδών μου οπότε τελειώνοντας μπόρεσα και να φύγω. Στην Ελλάδα, είχαμε περισσότερους ανθρώπους να μας βοηθήσουν. Όλα αυτά τα χρόνια υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν έκανα καθόλου γιατί εγώ κοίταζα πώς θα είμαι κοντά στη μουσική και κοντά στα παιδιά μου. Αυτομάτως αυτό θα πει ότι απέκλεισα κάποιες άλλες δραστηριότητες στη ζωή μου οι οποίες δεν μου λείπουν γιατί δεν ξέρω πώς είναι. Δηλαδή αν με ρωτήσεις αν μου λείπει να φύγω με φίλους μου διακοπές σε ένα νησί για ένα μήνα; θα σου πω όχι γιατί δεν ξέρω πώς είναι.
Η οικογένειά σας ήταν κοντά σας στην απόφαση να φύγετε από το σπίτι σε τόσο μικρή ηλικία, να παντρευτείτε, να ζήσετε στην Αμερική και να ασχοληθείτε με τη μουσική;
Όχι πάντα. Καταρχήν ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν 14 ετών. Η μητέρα μου ήταν πολύ κοντά και σε μένα και στον αδερφό μου. Όμως επειδή φοβόταν προσπαθούσε να μας έχει πολύ κοντά της. Ήταν πολύ αντίθετη στο να παντρευτώ, ήταν πολύ αντίθετη στο να φύγω και ήταν πολύ αντίθετη στο να σπουδάσω μουσική. Ήταν σε όλα αντίθετη κι εγώ που μέχρι τότε σπανίως έφερνα αντίρρηση για το παραμικρό και υπάκουα πάντα τη μητέρα μου ξαφνικά τα απέρριψα όλα. Βέβαια, δεν τα απέρριψα για να της πάω κόντρα ούτε για να πετύχω κάτι άλλο. Ήθελα να το κάνω και το έκανα. Γι' αυτό πιστεύω ότι όλα μου βγήκαν σε καλό γιατί δεν είχα δεύτερες σκέψεις. Στη συνέχεια βέβαια όταν είδα ότι όλο αυτό το πράγμα δεν έχει επιστροφή βεβαίως ήρθε κοντά μου.
Με τον Άδωνι Γεωργιάδη πώς γνωριστήκατε;
Το 2001 γνωριστήκαμε από το 2002 είμαστε μαζί, κοντεύουμε δέκα χρόνια! Εγώ πήγα στο γραφείο του γιατί ήθελα να με βοηθήσει να περάσω έναν δίσκο μου στα βιβλιοπωλεία. Εγώ έγραφα μουσική εμπνευσμένη από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και πίστευα ότι ο δίσκος μου θα έχει μεγαλύτερη τύχη στα βιβλιοπωλεία παρά στα δισκοπωλεία. Πραγματικά είχαμε μεγάλη επιτυχία και έτσι συνεχίσαμε τη συνεργασία. Η κοινή μας αγάπη για τον ελληνικό πολιτισμό ήταν που μας έφερε κοντά και από εκεί και πέρα όλα τα υπόλοιπα προέκυψαν πολύ αυθόρμητα.
Θυμάστε το πρώτο ραντεβού;
Όλα τα θυμάμαι. Είχε πολύ πλάκα το πρώτο μας ραντεβού. Ένα βράδυ όταν πια είχαμε χωρίσει και οι δύο με πήρε τηλέφωνο και μου πρότεινε να βγούμε έξω να φάμε. Ήταν σε ένα εστιατόριο στο Κεφαλάρι. Βγήκαμε και αρχίσαμε να μιλάμε για τους Ορφικούς Ύμνους, για την Ιστορία, για την ποίηση. Άμα ακούσεις τον Άδωνι να μιλάει γι 'αυτά δεν μιλάει σαν ακαδημαϊκός, μιλάει σαν να τα έχει ζήσει. Του έλεγα κι εγώ για τη μουσική των σφαιρών σύμφωνα με τον Πυθαγόρα, μου έλεγε αυτός για τους πολιτικούς της αρχαίας Ελλάδας. Λέγαμε τέτοια. Κάποια στιγμή τον ρώτησα θυμάμαι “πόσο χρονών είσαι;”. Εγώ τότε ήμουν 27 και ο Άδωνις μου μου φαινόταν πάρα πολύ μεγάλος ενώ ήταν μόνο 30. Τον ρώτησα γιατί φέρεται και ντύνεσαι τόσο μεγαλίστικα κι άρχισα σιγά σιγά να τον φέρνω πιο κοντά στην ηλικία του.
