Ο Karim Rashid (ή αλλιώς Dj Kreemy) δεν είναι εκκεντρικός. Είναι απλώς ο εαυτός του. Ο πιο επιτυχημένος και διάσημος σχεδιαστής της Αμερικής μιλά για τη ζωή του και αποκαλύπτει ότι εκτός από τα υπέροχα projects που ετοιμάζει για το 2010 σκέφτεται να μεγαλώσει την οικογένειά του, αφού αυτός και η σύζυγός του Ivana σκέφτονται να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί!
Όταν ήταν παιδί το μόνο που έκανε ήταν να σχεδιάζει και να ζωγραφίζει. «Ο πατέρας μου ήταν σκηνογράφος στην τηλεόραση και ζωγράφος. Έτσι μεγάλωσα σε ένα ιδιαίτερα καλλιτεχνικό περιβάλλον. Όταν είσαι νέος και βλέπεις μολύβια και μπογιές παντού και τον πατέρα σου μονίμως να ζωγραφίζει, σίγουρα προσπαθείς να μιμηθείς αυτό που βλέπεις».
Έμπνευσή του είναι η ζωή. «Το ότι είμαι ζωντανός και βρίσκομαι σε διαρκή επικοινωνία με τον κόσμο με εμπνέει. Επίσης, η κοσμική ζωή, η ανθρώπινη συμπεριφορά, η τεχνολογία, τα πολιτικά συστήματα ανά τον κόσμο όλα αυτά με κάνουν να δημιουργώ. Δεν με εμπνέει ούτε η ιστορία ούτε το παρελθόν».
Στην Ελλάδα έγινε γνωστός από την ανακατασκευή του ξενοδοχείου Semiramis στην Αθήνα. «Ξεκίνησα το συγκεκριμένο πρότζεκτ το 2000 και μου πήρε τέσσερα χρόνια για να το ολοκληρώσω. Ο στόχος ήταν να είναι έτοιμο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και καταφέραμε να το παραδώσουμε 2 εβδομάδες πριν από την έναρξή τους. Θυμάμαι την πρώτη μου επίσκεψη εκεί. Είχα πάει στο πίσω μέρος του, εκεί που είναι η πισίνα, και είχα νιώσει απίστευτη θλίψη...δεν ήξερα τι να κάνω με αυτό τον χώρο. Έλεγα “Θεέ μου! Πώς θα καταφέρω να βάλω χρώμα σε όλο αυτό;»
Αποκαλύπτει, ωστόσο, ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη του φορά στην Ελλάδα. «Σχεδίασα λίγο καιρό πριν ένα μπουκάλι για νερό. Ήταν υπέροχο. Όμως τελικά δεν προχώρησε και δεν θα παρουσιαστεί».
Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκε μόλις για λίγες ώρες με αφορμή τα εγκαίνια της Almeco για την οποία, μάλιστα, έχει σχεδιάσει και ο ίδιος προϊόντα.
Δηλώνει ότι η ζωή του είναι πολύχρωμη. «Τρελαίνομαι για τα χρώματα. Και το χρώμα είναι αυτό που μου λείπει όταν ταξιδεύω. Για παράδειγμα εδώ που είμαστε (σ.σ. Στη Θεσσαλονίκη) λείπει πολύ το χρώμα. Όπου κι αν κοιτάξεις κυριαρχεί το γκρι και το καφέ. Αυτό είναι κάτι που δεν μ' αρέσει. Το χρώμα είναι σαν τη μυρωδιά. Σκεφτείτε ο κόσμος να είχε μόνο τέσσερις μυρωδιές. Στη φύση υπάρχουν 10.000 χρώματα».
Αγαπημένο του χρώμα είναι το ροζ. «Βγάζει συναίσθημα, είναι χαρούμενο και μου δίνει θετική ενέργεια, με κάνει να νιώθω ζωντανός. Προσπαθώ μέσα από τη δουλειά μου να κάνω το ροζ ουδέτερο χρώμα, να μην έχει γένος. Προσπαθώ να το κάνω πιο...αρρενωπό!».
Θεωρεί ότι η διακόσμηση και το design μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. «Το design έχει τη δύναμη να αλλάζει τις ανθρώπινες συμπεριφορές, να κάνει τον κόσμο καλύτερο και πιο έξυπνο. Να λύνει όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Μπορεί να βρει λύσεις για τα πάντα. Προσωπικά μπορώ να σχεδιάσω “πράσινα” ξενοδοχεία, ένα αθλητικό παπούτσι που θα είναι το πιο άνετο σε ολόκληρη την ιστορία κτλ.».
Η επιτυχία έρχεται μέσα από σκληρό αγώνα, σύμφωνα με τον ίδιο. «Δούλεψα πολύ σκληρά για να φτάσω εδώ. Όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη τα έβγαζα πέρα με 12.000 δολάρια τον χρόνο. Μπορείτε να το φανταστείτε; Έπρεπε να επιζήσω. Ο αγώνας για την επιβίωση είναι κομμάτι της εξέλιξης. Σε κάνει δυνατότερο. Σε αναγκάζει να γίνεις καλύτερος στη δουλειά σου. Και τελικά τα κατάφερα».
