Τι μου έμαθε ο χειμώνας που πέρασε...

Κάθε καλοκαίρι με πιάνει... 

Κάνω τον απολογισμό μου. Και είχα και καιρό να γράψω οπότε καταλαβαίνετε, το συναίσθημα ξεχειλίζει... 

Κάθε καλοκαίρι νιώθω σαν να ολοκληρώνεται ένας κύκλος και από τον Σεπτέμβρη πως ξεκινά ένας νέος. 

Και ναι, αν αναρωτιέστε, οι κύκλοι κλείνουν. Κάθε μας επιλογή, κάθε μας απόφαση και κάθε μας διαδρομή είναι και ένας κύκλος. Ένας κύκλος που όταν ολοκληρώνεται είτε μας αναγκάζει να αλλάξουμε τροχιά είτε ταχύτητα. 

Αποφάσισα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας τα "μαθήματα" που πήρα τον χειμώνα (και την άνοιξη) που μας πέρασε... Και ευχαριστώ από καρδιάς όλους εκείνους που ηθελημένα ή μη με βοήθησαν να γίνω καλύτερη... 

Έμαθα...

-ότι η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χτίζεται με τα χρονιά, αλλά μέσα σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα μπορεί να γκρεμιστεί για πάντα

-πως πάντα είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και πως δεν έχει καμία σημασία τι μας ώθησε σε αυτές

-ότι δεν υπάρχει το αμοιβαίο. Θα αγαπήσεις και θα αγαπηθείς, θα ερωτευτείς και θα σε ερωτευτούν, αλλά το ταυτόχρονο είναι το ίδιο σπάνιο με το να συναντήσεις ένα εξωτικό πουλί στην Τσιμισκή. Αυτό, όμως, που μπορείς να κάνεις είναι να δημιουργήσεις όλες τις κατάλληλες προδιαγραφές προκειμένου να γίνεις άξιος να αγαπηθείς και να χαρίζεις χαμόγελα. Αυτό το πετυχαίνεις αγαπώντας πρώτα τον εαυτό σου. Και όχι, δεν είναι εγωιστικό να αγαπάς και να προσέχεις τον εαυτό σου

-ότι πρέπει να ελέγχεις τη συμπεριφορά σου. Είναι οδυνηρό να επιτρέπεις να σε ελέγχει αυτή

-πως δεν αρκεί να σε συγχωρούν οι άλλοι. Για να προχωρήσεις μπροστά οφείλεις πρώτα να συγχωρήσεις εσύ τον εαυτό σου

 -πως δεν υπάρχει το αυτονόητο. Δεν θα σκεφτεί κανείς με τον τρόπο που σκέφτεσαι γι αυτό και μην περιμένεις από κανέναν να συμπεριφερθεί με τον τρόπο που εσύ θέλεις τη στιγμή που το θέλεις

-πως ελευθερία σημαίνει υπευθυνότητα γι αυτό και την αποφεύγουν οι πιο πολλοί

-πως δεν πρέπει να ανησυχώ για τα πάντα! Η ανησυχία προκαλεί στασιμότητα. Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να ελέγξεις και θα συμβούν είτε το θέλεις είτε όχι. Κράτα το μυαλό σου ήρεμο και διοχέτευσε την ενέργειά σου σε πράγματα που όντως μπορείς να αλλάξεις. Όπως πχ. κάποιες αδυναμίες ή συνήθειές σου που σου κάνουν κακό 

-πως οι αναμνήσεις ξεθωριάζουν, αλλά αν δεν θέλεις να χαθούν, δεν χάνονται. Αν νιώσεις την ανάγκη να αναπολήσεις τα παιδικά σου χρόνια, τους παλιούς σου φίλους και τις ωραίες στιγμές με τον πρώην σύντροφο σου κάντο χωρίς ενοχές. Ναι, η ζωή είναι μπροστά. Αλλά είναι υπέροχο να είσαι συμφιλιωμένος με το παρελθόν σου και να το αποζητάς που και που

-να κάνω χώρο. Στη ντουλάπα αλλά και την καρδιά μου. Μόνο αν αφήσεις πίσω όσα δεν σου χρειάζονται μπορείς να "καθαρίσεις" τον χώρο για να υποδεχθείς νέα και υπέροχα πράγματα!(και πρόσωπα!)

-πως η σιωπή είναι τόσο λυτρωτική και πάντα δίνει τις καλύτερες απαντήσεις

-να κόβω δεσμούς από ό,τι με κρατάει πίσω. Από οτιδήποτε δεν θα μ' αφήνει να εξελιχθώ 

-να μη μου καίγεται καρφί γι αυτούς που θεωρούν τα όνειρα μου ουτοπικά και τα θέλω μου παράλογα. Ευτυχώς έχω συνοδοιπόρους στο όνειρο! Λίγους και καλούς! 

Στα δύσκολα και όταν νιώθεις μόνος να θυμάσαι πως κοιτάς το ίδιο φεγγάρι με τον άνθρωπο που σκέφτεσαι και πως δεν υπάρχει πιο δυνατό μέσο επικοινωνίας από την σκέψη και την καρδιά. 

Να χαμογελάτε αληθινά

Να λέτε σ' αγαπώ γιατί ποτέ δεν ξέρετε εάν θα έχετε την ευκαιρία να το πείτε αύριο...

Να μην κρατάτε κακία ...

Και να θυμάστε: όλα επιστρέφουν! Γι αυτό ας είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας...

Καλό Καλοκαίρι !!!