Ποιος ζηλεύει περισσότερο;
Εγώ. Ζηλεύω τρομερά και επειδή ξέρει ότι ζηλεύω πάρα πολύ δεν με προκαλεί. Βέβαια κι εγώ δεν ψάχνω. Είμαι πάρα πολύ ξεκάθαρη του έχω πει ότι άμα βρω κάτι, τέρμα.
Στο σπίτι ποιος παίρνει τις αποφάσεις;
Αναγκαστικά εγώ γιατί εκείνος λείπει πάρα πολλές ώρες γιατί εγώ καλούμαι να φροντίσω το σπίτι και τις ανάγκες όλων μας.
Σκέψεις για ένα ακόμη παιδί με τον Άδωνι Γεωργιάδη έχετε;
Η αλήθεια είναι ότι χρόνος υπάρχει, ειδικά αν έχεις κάνει τρία παιδιά, το τέταρτο μπορεί να έρθει όποτε σχεδόν θέλεις. Ο Άδωνις θέλει ένα ακόμη μωρό πάρα πολύ και του αξίζει να έχει ένα ακόμη παιδί γιατί είναι πάρα πολύ καλός μπαμπάς. Το θέμα είναι πόσο θα αντέξω εγώ. Το έχουμε προσδιορίσει σε δύο περίπου χρόνια.
Η δική σας δημοσιότητα πιστεύετε ότι έχει επηρεάσει θετικά ή αρνητικά την πολιτική καριέρα του συζύγου σας;
Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω γιατί ο Άδωνις από μόνος του είναι πολύ ενεργός. Θα μπορούσα να πω ότι έχω συμβάλει κι εγώ, αν ο ίδιος ήταν παθητικός, αλλά ο Άδωνις είναι από τους πιο ενεργούς πολιτικούς στο κοινοβούλιο. Κάνει πολλή δουλειά, συναντά πολύ κόσμο και είναι πολύ αγαπητός. Δεν μπορώ να πω ότι εγώ του έχω προσθέσει σαν δημοτικότητα, ίσως απλά να μην του έχω κάνει και κακό.
Προσέχετε τη δημόσια εικόνα σας; Είστε εκδηλωτική όταν είστε με το σύζυγό σας έξω;
Δεν είμαστε και 20 χρονών. Ο Άδωνις είναι πολιτικός και υπάρχουν κάποιοι κανόνες τους οποίους πρέπει να σεβόμαστε.
Ο έρωτας πώς παραμένει ζωντανός μετά από τόσα χρόνια;
Μια χαρά παραμένει. Ήταν η σωστή επιλογή από την αρχή. Είμαστε πάρα πολύ ελεύθεροι μεταξύ μας. Δεν νιώθει κανείς ότι βρίσκεται σ' αυτό το γάμο αναγκαστικά. Ο καθένας κάνει αυτό που θέλει. Έχουμε τραβήξει τις γραμμές μας, ο ένας ξέρει τα όρια του άλλου και προσπαθεί να μην τα ξεπεράσει.
Λείπει κάτι από τη ζωή σας σήμερα;
Θα ήμουν αχάριστη εάν έλεγα ότι αυτή τη στιγμή μου λείπει κάτι. Όμως έχω περάσει περιόδους στη ζωή μου όπου μου έλειπαν πάρα πολλά πράγματα. Η ζωή κάνει κύκλους είμαι πολύ έτοιμη να αντιμετωπίσω ξανά τις περιόδους που θα μου λείπουν πάρα πολλά πράγματα. Το πιο σημαντικό είναι να έχεις κάνει καλές προσωπικές επιλογές, να έχεις δίπλα σου τους ανθρώπους που αγαπάς. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται και φεύγουν.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό adore στο τεύχος Μαϊου 2011
Ήμουν λίγο μικρότερη από 5 χρονών και ο Πασχάλης πρέπει να είχε μόλις κλείσει τα 13 όταν με βιντεοσκοπούσε να τραγουδάω ένα τραγούδι του Νταλάρα, το “Που 'ναι τα χρόνια”, στο οποίο οι δυο μας είχαμε αλλάξει τους στίχους και τους προσαρμόσαμε στη δική μας οικογενειακή πραγματικότητα. Ήταν η ίδια περίοδος που ο αδερφός μου έπαιζε μπάσκετ μέσα στο σπίτι “σουτάροντας” σε όλα τα βάζα που υπήρχαν στο σαλόνι, με τη μαμά μας να μας κυνηγάει και εγώ να τον υποστηρίζω βοηθώντας τον να “ξεφύγει”. Τότε ήταν που έκανε πως κοιμάται και δεν ξυπνούσε και τρόμαξα τόσο πολύ που φώναζα σαν τρελή τη μαμά μου για να τον σώσει, κλαίγοντας μήπως και χάσω τον αδερφό μου. 