Η επιτυχία δεν έχει... κόστος. «Βγαίνω έξω συνέχεια, ταξιδεύω και όλοι μου δίνουν τα πάντα. Γι' αυτούς αυτό σημαίνει ότι είμαι επιτυχημένος. Αυτό φυσικά δεν βγάζει νόημα γιατί όλα τα παραπάνω κοστίζουν και μάλιστα πολύ ακριβά. Όλοι μου στέλνουν δώρα, δωρεάν ρούχα, παπούτσια...Όταν όμως είσαι διάσημος και επιτυχημένος μπορείς να τα αγοράσεις και από μόνος σου όλα αυτά. Αυτή είναι η ειρωνεία».
Κάποτε αντιδρούσε στη ζήλια των συναδέλφων του, τώρα την αγνοεί. «Έχω ωριμάσει πια. Λατρεύω αυτό που κάνω και ξέρω ότι είμαι πολύ καλός σ' αυτό. Εγώ δεν είμαι εδώ γι' αυτούς, αλλά για τον κόσμο. Όταν σχεδιάζω ένα ρολόι το κάνω για χιλιάδες ανθρώπους όχι για τους σχεδιαστές. Δεν έχω ανάγκη να αναγνωριστώ σε μουσεία ή γκαλερί. Θέλω να αλλάξω την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων. Αυτό μ' ενδιαφέρει».
Η τέχνη δεν είναι ελίτ. «Οι καλλιτέχνες πιστεύουν ότι είναι πιο καλλιεργημένοι και ανώτεροι από εμάς τους υπόλοιπους. Εγώ το μισώ αυτό. Σιχαίνομαι τη λέξη class που δημιούργησαν οι Βρετανοί».
Το αγαπημένο του project είναι το ρολόι που σχεδίασε για την Alessi, που κοστίζει μόλις 70 ευρώ και έχει πουληθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. «Υπάρχουν κάποια projects που πραγματικά ξεχωρίζω. Όμως για να είμαι ειλικρινής κάθε φορά το προϊόν στο οποίο δουλεύω αποτελεί και το αγαπημένο μου πρότζεκτ».
Δεν νιώθει υπερήφανος για τον εαυτό του όταν σχεδιάζει κάτι απρόσιτο οικονομικά για τους περισσότερους ανθρώπους. «Κάποτε είχα σχεδιάσει για μία ιταλική εταιρία έναν καναπέ και όταν είδα την τιμή που του έδωσαν ένιωσα αμήχανα. Κόστιζε χιλιάδες ευρώ. Αυτό εμένα δεν με αντιπροσωπεύει».
Μέσα στο 2010 θα έχει ολοκληρώσει, μεταξύ άλλων, ένα sex shop και ένα ξενοδοχείο στο Βερολίνο, ένα κοσμηματοπωλείο στη Σιγκαπούρη, ένα νέο ρολόι και ένα laptop έκπληξη. Σε προσωπικό επίπεδο ο πρόσφατα παντρεμένος Karim Rashid έχει βάλει πλώρη και για την απόκτηση του... απογόνου.
Έμπνευσή του είναι η ζωή. «Το ότι είμαι ζωντανός και βρίσκομαι σε διαρκή επικοινωνία με τον κόσμο με εμπνέει. Επίσης, η κοσμική ζωή, η ανθρώπινη συμπεριφορά, η τεχνολογία, τα πολιτικά συστήματα ανά τον κόσμο όλα αυτά με κάνουν να δημιουργώ. Δεν με εμπνέει ούτε η ιστορία ούτε το παρελθόν».
Στην Ελλάδα έγινε γνωστός από την ανακατασκευή του ξενοδοχείου Semiramis στην Αθήνα. «Ξεκίνησα το συγκεκριμένο πρότζεκτ το 2000 και μου πήρε τέσσερα χρόνια για να το ολοκληρώσω. Ο στόχος ήταν να είναι έτοιμο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και καταφέραμε να το παραδώσουμε 2 εβδομάδες πριν από την έναρξή τους. Θυμάμαι την πρώτη μου επίσκεψη εκεί. Είχα πάει στο πίσω μέρος του, εκεί που είναι η πισίνα, και είχα νιώσει απίστευτη θλίψη...δεν ήξερα τι να κάνω με αυτό τον χώρο. Έλεγα “Θεέ μου! Πώς θα καταφέρω να βάλω χρώμα σε όλο αυτό;»
Αποκαλύπτει, ωστόσο, ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη του φορά στην Ελλάδα. «Σχεδίασα λίγο καιρό πριν ένα μπουκάλι για νερό. Ήταν υπέροχο. Όμως τελικά δεν προχώρησε και δεν θα παρουσιαστεί».
Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκε μόλις για λίγες ώρες με αφορμή τα εγκαίνια της Almeco για την οποία, μάλιστα, έχει σχεδιάσει και ο ίδιος προϊόντα.
Δηλώνει ότι η ζωή του είναι πολύχρωμη. «Τρελαίνομαι για τα χρώματα. Και το χρώμα είναι αυτό που μου λείπει όταν ταξιδεύω. Για παράδειγμα εδώ που είμαστε (σ.σ. Στη Θεσσαλονίκη) λείπει πολύ το χρώμα. Όπου κι αν κοιτάξεις κυριαρχεί το γκρι και το καφέ. Αυτό είναι κάτι που δεν μ' αρέσει. Το χρώμα είναι σαν τη μυρωδιά. Σκεφτείτε ο κόσμος να είχε μόνο τέσσερις μυρωδιές. Στη φύση υπάρχουν 10.000 χρώματα».
Αγαπημένο του χρώμα είναι το ροζ. «Βγάζει συναίσθημα, είναι χαρούμενο και μου δίνει θετική ενέργεια, με κάνει να νιώθω ζωντανός. Προσπαθώ μέσα από τη δουλειά μου να κάνω το ροζ ουδέτερο χρώμα, να μην έχει γένος. Προσπαθώ να το κάνω πιο...αρρενωπό!».
Θεωρεί ότι η διακόσμηση και το design μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. «Το design έχει τη δύναμη να αλλάζει τις ανθρώπινες συμπεριφορές, να κάνει τον κόσμο καλύτερο και πιο έξυπνο. Να λύνει όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Μπορεί να βρει λύσεις για τα πάντα. Προσωπικά μπορώ να σχεδιάσω “πράσινα” ξενοδοχεία, ένα αθλητικό παπούτσι που θα είναι το πιο άνετο σε ολόκληρη την ιστορία κτλ.».
Η επιτυχία έρχεται μέσα από σκληρό αγώνα, σύμφωνα με τον ίδιο. «Δούλεψα πολύ σκληρά για να φτάσω εδώ. Όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη τα έβγαζα πέρα με 12.000 δολάρια τον χρόνο. Μπορείτε να το φανταστείτε; Έπρεπε να επιζήσω. Ο αγώνας για την επιβίωση είναι κομμάτι της εξέλιξης. Σε κάνει δυνατότερο. Σε αναγκάζει να γίνεις καλύτερος στη δουλειά σου. Και τελικά τα κατάφερα».
Η επιτυχία δεν έχει... κόστος. «Βγαίνω έξω συνέχεια, ταξιδεύω και όλοι μου δίνουν τα πάντα. Γι' αυτούς αυτό σημαίνει ότι είμαι επιτυχημένος. Αυτό φυσικά δεν βγάζει νόημα γιατί όλα τα παραπάνω κοστίζουν και μάλιστα πολύ ακριβά. Όλοι μου στέλνουν δώρα, δωρεάν ρούχα, παπούτσια...Όταν όμως είσαι διάσημος και επιτυχημένος μπορείς να τα αγοράσεις και από μόνος σου όλα αυτά. Αυτή είναι η ειρωνεία».
Κάποτε αντιδρούσε στη ζήλια των συναδέλφων του, τώρα την αγνοεί. «Έχω ωριμάσει πια. Λατρεύω αυτό που κάνω και ξέρω ότι είμαι πολύ καλός σ' αυτό. Εγώ δεν είμαι εδώ γι' αυτούς, αλλά για τον κόσμο. Όταν σχεδιάζω ένα ρολόι το κάνω για χιλιάδες ανθρώπους όχι για τους σχεδιαστές. Δεν έχω ανάγκη να αναγνωριστώ σε μουσεία ή γκαλερί. Θέλω να αλλάξω την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων. Αυτό μ' ενδιαφέρει».
Η τέχνη δεν είναι ελίτ. «Οι καλλιτέχνες πιστεύουν ότι είναι πιο καλλιεργημένοι και ανώτεροι από εμάς τους υπόλοιπους. Εγώ το μισώ αυτό. Σιχαίνομαι τη λέξη class που δημιούργησαν οι Βρετανοί».
Το αγαπημένο του project είναι το ρολόι που σχεδίασε για την Alessi, που κοστίζει μόλις 70 ευρώ και έχει πουληθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. «Υπάρχουν κάποια projects που πραγματικά ξεχωρίζω. Όμως για να είμαι ειλικρινής κάθε φορά το προϊόν στο οποίο δουλεύω αποτελεί και το αγαπημένο μου πρότζεκτ».
Δεν νιώθει υπερήφανος για τον εαυτό του όταν σχεδιάζει κάτι απρόσιτο οικονομικά για τους περισσότερους ανθρώπους. «Κάποτε είχα σχεδιάσει για μία ιταλική εταιρία έναν καναπέ και όταν είδα την τιμή που του έδωσαν ένιωσα αμήχανα. Κόστιζε χιλιάδες ευρώ. Αυτό εμένα δεν με αντιπροσωπεύει».
Μέσα στο 2010 θα έχει ολοκληρώσει, μεταξύ άλλων, ένα sex shop και ένα ξενοδοχείο στο Βερολίνο, ένα κοσμηματοπωλείο στη Σιγκαπούρη, ένα νέο ρολόι και ένα laptop έκπληξη. Σε προσωπικό επίπεδο ο πρόσφατα παντρεμένος Karim Rashid έχει βάλει πλώρη και για την απόκτηση του... απογόνου.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ DAR ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου