Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο τοξικομανής;

Είναι νωρίς το πρωί. Ένας νεαρός, γύρω στα 23, με πλησιάζει και ζητάει ένα ευρώ. Είναι χλωμός, αξύριστος, με μακριά μαύρα μαλλιά. Το βήμα του είναι αργό και ασταθές, η φωνή του τρέμει και τα μάτια του είναι κατακόκκινα. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για ένα από τα εκατοντάδες θύματα της μάστιγας των ναρκωτικών. Τι να κάνει η συμπόνια γι’ αυτόν τον νεαρό- και για τους εκατοντάδες άλλους που καθημερινά μας πλησιάζουν ζητώντας μας χρήματα-, την ώρα που το ένα ευρώ μου θα τον φέρει ακόμα πιο κοντά στον θάνατο; Τι φταίει τελικά; Η ανεπάρκεια των κέντρων απεξάρτησης ή μήπως οι ίδιοι οι τοξικομανείς που δεν παίρνουν την απόφαση να επανενταχθούν στην κοινωνία και γίνονται έρμαια των ίδιων τους των επιλογών;

Της Σοφίας Τουντούρη

Το σύνδρομο στέρησης δεν οδηγεί σε βίαιες και επιθετικές συμπεριφορές. Αυτό διαβεβαιώνει ο διευθυντής Βορείου Ελλάδος του ΚΕΘΕΑ, κ. Φαίδωνας Καλοτεράκης. «Το σύνδρομο στέρησης δεν είναι επικίνδυνο. Δεν είναι αυτό που οδηγεί σε βίαιες συμπεριφορές. Δεν μπορούμε να λέμε ότι ο εξαρτημένος είναι επικίνδυνος. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι επικίνδυνος» δήλωσε στη «Σ» ο κ. Καλοτερίδης. Πώς εξηγούνται όμως όλα αυτά τα φαινόμενα βίας και οι απόπειρες μικροκλοπών που πρωταγωνιστές έχουν συνήθως τοξικομανείς που επιθυμούν να εξασφαλίσουν τη δόση τους; Ο διοικητής του ΑΧΕΠΑ, κ Δημήτρης Γάκης έχει άλλη άποψη. «Το σύνδρομο στέρησης οδηγεί σε παραβατική συμπεριφορά. Αυτό μας επιβεβαιώνουν και τα γεγονότα της επικαιρότητας, που είχαμε θύμα έναν αθώο άνθρωπο. Ο χρήστης προκειμένου να εξασφαλίσει 20-30 ευρώ για να αποκτήσει τη δόση του μπορεί να χάσει τον έλεγχο. Ο τοξικομανής που βρίσκεται σε στερητικό σύνδρομο αναπτύσσει μη φυσιολογική και εκτός ελέγχου συμπεριφορά. Υπάρχει ο τρόπος να σταματήσουν αυτοί οι άνθρωποι να γίνονται επικίνδυνοι και βίαιοι κι αυτό θα επιτύχουμε στον καλύτερο δυνατό βαθμό στη Μονάδα Αντιμετώπισης Εξαρτημένων Ατόμων που εγκαινιάζεται σήμερα στο ΑΧΕΠΑ» υπογράμμισε στη «Σ» ο κ. Γάκης.
Η ανεπάρκεια κέντρων απεξάρτησης από τα ναρκωτικά στη Βόρεια Ελλάδα είναι γεγονός και αποτελεί ίσως τον σημαντικότερο παράγοντα της αύξησης των θανάτων από εξαρτησιογόνες ουσίες, καθώς για τους χρήστες που δεν ακολουθούν κάποιο πρόγραμμα, ο θάνατος αποτελεί μονόδρομο.
Στη Βόρεια Ελλάδα, κανένας νομός δεν φιλοξενεί κέντρα απεξάρτησης μεθαδόνης με αποτέλεσμα οι χρήστες να μπορούν να παρακολουθήσουν ένα από τα τέσσερα που λειτουργούν στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, σύμφωνα με τις οικογένειες χρηστών, οι τεράστιες λίστες αναμονής που φτάνουν μέχρι και τα 2μισι χρόνια αποθαρρύνουν τους τοξικομανείς, οι οποίοι χάνοντας κάθε ελπίδα οδηγούνται τελικά στον θάνατο. «Είναι γεγονός ότι στη Β. Ελλάδα δεν υπάρχουν αρκετά κέντρα. Αυτό ισχύει για τα προγράμματα μεθαδόνης. Υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος, όμως δεν ξέρω για ποιο λόγο η πολιτεία δεν τις αξιοποιεί. Υπάρχουν τρόποι. Εκτός από την κατασκευή περισσότερων κέντρων θα μπορούσαν να διπλασιαστούν οι βάρδιες στα υπάρχοντα προκειμένου να φιλοξενούνται ακόμη περισσότεροι χρήστες που επιθυμούν να απεξαρτητοποιηθούν» δήλωσε ο κ. Καλοτεράκης, διευθυντής του ΚΕΘΕΑ στη Β. Ελλάδα, ο οποιός υπογράμμισε: «Εμείς στο ΚΕΘΕΑ δεν έχουμε λίστες αναμονής».
Σύμφωνα με στοιχεία έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης ναρκωτικών για την περσινή χρονιά, η Ελλάδα καταλαμβάνει το χαμηλότερο ποσοστό των ατόμων που κάνουν χρήση ναρκωτικών σε σχέση με τον αριθμό των τοξικομανών της Ευρώπης, ωστόσο παρατηρείται η εξής αντίθεση: Η χώρα μας καταλαμβάνει μία από τις υψηλότερες θέσεις στο ποσοστό αιφνίδιων θανάτων από ναρκωτικές ουσίες, γεγονός που επιβεβαιώνει την έλλειψη μηχανισμού καταστολής του φαινομένου.

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σήμερα στη Θεσσαλονίκη" στις 5/5/08)

Δεν υπάρχουν σχόλια: